No products in the cart.
জুলাই 28 – আত্মাত দৰিদ্ৰ!
Admin“আত্মাত দৰিদ্ৰ সকল ধন্য; কিয়নো স্বৰ্গৰাজ্য তেওঁলোকৰ।”(মথি ৫: ৩)।
এইটো এটা ডাঙৰ আশীৰ্ব্বাদ যে আমি আত্মাত দৰিদ্ৰ হৈ স্বৰ্গৰাজ্যৰ উত্তৰাধিকাৰী হ’ব পাৰোঁ।
১৮ অধ্যায়ত লূকৰ শুভবাৰ্ত্তাত আমি দুজন ব্যক্তিৰ বিষয়ে পঢ়িছিলোঁ যিসকলে মন্দিৰলৈ প্ৰাৰ্থনা কৰিবলৈ গৈছিল, এজন ফৰিচী আৰু এজন কৰ সংগ্ৰাহক। ফাৰীচীৰ সামাজিক মৰ্যাদা উচ্চ আছিল আৰু তেওঁক অধিক ভক্তিপূৰ্ণ আৰু ধৰ্মীয় বুলি গণ্য কৰা হৈছিল। আনহাতে কৰ সংগ্ৰাহকসকলে ৰোমান চৰকাৰৰ বাবে মানুহৰ পৰা কৰ মূল্যাঙ্কন আৰু প্ৰাপ্ত কৰি আছিল, আৰু তেওঁলোকক পাপী আৰু বিশ্বাসঘাতক বুলি গণ্য কৰা হৈছিল।
ফাৰীচিয়ে থিয় হৈ তেওঁৰ ধাৰ্ম্মিকতা, সপ্তাহত দুদিন উপবাস আৰু তেওঁৰ টিথৰ বিষয়ে ঘোষণা কৰি প্ৰাৰ্থনা কৰিছিল। তেওঁৰ প্ৰাৰ্থনা স্ব-ধাৰ্ম্মিকতা আৰু গৌৰৱেৰে পৰিপূৰ্ণ আছিল। তেওঁৰ প্ৰাৰ্থনাই প্ৰকাশ কৰে যে প্ৰভুয়ে আমাৰ পৰা আশা কৰা নম্ৰতাৰ কোনো চিহ্নও তেওঁৰ নাছিল। কিন্তু দূৰৈত থিয় হৈ থকা কৰ সংগ্ৰাহকে স্বৰ্গলৈ চকু দাঙি ইমান বেছি নহয়, কিন্তু তেওঁৰ বুকুত প্ৰহাৰ কৰি ক’লে, ‘ঈশ্বৰ, মোৰ বাবে দয়ালু হওক এজন পাপী!’। তেওঁৰ নম্ৰতাৰ বাবে, এই ব্যক্তিজনক প্ৰভুৰ দ্বাৰা ন্যায়সঙ্গত ভাৱে ঘৰলৈ ঘূৰাই পঠোৱা হৈছিল।
যি প্ৰভুয়ে নম্ৰতাৰ গুৰুত্বৰ কথা দোহাৰে, সমগ্ৰ স্বৰ্গ ৰাজ্য আৰু আশীৰ্ব্বাদপূৰ্ণ চিৰজীৱনআপোনাৰ সন্মুখত ৰাখি। তেওঁ আমাক স্বৰ্গীয় ৰাজ্য, জীৱনদায়ক ফল আৰু জীৱনৰ মুকুটৰ আনন্দ দেখুৱাইছে। তেওঁ আপোনাক এইদৰে কৈছিল: ‘প্ৰভুৰ দৃষ্টিত আপোনালোকে নিজকে নত কৰক, তাতে তেওঁ আপোনালোকক উন্নত কৰিব।”(যাকোব ৪: ১০)।
আপুনি ভাবিব পাৰে যে স্বৰ্গৰাজ্যত প্ৰৱেশ কৰিবলৈ আপুনি দান-বৰঙণি কৰা উচিত, ভাল হোৱা উচিত আৰু উপবাস পালন কৰা উচিত। যদিও এইবোৰ সঁচা হওঁক, তথাপিও স্বৰ্গৰাজ্য মুকলি কৰাৰ প্ৰথম চাবিকাঠি হৈছে আত্মাত দৰিদ্ৰ হোৱা। আমাৰ প্ৰভু যীচুৱে এইদৰেও কৈছে যে যিজনে সৰু কালত নিজকে নম্ৰ কৰে তেওঁ স্বৰ্গৰাজ্যত সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ (মেথিউ ১৮: ৪)।
এই সমাজে নম্ৰ লোকসকলক উপহাস কৰিব পাৰে, কিন্তু নিশ্চিত হওঁক যে আপোনাৰ স্বৰ্গৰাজ্য। মনত ৰাখিব যে ঈশ্বৰে গৌৰৱান্বিত লোকসকলক প্ৰতিৰোধ কৰে, কিন্তু নম্ৰ লোকসকলক (যাকোব ৪: ৬) অনুগ্ৰহ কৰে।
ইয়াৰ উপৰিও ধ্যান ৰখাৰ বাবে পদ: “এই কাৰণে ঈশ্বৰে তেওঁক অতি ওখ পদ দিলে,আৰু সকলো নামতকৈ সেই শ্ৰেষ্ঠ নামe তেওঁক দান কৰিলে, যাতে স্বৰ্গত, পৃথিৱীত আৰু পৃথিৱীৰ তলত নিবাস কৰা সকলোৱেf যীচুৰ নামত আঁঠু লয়(ফিলিপীয়া ২: ৯- ১০)