জুলাই 24 – যিজনে অনুসৰণ নকৰে!

“যি কোনোৱে নিজৰ ক্ৰুচ লৈ মোৰ পাছে পাছে নাহে; তেৱোঁ মোৰ উপযুক্ত নহয়। ” (মথি ১০: ৩৮)৷

এবাৰ এজন ব্যক্তিয়ে শিষ্যত্বৰ বিষয়ে ধ্যান কৰি শুবলৈ গৈছিল।  টোপনিৰ ভিতৰতে তেওঁৰ এটা দৃষ্টি আছিল।  সেই দৃষ্টিত, তেওঁ এটা ডাঙৰ কোঠাৰ ওচৰলৈ আহিছিল যিটো বিভিন্ন আকাৰৰ ক্ৰছৰ সৈতে ৰখা হৈছিল, বিভিন্ন সামগ্ৰীৰে নিৰ্মিত।  সেই কোঠাটোৰ ওচৰলৈ যোৱাৰ লগে লগে ঈশ্বৰৰ এজন দূতে তেওঁক আদৰণি জনাই পিঠিত কাঠৰ ক্ৰছ এটা ৰাখিলে।  মানুহজনে গোলাপেৰে নিৰ্মিত আন এটা ক্ৰছ দেখিছিল।  তেওঁ স্বৰ্গদূতৰ ফালে চালে আৰু সেই ক্ৰছটো পাবলৈ অনুৰোধ কৰিলে।  ঈশ্বৰৰ স্বৰ্গদূতেও তেওঁক বাধ্য কৰিছিল, কাঠৰ ক্ৰছটো আঁতৰাই গোলাপৰ ক্ৰছৰ সৈতে সলনি কৰিছিল।  কিন্তু তেওঁ অলপ দূৰলৈ আগবাঢ়িযোৱাৰ আগতেই গোলাপৰ সকলো পাহি শুকাবলৈ ধৰিলে আৰু তললৈ পৰি গ’ল, যাৰ ফলত গোলাপৰ কণ্টকবোৰ ফাটি গ’ল আৰু তেওঁৰ পিঠিত আঘাত লাগিল।  আৰু তেওঁ দুখৰ সৈতে সেই স্বৰ্গদূতৰ ওচৰলৈ ঘূৰি আহিব লগা হৈছিল।

তেওঁ এইদৰে কৈছিল: ‘মহাশয়, মই বাহ্যিক ৰূপৰ দ্বাৰা প্ৰতাৰিত হৈছিলোঁ আৰু আঘাত আৰু ৰক্তক্ষৰণৰ এই অৱস্থালৈ আহিছিলো।  অনুগ্ৰহ কৰি এই ক্ৰছটো মোৰ পৰা কাঢ়ি লওক, আৰু মোক ডাঙৰ সোণালী ক্ৰছটো দিয়ক।  তেওঁ দ্বিতীয়বাৰৰ বাবে ঈশ্বৰৰ স্বৰ্গদূতে তেওঁক বাধ্য কৰিছিল।

সোণালী ক্ৰছৰ ওজন অসহনীয় আছিল।  অলপ সময়ৰ ভিতৰতে, তেওঁ এটা মিৰি মাটিত আবদ্ধ হৈ পৰিছিল আৰু ওজনৰ বাবে তেওঁ আৰু আগবাঢ়িব নোৱাৰিলে।  বিশাল প্ৰচেষ্টাৰে তেওঁ নিজকে সেই পৰিস্থিতিৰ পৰা মুকলি কৰি পুনৰ সেই কোঠালৈ ঘূৰি আহিল।

এইবাৰ তেওঁ স্বৰ্গদূতজনক এইদৰে কৈছিল: ‘মহাশয়, সোণালী ক্ৰছটো সঁচাকৈয়ে উচ্চ মূল্যৰ।  মই ভাবিছিলো যে মই সেই ক্ৰছটো কঢ়িয়াই মানুহৰ সন্মান আৰু প্ৰশংসা লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হ’ম।  কিন্তু মই সেই বোজা বহন কৰিবলৈ সক্ষম নহয়।  গতিকে, অনুগ্ৰহ কৰি এইটো মোৰ পৰা আঁতৰাওক আৰু আপুনি মোক প্ৰথম স্থানত দিয়া কাঠৰ ক্ৰছটো মোক দিয়ক।  আৰু মই আনন্দেৰে ইয়াক গ্ৰহণ কৰিম’।  বহুলোকে বাহ্যিক সৌন্দৰ্য, সোণ, ৰূপ আৰু ধন বাছনি কৰে।  এইটো বহু পিছতহে তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ মূৰ্খতা উপলব্ধি কৰে।

ঈশ্বৰৰ সন্তান, সাংসাৰিক বস্তুবোৰলৈ চোৱা নাই।  আপোনাৰ চকু সদায় স্বৰ্গৰ মহানতাৰ ওপৰত কেন্দ্ৰিত হওঁক।  ভগৱানে আশা কৰে যে আপুনি আপোনাৰ ক্ৰছটো ল’ব আৰু তেওঁক অনুসৰণ কৰিব।  আপুনি কেতিয়াও মূল্যৱান ধনৰ প্ৰতি দৃষ্টি হেৰুৱাব নালাগে, মূল্যহীন সাংসাৰিক বস্তুৰ বাবে।

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “তাৰ পাছত যীচুৱে তেওঁৰ শিষ্য সকলক ক’লে, “কোনোৱে যদি মোৰ পাছত আহিবলৈ ইচ্ছা কৰে, তেনেহলে তেওঁ নিজকে অস্বীকাৰ কৰক আৰু নিজৰ ক্ৰুচ তুলি লৈ, মোক অনুসৰণ কৰক। (মথি ১৬: ২৪)