11 – যিজনৰ কৰ্তৃত্ব আছে!

“প্ৰত্যেক ব্যক্তিয়ে শাসনকৰ্তা সকলৰ বশীভূত হওক; কিয়নো ঈশ্বৰৰ পৰা নাহিলে, কোনোৱে কতৃত্ব নাপায়; আৰু যি যি আছে, সেইবোৰ ঈশ্বৰৰ দ্বাৰাই নিৰূপিত। ” (ৰোমীয়া ১৩: ১)।

ঈশ্বৰে আপোনাক আনৰ ওপৰত ক্ষমতা আৰু কৰ্তৃত্ব প্ৰদান কৰিছে।  একে সময়তে, তেওঁ আশা কৰে যে আপুনি আপোনাৰ শাসন কৰ্তৃপক্ষৰ অধীন হ’ব।  স্বৰ্গ আৰু পৃথিৱীত প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ সকলো অধিকাৰ আছিল, কিন্তু তেওঁ সদায়ে পিতৃ ঈশ্বৰৰ অধীনত আছিল।   তেওঁ এইদৰে কৈছিল: “মোক পঠোৱা তেওঁৰ ইচ্ছাৰ প্ৰতি মোৰ খাদ্য আৰু তেওঁৰ কাম শেষ কৰা”।  তেওঁ সদায় তেওঁৰ দেউতাকৰ কথাৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছিল।  তেওঁ পিতৃৰ ইচ্ছাৰ প্ৰতি আজ্ঞাকাৰী আছিল আৰু তেওঁ কৃপাময় ৰখাৰ বাবে নিজকে সম্পূৰ্ণৰূপে অধীন কৰিছিল।

ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ জৰিয়তে আপুনি কৰ্তৃত্ব লাভ কৰিছে।  তেওঁ আপোনাক অশুভ আত্মাৰ ওপৰত, ৰোগৰ ওপৰত, প্ৰকৃতিৰ ওপৰত আৰু বিৰোধীৰ প্ৰতিটো অশুভ শক্তিৰ ওপৰত কৰ্তৃত্ব প্ৰদান কৰিছে।  যদিও আপোনাৰ এই সকলো বোৰ কৰ্তৃত্ব আছে, আপুনি সদায়ে প্ৰভুৰ কৰ্তৃত্বৰ ওচৰত নিজকে দাখিল কৰা উচিত।

কিছুমানে প্ৰভুৰ নামত চিহ্ন আৰু অলৌকিক কাৰ্য্য কৰিব বিচাৰে, কিন্তু ঈশ্বৰৰ বাক্যৰ প্ৰতি আজ্ঞাকাৰী নহ’ব।  তেওঁলোকে ঈশ্বৰৰ সেৱকসকলৰ ওচৰত নিজকে জমা নকৰিব, যিসকলে তেওঁলোকক আধ্যাত্মিক পথত আগুৱাই নিছে।  শাস্ত্ৰত স্পষ্টকৈ কোৱা হৈছে যে প্ৰতিজন ব্যক্তিউচ্চ কৰ্তৃপক্ষৰ অধীন হ’ব লাগে।  আজ্ঞাকাৰী নোহোৱাকৈ বিজয়ী হোৱাটো অসম্ভৱ।

চেঞ্চুৰিয়ানে এইদৰে কৈছিল: “মই নিজেও আনৰ অধিকাৰৰ অধীন আৰু মোৰ অধীনতো সৈন্য সকল আছে। মই এজনক ‘যা’ বুলিলে, সি যায়; আন জনক ‘আহ’ বুলিলে, সি ‘আহে’ আৰু মোৰ দাসক ‘এইটো কৰ’ বুলিলে সি সেই কাম কৰে।”(মথি ৮: ৯)।  যিহেতু তেওঁ এজন চেঞ্চুৰিয়ান, তেওঁৰ অধীনত থকা এশজন সৈনিকক নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ কৰ্তৃত্ব তেওঁৰ হাতত আছে।  একে সময়তে, তেওঁ ৰোমান সেনাৰ সেনাপতিৰ পৰা তেওঁৰ আদেশ প্ৰাপ্ত কৰিব, আৰু সেইবোৰ মানি চলিব লাগিব।

আপুনি এটা পৰিয়ালক উদাহৰণ হিচাপে ল’ব পাৰে।  যদি আপুনি পৰিয়ালৰ পত্নী হয়, প্ৰভুৱে স্বামীক পৰিয়ালৰ মুৰব্বী আৰু আপোনাৰ ওপৰত কৰ্তৃত্ব হিচাপে নিযুক্ত কৰিছে।  আপোনাৰ স্বামীৰ আজ্ঞাবহ হোৱাৰ দ্বাৰা, আপুনি প্ৰভুৰ আজ্ঞাকাৰী।  আৰু যেতিয়া আপুনি এনে কৰে, আপুনি দেখিব যে আপোনাৰ সন্তানে আপোনাৰ কৰ্তৃত্ব আৰু নিৰ্দেশনাৰ ওচৰত নিজকে দাখিল কৰিছে।

একেধৰণে, প্ৰভুৱে আপোনাৰ কৰ্মক্ষেত্ৰত আপোনাৰ ওপৰত উচ্চপদস্থ বিষয়া নিযুক্ত কৰিছে।  আৰু আপুনি তেওঁলোকৰ কৰ্তৃত্বৰ অধীনত, প্ৰভুত নিজকে দাখিল কৰিব লাগিব।  প্ৰভুয়ে যি স্থিতি ৰখা হওঁক, আপুনি আপোনাৰ ওপৰৰ কৰ্তৃপক্ষৰ ওচৰত আন্তৰিকতাৰে নিজকে দাখিল কৰিব লাগিব।  তেতিয়া প্ৰভুয়ে আপোনাৰ বাক্যক সন্মান কৰিব আৰু আপোনাক উন্নত কৰিব।

ইয়াৰ উপৰিও ধ্যান ৰখাৰ পদ: “কিন্তু গছৰ মুঢ়াটো যে ৰাখিবলৈ আজ্ঞা দিয়া হৈছিল, তাৰ অৰ্থ এই, স্বৰ্গৰ বিধিসমূহৰ শিক্ষা পোৱাৰ পাছতহে, আপোনাৰ হাতলৈ আপোনাৰ ৰাজ্য পুনৰ ঘূৰি আহিব”(দানিয়েল ৪: ২৬)