মে 13 – প্ৰভাৱিত নহ’ব!

“ময়ো তোমাক কওঁ যে ‘তুমি পিতৰ অৰ্থাৎ শিল’, আৰু এই শিলৰ ওপৰত মই মোৰ মণ্ডলী স্থাপন কৰিম, মৃত্যুৰ কোনো শক্তিয়েc ইয়াক পৰাজয় কৰিব নোৱাৰিব।” (মথি ১৬: ১৮)।

সাগৰৰ পাৰত, আপুনি দেখিব পাৰে যে প্ৰকাণ্ড ঢৌবোৰ তীব্ৰ গতিত তীৰৰ ফালে দৌৰি আহিছে।  কিন্তু যেতিয়াই তেওঁলোকে তীৰত উপস্থিত হ’ব, তেওঁলোকে হঠাতে ৰৈ গ’ল, যেন এক ঐশ্বৰিক শক্তিৰ দ্বাৰা নিয়ন্ত্ৰিত, আৰু সাগৰলৈ ঘূৰি আহিব।  যদিও ঢৌবোৰ অবিৰাম হৈ আছে, প্ৰভুয়ে তেওঁলোকৰ বাবে এটা সীমা নিযুক্ত কৰিছে, যাতে তেওঁলোকে সেই সীমা অতিক্ৰম নকৰিব পাৰে আৰু মানুহৰ ক্ষতি কৰিব নোৱাৰে।

একেধৰণে, হাদীৰ শক্তিয়ে প্ৰতিজন খ্ৰীষ্টানৰ ওপৰত সংগ্ৰাম আৰু প্ৰত্যাহ্বান আনিছে।  কিন্তু যিহেতু প্ৰভু প্ৰত্যেক বিশ্বাসীৰ কাষত আছে, সেয়েহে অন্ধকাৰৰ সেই শক্তিবোৰ দুৰ্বল হৈ পৰিছে আৰু ক্ষতি কৰিব নোৱাৰে।  প্ৰভুয়ে প্ৰতিশ্ৰুতি দিছে যে আপোনাৰ বিৰুদ্ধে কেতিয়াও অন্ধকাৰৰ শক্তি বিৰাজ নকৰিব।

হেডিছৰ দুৱাৰে আপোনাৰ বিৰুদ্ধে চেষ্টা কৰে।  যদিও আপুনি তেওঁলোকক আপোনাৰ শাৰীৰিক চকুৰে চাব নোৱাৰে, প্ৰভুয়ে ইয়াক নিবিড়ভাৱে লক্ষ্য কৰি আছে।  সেই দিনবোৰত তেওঁ জবক এইদৰে সুধিছিল: “মৃত্যুৰ দুৱাৰ আপোনাৰ ওচৰত প্ৰকাশ কৰা হৈছে নেকি?” (ইয়োব ৩৮: ১৭)।  প্ৰভুৱে আপোনাক ৰক্ষা কৰিছে আৰু আপোনাক মৃত্যুৰ দুৱাৰৰ পৰা সুৰক্ষা দিছে। দায়ূদৰ জীৱনলৈ চাওক।  গোটেই জীৱনজুৰি তেওঁ হেডিছৰ দুৱাৰৰ সৈতে সংগ্ৰাম কৰিব লগীয়া হৈছিল।  তেওঁৰ সংগ্ৰামৰ বিষয়ে দায়ূদে লিপিবদ্ধ কৰিছে যে তেওঁৰ আৰু মৃত্যুৰ মাজত কেৱল এটা পদক্ষেপ আছিল।  যদিও তেওঁ এনেদৰে উল্লেখ কৰিছিল, তথাপিও তেওঁ সদায়ে কেৱল প্ৰভুৰ ওপৰতহে বিশ্বাস ৰাখিছিল।

ৰজা হিজকিয়া অসুস্থ আৰু মৃত্যুৰ ওচৰত আছিল।  তেওঁ উপলব্ধি কৰিব পাৰিছিল যে মৃত্যুৰ দুৱাৰ আৰু হাদীৰ দুৱাৰবোৰ তেওঁৰ বিৰুদ্ধে বিশাল ঢৌৰ দৰে ভাঙি পেলাইছিল।  তেওঁ ঈশ্বৰৰ ফালে চাই এইদৰে কৈছিল: “মই কৈছিলোঁ যে, মোৰ জীৱনৰ আধা ভাগত মই চিয়োলৰ দুৱাৰৰ মাজেৰে যাম; মোৰ আয়ুসৰ অৱশিষ্ট ভাগৰ বাবে মোক তালৈ পঠোৱা হৈছে।”(যিচয়া ৩৮: ১০)৷  কিন্তু প্ৰভুয়ে সেই শক্তিবোৰক হিজকিয়াৰ বিৰুদ্ধে জয়ী হবলৈ নিদিলে।

হাদিৰ দুৱাৰভাঙিবলৈ ঈশ্বৰে স্বৰ্গৰ দুৱাৰ আৰু জায়নৰ দুৱাৰ মুকলি কৰি ৰাখিছে।  যাকোবে সপোনত স্বৰ্গৰ দুৱাৰ মুকলি হৈ থকা আৰু স্বৰ্গ আৰু পৃথিৱীক সংযোগ কৰা এখন জখলা দেখিছিল।  তেওঁ ঈশ্বৰৰ স্বৰ্গদূতসকলকও ইয়াৰ ওপৰত উঠি অহা আৰু নামি অহা দেখিছিল।  তেওঁ ওপৰেৰে থিয় হৈ থকা প্ৰভুকো ধৰিছিল।  ঈশ্বৰৰ সন্তান, প্ৰভু, যি মৃত্যুৰ ওপৰত জয়লাভ কৰিছে ।তেওঁ আপোনাৰ বাবে অনুৰোধ কৰিব আৰু আপোনাৰ যুঁজ দিব।  আৰু হেডিছৰ দুৱাৰ কেতিয়াও আপোনাৰ বিৰুদ্ধে বিৰাজ কৰিব নোৱাৰে।

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “যেতিয়া মই তেওঁক দেখিছিলোঁ, তেতিয়া মৰা মানুহৰ নিচিনা হৈ তেওঁৰ চৰণত পৰিলোঁ। তাতে তেওঁ নিজৰ সোঁ হাত মোৰ গাত দি ক’লে, “ভয় নকৰিবা৷ মই প্ৰথম আৰু শেষ,  আৰু জীয়াই থকা জন৷ মই মৃত হ’লো, কিন্তু চোৱা, চিৰকাললৈকে জীৱন্ত হৈ আছোঁ; মৃত্যু আৰু মৃত লোকৰ চাবিবোৰো মোৰ হাতত আছে।” (প্ৰকাশিত বাক্য ১: ১৭- ১৮)।