এপ্রিল 17 – মোৰ ৰিডিমাৰ জীয়াই আছে!

“হে নগৰৰ দুৱাৰবোৰ, তোমালোকৰ মূৰবোৰ ওপৰলৈ তোলা,হে পুৰণি দিনৰ দুৱাৰবোৰ, ওপৰলৈ দাং খাই উঠা,প্ৰতাপী ৰজাই যেন ভিতৰলৈ সোমাব পাৰে।” (গীতমালা ২৪: ৭)

এই ‘পুনৰুত্থান দিৱস’ত এণ্টানটুল্লা আপ্পাম পৰিয়ালৰ প্ৰতিজন সদস্যক মোৰ মৰমৰ শুভেচ্ছা।  প্ৰভুয়ে আমাক মুক্তি দিয়াটো কিমান যে অতি আনন্দৰ বিষয়, যিসকলক অন্যথা মৃত্যুৰ বাবে নিযুক্ত কৰা হৈছিল।  মুক্তিৰ মূল্য পৰিশোধ কৰা আৰু মৃত্যুৰ দংশন আঁতৰ কৰা, আজিৰ দিনটোত আমাৰ আনন্দৰ আধাৰ, যাক আমি আনন্দেৰে ইজনে সিজনৰ সৈতে ভাগ বতৰা কৰোঁ।

মৃতকৰ পৰা পুনৰুত্থান কৰি খ্ৰীষ্টই আমাক এক ডাঙৰ আশা প্ৰদান কৰিছে।  যীচুৱে এইদৰে কৈছিল: “যীচুৱে মার্থাক ক’লে, “ময়েই পুনৰুত্থান আৰু জীৱনো; যি কোনোৱে মোক বিশ্বাস কৰে, তেওঁ মৰিলেও জীয়াই থাকিব;  আৰু যি কোনোৱে জীয়াই থাকি মোত বিশ্বাস কৰে, তেওঁ কোনো কালে নমৰিব। তুমি কি এই কথা বিশ্বাস কৰা নে?” (যোহন ১১: ২৫- ২৬)৷

আজিও, উদীয়মান প্ৰভু পিতৃৰ সোঁ হাতত বহি আছে আৰু আমাৰ বাবে আন্তঃসংযোগ কৰি আছে।  তেওঁ আপোনাৰ বাবে হাহাকাৰ কৰি অনুৰোধ কৰে যিটো উচ্চাৰণ কৰিব নোৱাৰি।  তেওঁ নিৰন্তৰভাৱে আপোনাক অনুগ্ৰহৰ মুহূৰ্তবোৰ প্ৰদান কৰে।  শাস্ত্ৰত এইদৰে কোৱা হৈছে: “দণ্ডাজ্ঞা দিওঁতা নো কোন? যি জন মৰিল, এনে কি, মৃত লোকৰ মাজৰ পৰা তোলাও হ’ল, সেই জন খ্ৰীষ্ট যীচু; তেওঁ ঈশ্বৰৰ সোঁফালে থাকি, আমাৰ কাৰণে নিবেদনো কৰি আছে।” (ৰোমীয়া ৮: ৩৪)৷

উদীয়মান প্ৰভু য়ে আপোনাক শেষলৈকে পথ প্ৰদৰ্শন আৰু নেতৃত্ব দিবলৈ শক্তিশালী।  তেওঁ মৰমেৰে আপোনাৰ হাত ধৰি আপোনাক এইদৰে কৈছিল: “যেতিয়া মই তেওঁক দেখিছিলোঁ, তেতিয়া মৰা মানুহৰ নিচিনা হৈ তেওঁৰ চৰণত পৰিলোঁ। তাতে তেওঁ নিজৰ সোঁ হাত মোৰ গাত দি ক’লে, “ভয় নকৰিবা৷ মই প্ৰথম আৰু শেষ, আৰু জীয়াই থকা জন৷ মই মৃত হ’লো, কিন্তু চোৱা, চিৰকাললৈকে জীৱন্ত হৈ আছোঁ; মৃত্যু আৰু মৃত লোকৰ চাবিবোৰো মোৰ হাতত আছে।(প্ৰকাশিত বাক্য ১: ১৭- ১৮)।

মৃতকৰ পৰা উঠি প্ৰভুয়ে আপোনাক সকলো ভয়ৰ পৰা বিতৰণ কৰিছে।  সেই ভয়বোৰে আকৌ কেতিয়াও আপোনাৰ ওপৰত শাসন কৰিব নোৱাৰে বা আপোনাক বন্ধনত ৰাখিব নোৱাৰে।  শাস্ত্ৰই এই বিষয়ে কি কয় চাওক।  “ঈশ্বৰৰ সেই সকলো সন্তান তেজ আৰু মাংসৰ মানুহ। সেয়েহে যীচুৱে নিজেও সেই সন্তান সকলৰ দৰে এই উভয়ৰ সহভাগী হ’ল, যাতে মৃত্যুৰ মাধ্যমেদি মৃত্যুৰ ক্ষমতা যাৰ হাতত আছে সেই চয়তানক শক্তিহীন কৰিব পাৰে, আৰু মৃত্যুৰ ভয়ত যি সকলে গোটেই জীৱন দাসত্বত কটাইছিল, তেওঁলোকক মুক্ত কৰিব পাৰে। (ইব্ৰী ২: ১৪- ১৫)।

ঈশ্বৰৰ সন্তান, যীচু খ্ৰীষ্ট হৈছে পুনৰুত্থান আৰু জীৱন।  কিয়নো তেওঁ জীয়াই থাকে, আপুনি ভয় কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই, আনকি আপুনি অন্ধকাৰ উপত্যকাৰ মাজেৰে খোজ কাঢ়িলেও, মৃত্যু বা মহামাৰীৰ বাবেও নহয়।  তেওঁ আপোনাৰ সৈতে আছে আৰু তেওঁৰ ৰড আৰু তেওঁৰ কৰ্মচাৰীসকলে আপোনাক সান্ত্বনা দিব।

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “কিন্তু মই হ’লে জানো, মোৰ মুক্তিদাতা জীয়াই আছে, শেষত তেওঁ পৃথিৱীৰ ওপৰত উঠি থিয় হ’ব।” (ইয়োব ১৯: ২৫)।