ਨਵੰਬਰ 12 – মাংসৰ দিন!

” ঈশ্বৰৰ সেই সকলো সন্তান তেজ আৰু মাংসৰ মানুহ।…( ইব্ৰী ২:১৪)।

আমি মাংস আৰু তেজেৰে নিৰ্মিত। কিন্তু প্ৰভু আধ্যাত্মিক প্ৰানী হয়। যত আমি মাংস আৰু ৰক্তৰে নিৰ্মিত, পৰমেশ্বৰৰ ওচৰত ভৌতিক শৰীৰ নায়। কিন্তু আমাৰ বাবে , তেওঁ যি আমাৰ আত্মাৰ ৰূপে হয়, মাংস আৰু ৰক্তত  মনুষ্য ৰূপে লবলৈ ইচ্ছা ৰাখে। তেওঁ এই জগতত আহিল, খ্ৰীষ্ট যীশুৰ ৰূপে।

এটি সৰু লৰাৰ কাহিনী আছে, যিয়ে এটি সৰু পৰুৱাক  বিপদত চালে আৰু তেওঁ পৰুৱাক বচাবলৈ নিজৰ হাত বঢ়াই দিলে। কিন্তু পৰুৱা গম নোলোৱাকৈ বিপদৰ ফালে আগবাঢ়ি  থাকিল,। লৰাটো তীব্ৰ মাতেৰে ৰবলৈ কলে। কিন্তু পৰুৱাক এয়া বুজোৱা ক্ষমতা নাছিল। তেওঁ ভাবিবলৈ ধৰিলে যে তেওঁ পৰুৱাক কেনেকৈ ৰক্ষা কৰিব? তেওঁ এটি উপায় ভাবিলে তেওঁ নিজে পৰুৱা হয় অন্য পৰুৱাটিক  ৰক্ষা কৰা।

তেনেকৈ আমাৰ প্ৰভু যীশু আমাক ৰক্ষা কৰিবলৈ গোটেই মানব জাতিৰ বাবে কৰিলে। আমাৰ প্ৰভুৱে চালে যে কেনেকৈ মানৱজাতি পাপত পৰি নৰক আৰু সেই জুইৰ ফালে আগবাঢ়ি গয়  আছে।তেওঁ নিজৰ হৃদয়ত তেওঁ লোকক নিজৰ ফালে উভতাবলৈ সিদ্ধান্ত ললে, আৰু তেজ আৰু মাংসৰে  মনুষ্যৰ ৰূপ ললে।  আমাৰ পৰমেশ্বৰ যি দেহৰ ৰূপে পৃথিবীলৈ নামিল, তেওঁ মানবজাতিৰ বাবে নিজকে ফালি দিবলৈ সমৰ্পন কৰি দিলে। কালবাৰীত তেওঁ নিজৰ শেষ তেজ বাকি দিলে। সেই তেজৰ দ্বাৰা আমাৰ পাপ ধুই  শুচি কৰি দিলে, আৰু চয়তানৰ মুৰ  গচকি গুৰি কৰিলে।

পবিত্র শাস্ত্ৰত যীশু খ্রীষ্টৰ ভৌতিক শৰীৰৰ বিষয়ে কেবাটাও কথা উল্লেখ আছে। এয়া কয় তেওঁৰ শৰীৰৰ দিনত, তেওঁ প্ৰাৰ্থনা আৰু বিনয় কৰিলে, আৰু জোৰেৰে চকুলো বুৱালে  ( ইব্ৰী ৫:৭)।

ইয়াত বহুতো লোকক এয়া কোৱা শুনো যে যেতিয়া তেওঁ প্ৰাৰ্থনা কৰিবলৈ বহে তেতিয়া তেওঁ লোকক টুপনি  আহি যায়। আৰু তেওঁ প্ৰাৰ্থনা কৰাত নিজৰ অসামৰ্থ দেখুৱাই আৰু কয় যে মাংস দুৰ্বল হয়। আমাৰ প্ৰভুক এনেধৰনৰ খোৰা  বিষয়ে স্পষ্ট ৰূপে পূৰ্বঞ্জান আছিল যি আমি প্ৰকাশ কৰো  , আৰু তেওঁৰ শৰীৰৰ দিনত ইয়াক অধিকাৰ পোৱাৰ দৰে অস্বীকাৰ কৰি দিলে, আৰু জোৰেৰে চকুলো সৈতে প্ৰকাশ কৰিলে। আমাৰ পৰমেশ্বৰ যি সেই দৰে প্ৰাৰ্থনা কৰাত সক্ষম আছিল, আপোনাৰ দুৰ্বলতাত আপোনাৰ সহায় কৰিবলৈ সক্ষম হয়। আৰু আপুনি প্ৰাৰ্থনা অভাৱত খোৰা হয় বাহিৰলৈ আহিব নোৱাৰে।

পবিত্র শাস্ত্ৰ কয় ” সেই একেদৰে আত্মায়ো আমাৰ দূৰ্বলতাত উপকাৰ কৰে৷g কাৰণ, উচিত মতে কি প্ৰাৰ্থনা কৰিব লাগে, সেই বিষয়ে আমি নাজানো; কিন্তু আত্মাই নিজে আমাৰ বাবে অনিৰ্ব্বচনীয় কেঁকনিৰে নিবেদন কৰে।”( ৰোমীয়া  ৮:২৬)। পৰমেশ্বৰৰ মৰমিয়াল সন্তান, যীশু খ্রীষ্ট, যি মনুষ্য ৰূপে স্বৰ্গৰ তললৈ আহিল, আপোনাৰ বাবে উৎকৃষ্ট জীবনৰ  ভাল উদাহৰণ হয়। আৰু তেওঁ আপোনাক বিজয় প্ৰদান কৰিবলৈ শক্তিশালী হয়।

মন কৰিবলগীয়া: “আৰু যি সকল খ্ৰীষ্ট যীচুৰ, তেওঁলোকে মাংসিক অভিলাষেৰে সৈতে কু-ভাৱনা আৰু আসক্তিক ক্রুচত দিলে৷”( গালতীয়া  ৫:২৪)।