No products in the cart.
ਸਤੰਬਰ 04 – ঈশ্বৰৰ সৈতে শান্তি!
“এই কাৰণে আমি বিশ্বাসৰ দ্বাৰাই ধাৰ্মিক বুলি গণিত হোৱাত, আমাৰ প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ যোগেদি ঈশ্বৰৰ সৈতে আমাৰ শান্তি আছে। ( ৰোমীয়া ৫:১)।
পৰমেশ্বৰৰ সৈতে শান্তি প্ৰাপ্ত কৰা বাস্তৱত এটি ডাঙৰ উপলব্ধি হয়। যেতিয়া আপুনি পৰমেশ্বৰৰ সৈতে মিলন কৰে আৰু তেওঁৰ সৈতে শান্তি প্ৰাপ্ত কৰে , তেতিয়া জীবনৰ অন্য সকলো বিষয় অপ্ৰাসংগিক হয় যায়। এতিয়া, আমি পৰমেশ্বৰৰ সৈতে এই শান্তি কেনেকৈ প্ৰাপ্ত কৰিম? কেৱল যীশু খ্রীষ্টৰ দ্বাৰাই আমি পৰমেশ্বৰৰ ওচৰলৈ যাব পাৰো আৰু তেওঁৰ সৈতে মিলন কৰিব পাৰে।
যি পক্ষী সকলৰ মাজত মতভেদ হয়, বা ইজনে সিজনৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ কৰে তেতিয়া তৃতীয় পক্ষৰ পৰা হস্তক্ষেপ কৰা আৰু তেওঁ লোকৰ মাজত শান্তি অনা প্ৰৰ্থা আছে। এই ধৰনৰ শান্তি – নিৰ্মাতা সেই পাৰ্টী বা পৰিয়ালৰ মাজত পুনৰ মিলন কৰাত সহায় কৰে যি অসিমিত ৰূপে সাহায্য কৰে। মিলন আৰু শান্তি আনিবলৈ মধ্যস্থতা আৱশ্যক হয়।
এদন বাগিচাত, আদম আৰু হাৱা নিজৰ পাপৰ দ্বাৰা পৰমেশ্বৰৰ হৃদয়ক দুখী কৰিলে। যেতিয়া আদম আৰু হাৱাই পৰমেশ্বৰৰ বাক্যৰ অপেক্ষা সৰ্পৰ বাক্যক শুনাত লগালে তেতিয়া পৰমেশ্বৰৰ হৃদয় ভাঙী গল আৰু ভাঙী গল। এই ধৰনৰ অপৰাধৰ পৰিনামস্বৰূপ, মনুষ্য পৰমেশ্বৰৰ সৈতে নিজৰ সংগতি আৰু প্ৰেমপূৰ্ন সম্বন্ধ হেৰুৱাই পেলালে।
আৰু সকলোতকৈ বেছি, তেওঁ নিজৰ শান্তি হেৰুৱাই পেলালে। পৰমেশ্বৰৰ সৈতে মিলন কৰা আৰু তেওঁৰ সৈতে শান্তিত থাকিবলৈ, আপোনাক আপোনাৰ পাপৰ প্ৰায় চিত্ত কৰা, সেই বোৰ স্বীকাৰ কৰা আৰু পৰমেশ্বৰৰ পৰা পাপৰ ক্ষমা কৰাত আৱশ্যক হয়। পাপ কেনেকৈ ক্ষমা হব? লিখা আছে তেজ নুবুৱাকৈ ক্ষমা প্ৰাপ্ত নহয়। এয়াই কাৰন হয় যে যীশু খ্রীষ্ট কালবাৰীত নিজকে নিজে ক্ৰুচত বলি কৰি দিলে আৰু নিজৰ সকলো পাপৰ দাগক ধুবলৈ নিজৰ তেজ বুৱালে ।
মিলন আৰু শান্তি আনিবলৈ যীশু খ্রীষ্ট আৰু পিতৃ ঈশ্বৰৰ মাজত মাধ্যম হয়। তেওঁ সেই ব্যক্তিৰ আগুৱাই কৰে যাৰ পাপ ধুয় দিয়া হল, অনুগ্ৰহৰ সিংহাসনৰ ফালে। আৰু মানবজাতিৰ বাবে বুৱাই দিয়া হল আৰু নিজৰ বহুমূল্য তেজৰ দ্বাৰা, তেওঁ মনুষ্য পৰমেশ্বৰৰ সৈতে মিলন কৰি লয়।
এয়াই সেই সত্যতা হয় যিয়ে ৰজা মাৰ্টিন লুথাৰৰ জীবন পৰিবৰ্তন কৰি দিলে। ইয়াৰ আগেয়ে, তেওঁ পিতৃ পৰমেশ্বৰক কেৱল ধৰ্মী ন্যায় ৰূপে দেখা দিয়ে। কিন্তু যেতিয়া তেওঁ বুজি পালে যে যীশু খ্রীষ্টৰ সৈতে মধ্যস্থতা আছে আৰু এই প্ৰতিঞ্জাক বুজি পায় যে’ ধৰ্মী বিশ্বাসৰ দ্বাৰা জীবিত থাকিব, তেতিয়া তেওঁ বহুত আনন্দিত হল।
যীশু খ্রীষ্ট সেই দলংৰ দৰে হয় যি মনুষ্যক ঈশ্বৰৰ সৈতে জড়িত কৰে, সেই দলংৰ দৰে যি দুটি পাহাৰৰ মাজৰ গাতক জড়িত কৰে। পৰমেশ্বৰৰ মৰমিয়াল সন্তান, যীশু খ্রীষ্টৰ বহুমূল্য তেজৰ দ্বাৰা, পৰমেশ্বৰৰ সৈতে নিজৰ শান্তি আশ্বাস থাকে।
মন কৰিবলগীয়া:” অকল সেয়ে নহয়, যি জনৰ যোগেদি আমি ঈশ্বৰে সৈতে এতিয়া মিলন হব পাৰিলোঁ, সেই জন প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ দ্বাৰাই ঈশ্বৰত আমি উল্লাসো কৰি আছোঁ। ( ৰোমীয়া ৫:১১)।