আগস্ট 29 – শিষ্য কৰা!

” এই হেতুকে, তোমালোক যোৱা; আৰু সকলো জাতিকে শিষ্য কৰি, পিতৃ, পুত্ৰ আৰু পবিত্ৰ আত্মাৰ নামেৰে তেওঁলোকক বাপ্তাইজ কৰা;( মথী ২৮:১৯)।

“শিষ্য কৰা’ শেষ আঞ্জা আছিল যাক প্ৰভুৱে স্বৰ্গ উঠাৰ আগেয়ে নিজৰ শিষ্যক দিছিল। আমাৰ বাবে এয়া আঞ্জা পৰমেশ্বৰে দিলে। হয়। যীশু খ্রীষ্টৰ অনুসৰন  কৰা শিষ্যৰ সংখ্যা বাঢ়িব লাগে। সেই শিষ্য সম্পূর্ণ জগতত পৰিপূৰ্ণ হয় যাওক। সেই শিষ্য সম্পূর্ণ জগতত পৰিপূৰ্ণ হয় যাওক। কোনোবা ​লোকক খ্ৰীষ্টীয়  বনোৱা সহজ হয়, কিন্তু তেওঁক শিষ্যৰ ৰচনা কৰিলে।

তেওঁ এয়া কয় মাতিলে  , ” মোৰ পিছত আহা। ” তেওঁ নিজৰ মাধ্যমেৰে শিষ্যক গঠন কৰিলে যি সমগ্র, আদৰ্শ আৰু পবিত্র আছিল। তেওঁ তেওঁক কেনেকৈ প্ৰাৰ্থনা কৰিব লাগিব   সেয়া শিকালে  আৰু তেওঁ লোকক আদৰ্শ প্ৰাৰ্থনা শিকালে। ইমানেই নহয়। তেওঁ গেতচামিনি বাগিচাত প্ৰাৰ্থনা কৰিলে আৰু নিজৰ প্ৰাৰ্থনা পূৰ্বক জীবনক তেওঁৰ অনুসৰনৰ  বাবে এটি আদৰ্শ বনালে তেওঁ তেওঁক শিকালে পবিত্রতা কি হয়। তেওঁ এটি  নিকা জীবন জীয়াই থকাৰ অনুসৰনৰ বাবে আদৰ্শ বনালে। তেওঁ তেওঁক শিকালে যে পবিত্রতা কি হয়। তেওঁ এটি নিকা জীবন আৰু এই দৰে এটি পবিত্র জীবন জীয়াই থাকিবলৈ উদাহৰণ প্ৰস্তুত কৰিলে যি তেওঁক অনুসৰন কৰিবলৈ সক্ষম বনায়। তেওঁ তেওঁক প্ৰেমৰ বিষয়ে শিকায়। তেওঁ তেওঁৰ পূর্ণ প্ৰেমক কালবাৰী ক্ৰুচত বাকি দিলে আৰু নিজৰ নিজৰ প্ৰেমৰ মহানতা প্ৰকাশ কৰিলে।

আজি, পৰমেশ্বৰৰ সেৱকৰ ৰূপে কেবাটাও প্ৰচাৰক আৰু পালক  হয়, কিন্তু সেই সকলোৰে মাজত, যাক আমাৰ হৃদয় পছন্দ কৰে, সেয়া হয় যি আমাক পিতৃ বা ভায়েকৰ দৰে প্ৰেম কৰে আৰু এটি আদৰ্শ জীবন জীয়াই থাকে। অসংখ্য শিক্ষাতকৈ অধিক, যাৰ বাবে আমাৰ হৃদয় ব্যাকুল হয় সেয়া হয় এটি এনেধৰনৰ পথপ্ৰদৰ্শক, যি সাক্ষৰ জীবনৰ সৈতে পথপ্ৰদৰ্শক কৰে। সেই বাবে নহয় কিন্তু শিষ্য বনাবলৈ আঞ্জা দিলে।

যেতিয়া যীশু খ্রীষ্ট নিজৰ সেৱাকাৰ্য আৰাম্ভ কৰিলে তেতিয়া তেওঁ ১২ জন শিষ্যক মনোনীত কৰিলে আৰু কিছু সময়ৰ পিছত এয়া ৭০ হয় গল। আকৌ এয়া সংখ্যা বাঢ়ি ১২০ হয় গল। শেষত  শিষ্যত্ব গোটেই জগতত তীব্ৰতাৰে বিয়পিব লাগিল ( পাঁচনিকৰ্ম ৬:৭)। শিষ্যত্ব বৃদ্ধি কৰিবলৈ পবিত্র শাস্ত্ৰৰ প্ৰসাৰিত কৰিব লাগিব। শিষ্যত্ব নিৰ্মাণ কেৱল পবিত্র শাস্ত্ৰৰ আধাৰত আদৰ্শ জীবন জীয়াই থাকিবলৈ কৰা হয়। শিষ্যত্ব এটি এনেকুৱা আত্মিক মহল হয়, যাৰ ভেটি যীশু খ্রীষ্ট ৰূপী অবিনাশী বীজৰ ওপৰত নিৰ্মিত হয়, আৰু কেৱল এয়া জীবন শাস্ত্ৰ হয়, যি সদায় চলিব।

পাঁচনি পৌলৰ দ্বাৰা, নিৰ্মিত শিষ্যত, পাঁচনি তিমথীয় আৰু তীত বহুত প্ৰিয় হয়। তিমথীয়ক লিখাৰ সময়ত, তেওঁ তেওঁক ” তিমথীয়, এজন খ্ৰীষ্টয় ” ৰূপে সম্বোধন কৰা নায়, কিন্তু, তেওঁক বিশ্বাসী হিচাবে মোৰ এজন প্ৰকৃত পুত্ৰ  হয়” (১ তিমথীয় ১:২)। এই দৰে সম্বোধন কৰিলে। পৰমেশ্বৰৰ মৰমিয়াল সন্তান, যেতিয়া আপুনি পৰমেশ্বৰৰ বাবে শিষ্য বনায়, তেন্তে আপোনাক ইয়াক প্ৰেমৰে কৰিব লাগিব আৰু সেয়া আপোনাৰ আত্মিক সন্তান হয়!

মন কৰিবলগীয়া:” তোমালোকৰ যদি পৰস্পৰৰ মাজত প্ৰেম থাকে, তেনেহলে তোমালোক যে মোৰ শিষ্য হয়, ইয়াক তাৰ দ্বাৰাই সকলোৱে জানিব।”( যোহন ১৩:৩৫)