আগস্ট 03 – শাস্ত্ৰৰ মাধ্যমেৰে পবিত্রতা!

“সকলো ধৰ্মশাস্ত্ৰ ঈশ্বৰৰ দ্বাৰা নিশ্বাসিত eআৰু শিক্ষাৰ বাবে, অনুযোগৰ বাবে, শুধৰণিৰ বাবে আৰু ধাৰ্মিকতা সম্বন্ধীয় শিক্ষাত লাভজনক”(২ তিমথীয় ৩:১৬)।

দিব্যি আত্মাই কৃৰ্পাপূৰ্বক আপোনাক পবিত্র শাস্ত্ৰত দিছে। আপুনি জানেনে  কিয়? “সকলো ধৰ্মশাস্ত্ৰ ঈশ্বৰৰ দ্বাৰা নিশ্বাসিত eআৰু শিক্ষাৰ বাবে, অনুযোগৰ বাবে, শুধৰণিৰ বাবে আৰু ধাৰ্মিকতা সম্বন্ধীয় শিক্ষাত লাভজনকf;  যাতে ঈশ্বৰৰ মানুহ সিদ্ধ আৰু সকলো সৎ কর্মৰ কাৰণে সুসজ্জিত হব পাৰে৷” (২ তিমথীয় ৩:১৬, ১৭)।

পৰমেস্বৰৰ পবিত্র শাস্ত্ৰত পাপৰ নিন্দা কৰি পাপীক  সুধৰনি কৰে। এয়া ধাৰ্মিকতা শিকায়। সকলোতকৈ উচ্চ, এয়া তাক পবিত্র বনাই পবিত্র হবলৈ আৰু পবিত্র শাস্ত্ৰত গভীৰ সম্বন্ধ আছে। যীশুৱে কলে, “মই তোমালোকক যিবোৰ কথা কৈছোঁ, সেই কথাই আত্মা আৰু জীৱন। ”  ( যোহন ৬:৬৩)।

পবিত্র হবলৈ পৰমেস্বৰে পবিত্র শাস্ত্ৰত কেবাটাও বাক্য দিছে। যেতিয়া আপুনি সেই বাক্যবোৰ গ্ৰহণ কৰিব, তেতিয়া আপোনাৰ ভিতৰত পবিত্র জীবন নিৰ্মাণ হব। সেই বাবে, সেই বাক্য বিশ্বাসৰ সৈতে স্বীকাৰ কৰক। পবিত্র শাস্ত্ৰ কয়, ” কিয়নো আপোনালোকৰ ওপৰত পাপক প্ৰভুত্ব কৰিবলৈ নিদিবe; কাৰণ আপোনালোক বিধানৰ অধীন নহয়, কিন্তু অনুগ্ৰহৰহে অধীন হৈ আছে।”( ৰোমীয়া ৬:১৪)।

” এই কাৰণে পুত্ৰই যদি আপোনালোকক মুক্ত কৰে, তেনেহলে আপোনালোক অৱশ্যেই মুক্ত হ’ব”( যোহন ৮:৩৬)। ” কাৰণ তেওঁ পবিত্ৰ কৰা সকলক একমাত্ৰ নৈবেদ্যৰ দ্বাৰাই সদাকালৰ অৰ্থে পবিত্ৰীকৃত কৰিলে।”( ইব্ৰী ১০:১৪)। যেতিয়া আপুনি পৰীক্ষাৰ সন্মূখীন হয়, তেতিয়া পবিত্র শাস্ত্ৰ নিজৰ হাতত লওক। বাক্য কওক। কওক পাপ আমাৰ ওপৰত জয়ী হব নোৱাৰে। কওক মই পৰমেস্বৰৰ হাতত আছো যিয়ে মোক পবিত্র বনাই, সেই বাবে কোনেও, মোক তেওঁৰ বাহুৰ পৰা কাঢ়ি লব নোৱাৰে। ‘ চয়তান আপোনাৰ পৰা আতৰ হয় যাব  ।

পবিত্র শাস্ত্ৰ কয়, “কিয়নো ঈশ্বৰৰ বাক্য জীৱনময়, কাৰ্যসাধক আৰু আটাই দুধৰীয়া তৰোৱালতকৈও চোকা। এই বাক্য প্ৰাণ আৰু আত্মা, গাঠি আৰু মজ্জা এই সকলোকে ভেদ কৰালৈকে বিন্ধোতা, মনৰ ভাৱনা আৰু অভিপ্ৰায়কো বিচাৰ কৰোঁতা। ( ইব্ৰী ৪:১২)। এয়া পৰমেস্বৰৰ পবিত্র শাস্ত্ৰ হয় যিয়ে পবিত্রতাৰ পথ দেখুৱাই। পবিত্র শাস্ত্ৰ কয়, ” কাৰণ সেই আজ্ঞাবোৰ প্ৰদীপস্বৰূপ, আৰু সেই শিক্ষা পোহৰস্বৰূপ হয়, নেতিবাচক অনুশাসন জীৱনৰ পথ হয়।”( হিতোপদেশ ৬:২৩)।  দায়ুদে কয়, ”  তোমাৰ বাক্য মোৰ ভৰিৰ কাৰণে প্ৰদীপ স্বৰূপ আৰু মোৰ পথৰ দীপ্তি স্বৰূপ।( গীতমালা ১১৯ :১০৫)।

পৰমেস্বৰৰ মৰমিয়াল সন্তান, পুৱা সোনকালে উঠি পবিত্র শাস্ত্ৰ পাঠ কৰক। পবিত্র শাস্ত্ৰৰ সেই পদসমূহক  আপোনাৰ সৈতে কথা পাতিবলৈ দিয়ক। তাক আপোনাৰ জীবনত মাৰ্গদৰ্শন কৰিবলৈ দিয়ক। আপুনি নিজকে নিজে মুল্যায়ন কৰক যে আপুনি সেই দিনা পাঠ কৰা পবিত্র শাস্ত্ৰৰ ভাগ অনুসৰন  কৰিছে, তাক পালন কৰক, নিজকে নিজে তাৰ বাবে সমৰ্পিত কৰিছে আৰু পুনৰ পবিত্র শাস্ত্ৰৰ দ্বাৰা নিৰ্ধাৰিত পথত নিজৰ জীবন ব্যতীত কৰিছে।

মন কৰিবলগীয়া:”  মোৰ ভিতৰত দুষ্টতাৰ কোনো পথ আছে কি নাই, তাক চোৱা, আৰু মোক অনন্তকালৰ পথত গমন কৰোঁৱা।( গীতমালা ১৩৯ :২৪)।