জুলাই 31 – পুৰস্কাৰ পোৱাৰ সময়!

“আৰু মৃত সকলৰ সোধ-বিচাৰৰ আৰু তোমাৰ দাস ভাববাদী সকলক, পবিত্ৰ লোক সকলক আৰু তোমাৰ নামত ভয় কৰা সৰু বৰ সকলোকে পুৰস্কাৰ দিয়াৰ আৰু পৃথিৱী নাশকবোৰক নাশ কৰিবৰ সময় উপস্থিত হ’ল।”( প্ৰকাশিত বাক্য  ১১:১৮)।

পাপী আৰু অধৰ্মৰ কাম কৰা সকলৰ ন্যায়ৰ  সময় হয়। সেইদৰে, পৰমেশ্বৰ দ্বাৰা ধৰ্মী আৰু পবিত্র লোকক পুৰস্কাৰ দিয়াৰ সময় হয়। যীশুৱে কলে, ” চোৱা! মই বেগাই আহি আছোঁ; মই দিবলগীয়া পুৰস্কাৰ মোৰ লগত আছে, যাৰ যেনে কৰ্ম, তেওঁক তেনে প্ৰতিফল দিয়া হব৷”( প্ৰকাশিত বাক্য ২২:১২)।

যেতিয়া এজন  পিতৃ ঘৰ উভতি আহে, তেতিয়া সন্তান সকলে  উৎসাহেৰে কিবা খোৱা বস্তু লয় অহাৰ অপেক্ষা কৰে। সেই দৰে মাকে যেতিয়া পাচলিৰ দোকানৰ পৰা আহে তেতিয়া সন্তান সকলে উৎসাহেৰে সুধে তেওঁ লোকে তেওঁৰ বাবে কি কিনিলে। যি সন্তান দিনে ৰাতি পড়ে, সেই সকলে অন্তিম পৰীক্ষাত প্ৰাপ্ত নাম্বাৰ  ফলাফল শুনিবলৈ উৎসাহিত হয় থাকে । যেতিয়া সি পৰীক্ষা উত্তীর্ণ হয়, তেতিয়া তেওঁক অসীম আনন্দৰ অনুভৱ হওক। সেয়া কিমান আশীর্বাদৰ সময় হব যদি তেওঁলোকে গম পায় যে তেওঁ প্ৰথম স্থানৰ নাম্বাৰ প্ৰাপ্ত কৰিছে।

পৰীক্ষা দিয়াৰো এটি সময় হয় আৰু সেই দৰে তাৰ পৰিণাম জানাৰো সময় থাকে। পৰমেস্বৰৰ বাবে কঠোৰ পৰিণাম  জনাৰ সময় হয় আৰু নিশ্চিত সময়ত পৰমেস্বৰৰ হাতৰ পৰা প্ৰাপ্ত কৰাৰ সময় হয়। পৰমেস্বৰৰ ওচৰত তেওঁৰ আগমনৰ সময়ত নিজৰ সন্তানক দিবলৈ বহুতো পুৰস্কাৰ আছে। সেই সকলোৰে বাবে যিসকলৰ নাম ‘ জীবনৰ  পুস্তকত’ স্থান পায়, তেওঁ জীবনৰ মুকুট দৰে উপহাৰ প্ৰাপ্ত কৰে।

যেতিয়া আপুনি অনন্ত কালত প্ৰৱেশ কৰে, তেন্তে পৰমেস্বৰ আপোনাক সেই আবাস দেখুৱাব, যি তেওঁ আপোনাৰ বাবে তৈয়াৰ কৰিছে। ” মোৰ পু- জীবন মই তোমাৰ বাবে এটি নিবাস স্থান নিৰ্মান কৰিছো । এই মহিমাৰ স্থানক চোৱা যি মই তোমাৰ বাবে নিৰ্মাণ কৰিলো যাতে তুমি মোৰ সৈতে থাকা। ” অহিংসা! সেই সময় কিমান আনন্দময় হব! পাঁচনি  পৌলে লিখে, ” মোৰ বাবে যি ধাৰ্মিকতাৰূপ কিৰীটি সাঁচি ৰখা হৈছে, c সেই কিৰীটি ধার্মিক বিচাৰকর্তা প্ৰভুৰ দ্ৱাৰা সেইদিনা মোক দিয়া হব; আৰু অকল মোকে নহয়, কিন্তু তেওঁৰ আবির্ভাৱক প্ৰেম কৰা সকলোকে দিব। (২ তিমথীয় ৪:৮)।

নিজৰ দৌড় সফলতাপূৰ্বক সম্পূর্ণ কৰক। এদিন যেতিয়া আপুনি সেই উজ্বল দেশত প্ৰৱেশ কৰে, তেতিয়া পৰমেস্বৰ হেজাৰ স্বৰ্গদুতৰ মাজত আপোনাৰ পিঠি ঠপঠপিয়াব আৰু আপোনাৰ প্ৰশংসা কৰি কবি, ” চাবাইচ উত্তম বিশ্বাসী দাস! অলপ বিষয়তে তুমি বিশ্বাসী আছিলা, তোমাক বহু বিষয়ত গৰাকী পাতিম৷ ” যেতিয়া আপুনি খ্ৰীষ্টৰ দ্বাৰা প্ৰাপ্ত প্ৰসংশা আৰু সেই উপহাৰ যি তেওঁ আপোনাক দিব, তাৰ কল্পনা কৰে, তেন্তে আপুনি অনুভৱ কৰিব যে, পৰমেস্বৰৰ বাবে আপুনি পৃথিবীত যিমান কষ্টৰ অনুভৱ কৰিলে সেয়া বহুত সহজ আৰু সাধাৰণ হয়।

মন কৰিবলগীয়া:”….কিন্তু যি জনে সত্যৰ গুটি সিঁচে তেওঁ প্ৰকৃত পুৰস্কাৰ পায়। ( হিতোপদেশ ১১:১৮)”….তেওঁলোক প্ৰতিজনে নিজৰ কৰ্ম অনুসাৰে নিজৰ পুৰস্কাৰ পাব।(১ কৰন্থীয়া ৩:৮)।