ਜਨਵਰੀ 17 – হেৰাই যোৱা জীৱন !

“ইয়াকে কৈ, তেওঁ ডাঙৰ মাতেৰে ক’লে, “লাজাৰ বাহিৰলৈ ওলাই আহা!” (যোহন ১১:৪৩).

মাৰ্থা আৰু মৰিয়মে তেওঁলোকৰ ভাই লাজাৰৰ স্বাস্থ্যৰ অৱনতি ঘটাৰ বাবে অতিশয় চিন্তিত হৈছিল আৰু এজন দূতৰ জৰিয়তে যীচুলৈ দুখৰ বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰিছিল. তেওঁলোকে এটা জৰুৰী বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰিলে, “প্ৰভু, চোৱা, আপুনি যাক ভাল পায়, তেওঁ অসুস্থ.” আৰু ইয়াৰ মাজতে লাজাৰৰ স্বাস্থ্যৰ অৱনতি ঘটিল আৰু শেষত তেওঁ মৃত্যুৰ বলি হ’ল.

যীচুৱে বৈথানিয়ালৈ অহাৰ সময়লৈকে লাজাৰক সমাধিস্থলত সমাধিস্থ কৰাৰ চাৰিদিন হ’ল. দুখেৰে ভৰা মাৰ্থাই যীচুক ক’লে, “প্ৰভু, আপুনি ইয়াত থকা হ’লে মোৰ ভাইৰ মৃত্যু নহ’লহেঁতেন”.

যীচুৱে তাইক ক’লে, “যীচুৱে মার্থাক ক’লে, “ময়েই পুনৰুত্থান আৰু জীৱনো; যি কোনোৱে মোক বিশ্বাস কৰে, তেওঁ মৰিলেও জীয়াই থাকিব; আৰু যি কোনোৱে জীয়াই থাকি মোত বিশ্বাস কৰে, তেওঁ কোনো কালে নমৰিব. তুমি কি এই কথা বিশ্বাস কৰা নে?” (যোহন ১১:২৫-২৬).

তেওঁ কেৱল তাইক সেই প্ৰশ্নটো সুধিলেই ৰৈ নাথাকিল, কিন্তু তেওঁ সমাধিৰ ওচৰলৈ গ’ল. আৰু তেওঁ লাজাৰক বাহিৰলৈ আহিবলৈ মাতি আনি মৃতকৰ মাজৰ পৰা পুনৰুত্থান কৰিলে. আমাৰ প্ৰভু যীচুৰ মৃত্যুৰ ওপৰত কৰ্তৃত্ব আছে; আৰু তেওঁৰ হাতত হেডিছ আৰু মৃত্যুৰ চাবি আছে (প্ৰকাশিত বাক্য ১:১৮). তেওঁ চয়তানক ধ্বংস কৰিলে, যিজনৰ মৃত্যুৰ শক্তি আছিল (ইব্ৰী ২:১৪). প্ৰভু যীচুৱেই সেইজন যিয়ে বজ্ৰপাত কৰি কৈছিল, “হে মৃত্যু, তোমাৰ জয় ক’ত? হে মৃত্যু, তোমাৰ হুল ক’ত?” (১ কৰিন্থীয়া ১৫:৫৫).

প্ৰভু যীচুৱে মৃত লোকসকলক পুনৰুত্থান কৰিলে আৰু নৈনত থকা যায়ৰৰ কন্যা আৰু এগৰাকী বিধৱাৰ পুত্ৰ লাজাৰক পুনৰ জীৱিত কৰিলে. তেওঁ আমাক আমাৰ প্ৰত্যেকৰে অনন্ত আৰু সিদ্ধ জীৱনৰ প্ৰতিজ্ঞাও দিছে, যিয়ে তেওঁৰ ওপৰত আমাৰ বিশ্বাস ৰাখিছে.

গতিকে মৃত্যুৰ সিপাৰে আমাৰ বাবে এক বৃহৎ আশ্বাস আছে. ই হৈছে প্ৰভু যীচুৰ সৈতে, স্বৰ্গৰাজ্যত অনন্ত জীৱনৰ ধন্য আশ্বাস.

আমাৰ প্ৰিয় প্ৰভুৱে আমাক প্ৰতিজ্ঞা কৰিছে আৰু কৈছে, “ মোৰ পিতৃৰ ঘৰত অনেক থকা ঠাই আছে; আৰু নথকা হ’লে তোমালোকক ক’লোহেঁতেন; কিয়নো মই তোমালোকলৈ ঠাই যুগুত কৰিবলৈ যাওঁ.  যদি মই যাওঁ আৰু তোমালোকলৈ ঠাই যুগুত কৰোঁ, তেনেহলে মই যি ঠাইত থাকোঁ, তোমালোকো সেই ঠাইতে থাকিবলৈ পাবা, এই কাৰণে মই আকৌ আহি তোমালোকক মোৰ ওচৰলৈ লৈ যাম.”(যোহন ১৪:২-৩).

লাজাৰক মৃত্যুৰ পৰা পুনৰুত্থান কৰা হ’ল; আৰু এই পৃথিৱীত পুনৰ জীয়াই থকাৰ সতেজ সুযোগ পালে. আৰু পৰৱৰ্তী সময়ত যীচুৱে বৈথানিয়ালৈ যোৱাৰ সময়ত লাজাৰেও তেওঁৰ লগত ভোজন কৰিছিল.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আমাৰ প্ৰভু সৰ্বশক্তিমান আৰু সৰ্বশক্তিমান. ঈশ্বৰৰ ওচৰত সকলো সম্ভৱ; আৰু তেওঁ যিকোনো অলৌকিক আচৰিত কাম কৰিব পাৰে. আৰু তেওঁ আমাক পুনৰুত্থান কৰিছে, যিসকল পাপ আৰু অধৰ্মত মৃত আছিল, আৰু আমাক নতুন জীৱন দিছে আৰু আমি হেৰুৱাই পেলোৱা সকলো বস্তু নতুন জীৱনৰ সৈতে পুনৰুদ্ধাৰ কৰিছে.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ কেতিয়াও মৃত্যু নেদেখাকৈ কোন মানুহ জীয়াই থাকিব পাৰে? চিয়োলৰ হাতৰ পৰা কোনে নিজৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰিব পাৰে? (চেলা)”(গীতমালা ৮৯:৪৮).