মে 31 – ঈশ্বৰৰ বাক্যৰ দ্বাৰা বুদ্ধিমত্তা!

“দ্ৰাক্ষাবাৰীৰ পঁজাৰ দৰে, আৰু তিয়ঁহ বাৰীৰ চাঙিৰ দৰে, আৰু অৱৰোধ কৰা নগৰৰ দৰে, চিয়োনa-জীয়ৰী পৰিত্যক্ত হৈছে।” (যিহোচূৱা ১: ৮)৷

মহান বুদ্ধিৰ ৰহস্য ঈশ্বৰৰ বাক্য অনুসৰি জীৱন যাপন কৰাত নিহিত আছে।  যিহোচূৱাৰ দিনত গোটেই শাস্ত্ৰখন উপলব্ধ নাছিল, কিন্তু মোচিয়ে আদেশ দিয়া তেওঁৰ ওচৰত আইনৰ কিতাপ আছিল।  প্ৰভুয়ে যিহোচূৱাক এইদৰে কৈছিল: “তোমালোকৰ দেশ উচ্ছন্ন হৈছে; তোমালোকৰ নগৰবোৰ অগ্নিদগ্ধ হৈছে; বিদেশীলোকে তোমালোকৰ চকুৰ আগতে সেইবোৰ ধ্বংস কৰিছে; সেয়ে বিদেশীসকলৰ বিধ্বংসৰ দ্বাৰাই পৰিত্যক্ত কৰি উচ্ছন্ন কৰা হৈছে।” (যিহোচূৱা ১: ৭)৷

যিহোচূৱাই তেওঁৰ ওপৰত দিয়া নেতৃত্ব আৰু দায়িত্বৰ নতুন স্থিতিৰ বিষয়ে ভয় কৰিছিল।  তেওঁ কেনেকৈ সাতখন ৰাষ্ট্ৰ আৰু কনানৰ একত্ৰিশজন ৰজাক জয় কৰিব তাক লৈ চিন্তিত আছিল।  একমাত্ৰ উপায় হৈছে প্ৰভুৰ নিয়মৰ ওপৰত ধ্যান কৰা।  শাস্ত্ৰই আমাক এইদৰে কৈছে:

ধন্য হৈছে সেই জন ব্যক্তি যাৰ আনন্দ প্ৰভুৰ নিয়মত আছে, আৰু তেওঁৰ আইনত তেওঁ দিন-ৰাতি ধ্যান কৰে।  আৰু তেওঁ যি কৰে সেয়া সমৃদ্ধ হ’ব।”কিন্তু যিহোৱাৰ ব্যৱস্থাত সন্তুষ্ট হয়, আৰু দিনে ৰাতিয়ে তেওঁৰ ব্যৱস্থা ধ্যান কৰে।  সেই লোক বোৱতী পানীৰ দাঁতিত ৰোৱা গছৰ নিচিনা, যি গছে বতৰত ফল দিয়ে, আৰু যাৰ পাত জঁয় নপৰে; সেই লোকে সকলো কৰ্মতে সফলতা লাভ কৰে।” (গীতমালা ১: ২- ৩)।

ইস্ৰায়েলৰ ৰজাই প্ৰভুৰ আইনৰ বিষয়ে ভালদৰে অৱগত হোৱা উচিত, সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ যুদ্ধৰ ৰণনীতি আৰু যুদ্ধত জয়ী হোৱা উচিত।  “.তেতিয়া তেওঁ উত্তৰ দি মোক এই কথা ক’লে, “জৰুব্বাবিললৈ অহা যিহোৱাৰ বাক্য এই, ‘শক্তি বা পৰাক্ৰমৰ দ্বাৰাই নহয়, কিন্তু মোৰ আত্মাৰ দ্বাৰাইহে,’ ইয়াক বাহিনীসকলৰ যিহোৱাই কৈছে।”  (জখৰিয়া ৪: ৬)৷  কোনো কাৰণতে প্ৰভুক বহুতবা কম লোকৰ দ্বাৰা বিজয় ৰক্ষা কৰিবলৈ আৰু বিজয় প্ৰদান কৰিবলৈ বাধা নিদিয়ে।  “যুদ্ধৰ দিনৰ বাবে ঘোঁৰাক সু-সজ্জিত কৰা হয়, কিন্তু জয় যিহোৱাৰ কাৰণেহে হয়।(হিতোপদেশ ২১: ৩১)৷

আজিও আপুনি এখন যুদ্ধত লিপ্ত হৈ আছে – কিয়নো ৰক্ত আৰু মাংসৰ সৈতে আমাৰ মালযুদ্ধ হোৱা নাই; কিন্তু আধিপত্য, ক্ষমতা, এই অন্ধকাৰ যুগৰ শাসনকৰ্তা, আৰু স্বৰ্গীয় ঠাইবোৰৰ মন্দ শক্তিৰ দলবোৰৰ সৈতে হৈছে।” (ইফিচীয়া ৬: ১২)৷  আপুনি ঈশ্বৰৰ বাক্য পঢ়ি, সেইবোৰৰ ওপৰত ধ্যান কৰি আৰু প্ৰাৰ্থনাকৰি এই যুদ্ধ কৰা উচিত।  আৰু যেতিয়া আপুনি এনে কৰে, আপুনি আপোনাৰ সকলো যুদ্ধত সঁচাকৈয়ে বিজয়ী হ’ব।

আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ প্ৰথম ৰাষ্ট্ৰপতি আব্ৰাহাম লিংকনে ঈশ্বৰীয় হৈ আৰু ঈশ্বৰৰ বাক্যত যথেষ্ট সময় দি যথেষ্ট জ্ঞান আৰু বুজাবুজি লাভ কৰিছিল আৰু তেওঁৰ সকলো যুদ্ধত বিজয়ী হৈছিল।  একেদৰে, ৰাষ্ট্ৰপতি আইজেনহাৱাৰে দেশৰ বাবে সকলো গুৰুত্বপূৰ্ণ সিদ্ধান্ত লৈছিল, কেৱল সেইবোৰৰ বিষয়ে প্ৰাৰ্থনা কৰাৰ পিছত।  যিহেতু তেওঁ তেওঁৰ সন্মুখত পবিত্ৰ বাইবেল স্থাপন কৰিছিল, সেয়েহে তেওঁৰ ৰাষ্ট্ৰপতিত্বকালত সমগ্ৰ জাতি সমৃদ্ধিশালী আছিল।

আন জীৱিত লোকতকৈ মোৰ অধিক জ্ঞান আছে বুলি যে মোৰ আগত এই বিষয় প্ৰকাশিত হ’ল, এনে নহয়, কিন্তু মহাৰাজে যাতে সপোনৰ ফলিতা, আৰু আপোনাৰ মনৰ গভীৰ চিন্তা আপুনি জানিব পাৰে, সেই বাবে মোলৈ সেই নিগূঢ় বিষয় প্রকাশিত হ’ল।”(দানিয়েল ২: ৩০)৷  ঈশ্বৰৰ সন্তান, আপুনি পৰিয়ালত বা কৰ্মক্ষেত্ৰত যি সিদ্ধান্ত ল’ব লাগিব, আপোনাৰ বাবে ঈশ্বৰে প্ৰদান কৰা জ্ঞান, বুদ্ধিমত্তা আৰু বুজাবুজি থকাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ।

অধিক ধ্যানৰ বাবে শ্লোক: “সেই কাৰণে কওঁ, যি কোনোৱে মোৰ এই সকলো কথা শুনি পালন কৰে, তেওঁ এনেকুৱা এজন বুদ্ধিমান লোকৰ নিচিনা যি জনে শিলৰ ওপৰত তেওঁৰ ঘৰ সাজিলে। ” (মথি ৭: ২৪)।