মে 23 – সত্য আৰু মিছা !

“মিছা কোৱা ওঁঠ যিহোৱাৰ ঘিণলগীয়া; কিন্তু সত্য আচৰণ কৰাসকলে তেওঁক আনন্দিত কৰে.”(হিতোপদেশ ১২:২২).

মিছা কথা কোৱাটো বৰ সাধাৰণ কথা হৈ পৰিছে. ইছ্যুৰ পৰা আঁতৰি আহিবলৈ মানুহে মিছা কথা কয়. আনকি বিয়াৰ স্বাৰ্থত হাজাৰ মিছা কথাও কোৱাটো গ্ৰহণযোগ্য বুলি কোৱা প্ৰবাদ এটাও আছে. ভাল কামৰ বাবে মিছা কথা কোৱাটো ভুল নহয় বুলি যুক্তি দিয়া লোকো আছে.

কিন্তু শাস্ত্ৰই কৈছে: “মিছা ওঁঠ প্ৰভুৰ বাবে ঘৃণনীয়”. গতিকে, মিছলীয়া এজন প্ৰভুৰ বাবে ঘৃণনীয়. কিছুমান মানুহৰ মুখৰ পৰা মিছা কথা ওলাই যাব, জলপ্ৰপাতৰ দৰে. নিৰপেক্ষ আৰু অহংকাৰী মিছা কথা কোৱা লোকো আছে.

কিন্তু শাস্ত্ৰই আমাক সতৰ্ক কৰি কৈছে: “কিন্তু যি সকল ভয়াতুৰ, অবিশ্বাসী, ঘিণলগীয়া, নৰবধী, ব্যভীচাৰি, মায়াবী, মূৰ্তিপূজক আৰু সকলো মিছলীয়া সকলে জ্বলি থকা গন্ধক আৰু জুইৰ সৰোবৰত নিজ নিজ ভাগ পাব৷e সেয়াই দ্বিতীয় মৃত্যু.”(প্ৰকাশিত বাক্য ২১:৮). পাঁচনি যাকোবেও সতৰ্ক কৰি কৈছে: “কিন্তু জিভাক দমন কৰিবলৈ মানুহৰ মাজত কাৰো সাধ্য নাই; ই অশান্ত দুষ্টতা স্বৰূপ, মৃত্যুজনক বিহেৰে পৰিপূৰ্ণ.”(যাকোব ৩:৮).

মিছা কথাক জয় কৰিবলৈ ৰোজা আৰু প্ৰাৰ্থনা কৰা উচিত; আৰু ঈশ্বৰৰ অনুগ্ৰহ বিচাৰিব. আৰু নিজৰ জিভাক পবিত্ৰ কৰি ৰখাৰ বাবে দৃঢ় সংকল্প লওক. শাস্ত্ৰই কৈছে: “কিন্তু আপোনালোকে প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ সেই নৈতিক চৰিত্ৰ স্বীকাৰ কৰক আৰু অভিলাষ পূৰ্ণ কৰিবৰ বাবে নিজ নিজ মাংসৰ অৰ্থে একো আয়োজন নকৰিব.”(ৰোমীয়া ১৩:১৪).

প্ৰভু বিশ্বাসী; আৰু যিসকলে সততাৰে চলে তেওঁলোকক তেওঁ প্ৰেম কৰে. ঈশ্বৰে যোচেফক ভালপোৱা আৰু উচ্চ কৰাৰ কাৰণ, তেওঁৰ সততাৰ বাবে. আৰু তেওঁ সমগ্ৰ মিচৰৰ ৰাজ্যপাল হিচাপে উন্নীত হ’ল.

কিন্তু যোচেফৰ ভাইসকলক চাওক. তেওঁলোকে যোচেফৰ বিষয়ে নিজৰ পিতৃক অহংকাৰেৰে মিছা কথা কৈছিল. তেওঁলোকে যোচেফৰ টিউনিকটো ছাগলীৰ পোৱালিৰ তেজত ডুবাই যাকোবক দেখুৱালে আৰু মিছাকৈয়ে ক’লে যে কোনো বনৰীয়া জন্তুৱে তেওঁক খাই পেলাব. এই মিছা কথাৰ ফলস্বৰূপে তেওঁলোকে পাছলৈ যোচেফৰ আগত লাজতে মূৰ তল কৰিবলগীয়া হ’ল.

এনেকুৱাও হ’ব পাৰে যে মিছা কথা ক’ব পাৰি. মানুহেও মূৰ্খ উপদেশ দিব পাৰে যে মিছা কথা কৈ পৰিস্থিতিৰ পৰা আঁতৰি যাব পাৰি. কিন্তু যিসকলে সত্য কথা কয়, তেওঁলোকৰ ওপৰত যিহোৱাৰ দৃষ্টি থাকে. যি প্ৰভুৱে আমাৰ হৃদয়ৰ অখণ্ডতা বিচাৰে, তেওঁ অব্ৰাহামক ক’লে, মোৰ আগত চলা আৰু সিদ্ধ হোৱা”.

ঈশ্বৰৰ সন্তান, যিসকলে মিছাক ঘৃণা কৰে আৰু সত্যক ভাল পায়, তেওঁলোকক প্ৰভুৱে ভাল পায়.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ইজনে সিজনক মিছা কথা নক’ব; কিয়নো আপোনালোকে তাৰ কর্মৰ সৈতে সেই আগৰ পুৰুষক ফটা বস্ত্ৰ স্বৰূপে সোলোকাই পেলালে;  আৰু যি নিজ সৃষ্টিকৰ্ত্তাৰ প্ৰতিমূৰ্তিৰ দৰে, তত্ব জ্ঞানৰ কাৰণে নতুন কৰোঁৱা হৈ আছে, d সেই নতুন পুৰুষক বস্ত্ৰ স্ৱৰূপে পিন্ধিলে”(কলচীয়া ৩:৯-১০).