মে 18 – বৰ্তমান সময় আৰু অনন্তকাল !

“এই পৃথিৱীত তেওঁৰ অধিক গুণ, আৰু পৰকালত ‘অনন্ত জীৱন’ নাপাব, এনে কোনো নাই.”(লূক ১৮:৩০).

আমাৰ হাতত বৰ্তমান সময় আৰু অনন্তকাল আছে. লৌকিক আশীৰ্বাদ আৰু চিৰন্তন আশীৰ্বাদ আছে. বৰ্তমান সময়ত কিছুমান ধন্য; আৰু আন কিছুমানো আছে যিসকল অনন্তকালত ধন্য. কিন্তু এই পদত বৰ্তমান সময় আৰু অনন্তকাল দুয়োটাৰে আশীৰ্বাদৰ কথা কোৱা হৈছে.

এবাৰ ছুটীৰ বাইবেল স্কুলৰ এজন শিক্ষকে তেওঁৰ এজন ছাত্ৰক সুধিলে যে তেওঁ নিজৰ জীৱনত কেনেকুৱা হ’ব বিচাৰে. উত্তৰত এজন ল’ৰাই ক’লে” “ছাৰ, আমি সকলোৱে ধনী মানুহ আৰু লাজাৰৰ কাহিনীটো জানো. মই এই জগতৰ ধনী মানুহজনৰ দৰে আৰু অনন্তকালত লাজাৰৰ দৰে হ’ব বিচাৰো”.

ৰজা দায়ূদে সংসাৰিক জীৱন আৰু অনন্ত জীৱনৰ বিষয়ে স্পষ্ট বুজাবুজি কৰিছিল. সেইবাবেই তেওঁ কৈছিল: “ অৱশ্যে মঙ্গল আৰু দয়া আয়ুসৰ সকলো কালত মোৰ পাছত যাওঁতা হ’ব, আৰু মই চিৰকাললৈকে যিহোৱাৰ গৃহত বাস কৰিবলৈ পাম.”(গীতমালা ২৩:৬).

এই বৰ্তমান সময়ত আৰু অনন্তকালত আশীৰ্বাদ পোৱাৰ বাবে যীচুৱে যিদৰে উল্লেখ কৰিছিল, সেই বিষয়ে আপুনি জানেনে? তেওঁ কৈছিল “তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “মই তোমালোকক স্বৰূপকৈ কওঁ, ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যৰ কাৰণে যি কোনোৱে ঘৰ, তিৰোতা, ভায়েক, মাক-বাপেক, বা সন্তান সকলক ত্যাগ কৰে,  এই পৃথিৱীত তেওঁৰ অধিক গুণ, আৰু পৰকালত ‘অনন্ত জীৱন’ নাপাব, এনে কোনো নাই.”(লূক ১৮:২৯-৩০).

যেতিয়া আপুনি প্ৰভুৰ বাবে উদাৰতাৰে দান কৰিব, তেতিয়া আপুনি এই জগতত শতগুণ আশীৰ্বাদ পাব. আপোনাৰ স্বৰ্গীয় হিচাপতো আপুনি ধন লাভ কৰিব. গতিকে আপোনাৰ ধন লৌকিক বস্তুত খৰচ কৰাৰ পৰিৱৰ্তে আপুনি ইয়াক ঈশ্বৰৰ পৰিচৰ্যাত বিনিয়োগ কৰাটোৱেই ভাল লাগে – যাতে পাৰ্থিৱ আৰু চিৰন্তন আশীৰ্বাদ দুয়োটা নিশ্চিত হয়. খ্ৰীষ্টৰ বাবে আত্মা লাভ কৰাৰ বাবে উদাৰতাৰে দিয়ক.

ঈশ্বৰৰ সেৱা গঢ়ি তোলাটোৱেই হৈছে লৌকিক আৰু চিৰন্তন আশীৰ্বাদ দুয়োটাৰে বাবে আশীৰ্বাদৰ পৰৱৰ্তী উৎস. শাস্ত্ৰই কৈছে: “মই তোমালোকক সঁচাকৈয়ে কওঁ, তোমালোকে পৃথিৱীত যিহকে বান্ধিবা, সেয়ে স্বৰ্গতো বন্ধ কৰা হ’ব আৰু পৃথিৱীত যিহকে মুকলি কৰিবা, সেয়ে স্ৱৰ্গতো মুকলি কৰা হব.”(মথি ১৮:১৮). “ এই ভিত্তিমূলৰ ওপৰত যদি সোণ, ৰূপ, মূল্যবান ৰত্ন, কাঠ, খেৰ বা নৰাৰে যদি কোনোৱে সাজে,  তেনেহলে তেওঁৰ কর্ম প্রকাশিত হ’ব; কিয়নো সেই দিনৰa পোহৰে তাক প্রকাশ কৰিব. কাৰণ সেইদিন অগ্নিত প্ৰকাশিত হ’ব; তাতে প্ৰতিজনৰ কৰ্ম কেনেকুৱা, অগ্নিয়ে নিজেই তাক পৰীক্ষা কৰিব. তাৰ ওপৰত সজা কোনো জনৰ কৰ্ম যদি ৰয়, তেনেহলে তেওঁ পুৰস্কাৰ পাব.”(১ কৰিন্থীয়া ৩:১২-১৪).

“প্ৰভুৱে প্ৰত্যেককে নিজৰ কৰ্ম অনুসাৰে প্ৰতিদান দিব”: যিসকলে ধৈৰ্য্যৰে ভাল কাম কৰি মহিমা, সন্মান আৰু অমৰত্ব বিচাৰে তেওঁলোকক অনন্ত জীৱন” (ৰোমীয়া ২:৬-৭). গতিকে, ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, “ভাল কামত কেতিয়াও ক্লান্ত নহ’ব” (২ থিচলনীকীয়া ৩:১৩).

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ এতেকে আপোনালোকে সাহস নেহেৰুৱাব, সেই সাহসে আপোনালোকক মহা-পুৰষ্কাৰ আনি দিব৷ “(ইব্ৰী ১০:৩৫)