মে 04 – শক্তি আৰু শক্তি !

“ তেওঁ ক’লে, “হে অতি প্ৰিয় পুৰুষ ভয় নকৰিবা; তোমাৰ শান্তি হওক; তুমি এতিয়া সবল হোৱা, সবল হোৱা!” যেতিয়া তেওঁ মোক কথা কৈ আছিল, তেতিয়া মই সবল হ’লো আৰু ক’লোঁ, “মোৰ প্ৰভুৱে কওক; কাৰণ আপুনি মোক সবল কৰিলে.”(দানিয়েল ১০:১৯).

প্ৰভুৱেই আমাক শক্তি আৰু শক্তি প্ৰদান কৰে. তেওঁ দুৰ্বলক শক্তি দিয়ে আৰু যিসকলৰ কোনো শক্তি নাই তেওঁলোকক শক্তি বৃদ্ধি কৰে. আজিও তেওঁ আপোনাৰ দুৰ্বলতা জানে আৰু আপোনাক নিজৰ ঐশ্বৰিক শক্তিৰে বান্ধি ৰাখিছে.

যেতিয়া মহিমাময় স্বৰ্গদূত আবিৰ্ভাৱ হ’ল, তেতিয়া দানিয়েলে তেওঁৰ আগত তেওঁৰ দুৰ্বলতাসমূহ মুকলিকৈ স্বীকাৰ কৰিলে. তেওঁ কৈছিল: “ তেতিয়া মানুহৰ দৰে এজন পুৰুষে মোৰ ওঁঠ চুলে, আৰু মই মূখ মেলি মোৰ আগত থিয় হৈ থকা জনক ক’লো, “হে মোৰ মহাশয়, এই দৰ্শনৰ কাৰণে মোৰ ভিতৰত মৰ্মবেদনাই ধৰিছে, মোৰ গাৰ বল নাইকিয়া হ’ল.  মই আপোনাৰ দাস কেনেকৈ মই মোৰ গৰাকীৰ লগত কথা পাতিব পাৰোঁ? কাৰণ মোৰ গাত বল নাই, আৰু মোৰ উশাহো নাইকিয়া হ’ল.”

তেতিয়া মানুহৰ আকৃতিৰ সেই পুৰুষ জনে পুনৰাই মোক চুই সবল কৰিলে.  তেওঁ ক’লে, “হে অতি প্ৰিয় পুৰুষ ভয় নকৰিবা; তোমাৰ শান্তি হওক; তুমি এতিয়া সবল হোৱা, সবল হোৱা!” যেতিয়া তেওঁ মোক কথা কৈ আছিল, তেতিয়া মই সবল হ’লো আৰু ক’লোঁ, “মোৰ প্ৰভুৱে কওক; কাৰণ আপুনি মোক সবল কৰিলে.”(দানিয়েল ১০:১৬-১৯).

আপুনি কেতিয়াও দুৰ্বল হোৱা উচিত নহয়, আৰু শক্তিশালী হোৱাটোও গুৰুত্বপূৰ্ণ. যেতিয়া আপুনি শক্তিশালী হ’ব, তেতিয়াহে আপুনি উঠি প্ৰভুৰ বাবে মহান কাম কৰিব পাৰিব. প্ৰভুৱে আপোনাক মৰমেৰে চাই আপোনাক উঠি শক্তিশালী হ’বলৈ কয়. কি কি দিশত আমাক শক্তিশালী কৰা উচিত?

প্ৰথমতে আমি অনুগ্ৰহত শক্তিশালী হোৱা উচিত. “এতেকে হে মোৰ পুত্ৰ, খ্ৰীষ্ট যীচুত থকা যি অনুগ্ৰহ, তাৰ দ্ৱাৰাই তুমি বলৱান হোৱা.” (২ তীমথিয় ২:১). পাঁচনি পৌলৰ পৰামৰ্শ কি? তেওঁ কৈছে: “এতেকে হে মোৰ পুত্ৰ, খ্ৰীষ্ট যীচুত থকা যি অনুগ্ৰহ, তাৰ দ্ৱাৰাই তুমি বলৱান হোৱা.”(২ তীমথিয় ২:১). আপুনি বৃদ্ধি, বৃদ্ধি আৰু অনুগ্ৰহত শক্তিশালী হোৱা উচিত. আপুনি প্ৰতিদিনে পুৱা নতুন অনুগ্ৰহ লাভ কৰিব, যেতিয়া আপুনি ঈশ্বৰৰ সান্নিধ্যত থিয় হ’ব.

দ্বিতীয়তে, আঁঠুত শক্তিশালী আৰু দৃঢ় হ’ব লাগে. ভাববাদী যিচয়াই ঘোষণা কৰিছে: “তোমালোকে দুৰ্ব্বল হাত সবল কৰা, আৰু কঁপা আঠু সুস্থিৰ কৰা.”(যিচয়া ৩৫:৩). শাৰীৰিক শক্তিৰে কেতিয়াও একো লাভ কৰিব নোৱাৰি. মোচিয়ে উপলব্ধি কৰিলে যে তেওঁ ইস্ৰায়েলীসকলক মিচৰৰ বন্ধনৰ পৰা মুক্ত কৰিব নোৱাৰে, তেওঁৰ শাৰীৰিক শক্তিৰ দ্বাৰা; আৰু তেওঁ মিদিয়নলৈ পলাই গ’ল. আঁঠুৰ শক্তিৰেহে জাতিটোক জোকাৰিব পাৰি; আৰু বহুতো জাতিক ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যলৈ আনিব. আঁঠুৰ শক্তিৰ দ্বাৰাহে, আপুনি পবিত্ৰ আত্মাৰ দান লাভ কৰে.

শেষত, আপুনি প্ৰভুত আৰু তেওঁৰ শক্তিৰ শক্তিত শক্তিশালী হোৱাটো অতি প্ৰয়োজনীয় (ইফিচীয়া ৬:১০). এবাৰ আপুনি প্ৰভুত আৰু তেওঁৰ শক্তিৰ শক্তিত শক্তিশালী হ’লে, দায়ূদৰ দৰে আপুনিও সিংহক ভাঙি পেলাব পাৰে; আৰু আপোনাৰ বিৰুদ্ধে অহা গলিয়াথক কপালত আঘাত কৰি ভাঙি পেলাব পাৰে.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “তেওঁলোকে বিশ্বাসৰ দ্বাৰাই নানা ৰাজ্য পৰাজয় কৰিলে, ধাৰ্মিকতাৰ কৰ্ম কৰিলে, প্ৰতিজ্ঞাৰ ফল পালে, সিংহবোৰৰ মুখ বন্ধ কৰিলে, অগ্নিৰ তাপ নুমুৱালে,  তৰোৱালৰ মুখৰ পৰা হাত সাৰিলে, দূৰ্বলতাৰ পৰাও বলৱন্ত হ’ল, যুদ্ধত পৰাক্ৰমী হ’ল, অন্য জাতিৰ সৈন্যবোৰক হৰুৱালে. “(ইব্ৰী ১১:৩৩-৩৪).