ফেব্ৰুৱাৰী 20 – কাক অনুগ্ৰহ কৰি ?

“কিন্তু বলৱন্ত যি আমি, আমি নিজক সন্তুষ্ট নকৰি, দূৰ্বল লোক সকলৰ দূৰ্বলতাৰূপ ভাৰ বোৱা উচিত.” (ৰোমীয়া ১৫:১).

নিজৰ জীৱনটোক কেনেকৈ মূল্যায়ন কৰিব? জীৱনৰ বাবে কাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে? কি উদ্দেশ্য বা দিশৰ দিশে আপুনি আপোনাৰ জীৱনটোক আগুৱাই লৈ যায়? কিছুমানে সদায় নিজকে সন্তুষ্ট কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে, আৰু কিছুমানে সদায় আনক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে.

কিন্তু প্ৰভুৱে আশা কৰে যে আপুনি আপোনাৰ জীৱনটোক তেওঁৰ সন্তুষ্ট ধৰণেৰে চলাব. নিজকে সন্তুষ্ট কৰাসকল আত্মকেন্দ্ৰিক আৰু অহংকাৰী. আৰু যিসকলে আনক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে, শেষত হতাশাত পৰে. কিন্তু যিসকলে প্ৰভুক আনন্দিত কৰে, তেওঁলোক সদায় আনন্দত থাকিব.

পীলাতলৈ চাওক! তেওঁ লোকসকলক সন্তুষ্ট কৰিব বিচাৰিছিল আৰু তেওঁলোকে বিচাৰিছিল যে তেওঁ বাৰাব্বাক মুকলি কৰি দিয়ক. শাস্ত্ৰই কৈছে: “ তেতিয়া পীলাতে লোক সকলক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ তেওঁলোকলৈ বাৰাব্বাক মুকলি কৰি দিলে আৰু যীচুক চাবুকেৰে কোবোৱাই, ক্রুচত দিবলৈ শোধাই দিলে.”(মাৰ্ক ১৫:১৫).

পীলাতৰ মনত সকলো ভুল ধাৰণা আছিল. তেওঁ ভাবিলেহেঁতেন যে যদি তেওঁ ভিৰক সন্তুষ্ট কৰে তেন্তে তেওঁ ৰাইজৰ সদিচ্ছা আৰু সমৰ্থন পাব, আৰু তাৰ লগে লগে তেওঁৰ ৰাজ্যপাল হিচাপে নিযুক্তি আৰু বৃদ্ধি পাব. তেওঁ ভাবিছিল যে তেওঁ ভাল উপহাৰ পাব আৰু তেওঁ কোনো সমস্যা নোহোৱাকৈ নিজৰ শাসন চলাব পাৰিব. তেওঁ প্ৰভু যীচুক সন্তুষ্ট কৰিব বিচৰা নাছিল. তেওঁ হয়তো ভাবিছিল, যে যীচু কেৱল এজন দুখীয়া কাঠমিস্ত্ৰীৰ পুত্ৰ আছিল, যিয়ে প্ৰচাৰ কৰি জীৱিকা নিৰ্বাহ কৰে আৰু এতিয়া তেওঁৰ বিৰুদ্ধে ঈশ্বৰ নিন্দা কৰাৰ অভিযোগ উঠিছে – আৰু এনে এজন ব্যক্তিক সন্তুষ্ট কৰিলে তেওঁৰ কেনেকৈ উপকাৰ হ’ব?

হায়! কিন্তু পীলাতৰ অন্ত ইমানেই কৰুণ আছিল. একাংশ বুৰঞ্জীবিদৰ মতে পিলাতে নিজৰ কৰ্মৰ অপৰাধবোধত ভুগি মানসিক ৰোগত আক্ৰান্ত হৈ লক্ষ্যহীনভাৱে ঘূৰি ফুৰিছিল আৰু শেষত পুখুৰীত জপিয়াই আত্মহত্যা কৰিছিল. কল্পনা কৰকচোন, পীলাতে এতিয়া অনন্তকালত কি কৰিব! তেওঁ কেতিয়াবা প্ৰভু যীচুক লগ পোৱাৰ কথা ভাবিব পাৰিবনে?

প্ৰভুক কেতিয়াও দুখ নকৰিব, মানুহক সন্তুষ্ট কৰাৰ প্ৰয়াসত, যাৰ উশাহ যিকোনো সময়তে শেষ হ’ব পাৰে. সদায় কেৱল প্ৰভু যীচুক সন্তুষ্ট কৰক, যিয়ে আপোনাৰ মাজত জীৱনৰ উশাহ দিলে আৰু যিয়ে আপোনাৰ কাৰণে নিজৰ প্ৰাণ ত্যাগ কৰিলে.

পৰিয়াল আৰু আত্মীয়ক সন্তুষ্ট কৰাটো প্ৰয়োজনীয় হ’ব পাৰে. কিন্তু প্ৰভুক শোক কৰাৰ মূল্যত আপুনি কৰিব নোৱাৰে. আপুনি জগতৰ বস্তুবোৰক ভাল পাব নোৱাৰে, প্ৰভুৰ ওচৰত যন্ত্ৰণা সৃষ্টি কৰি. অলপ সময়ৰ বাবেহে আপুনি এই পৃথিৱীত বাস কৰে. কিন্তু আপুনি স্বৰ্গৰাজ্যত প্ৰভুৰ লগত অনন্তকাল কটাব. ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, ঈশ্বৰৰ সন্তুষ্ট জীৱন যাপন কৰিবলৈ আপুনি নিজকে প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধ হ’বনে?

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ মই এতিয়া মানুহৰ নে ঈশ্বৰৰ প্রশংসা বিচাৰিছোঁ? অথবা, মই মানুহক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছোঁ নেকি? মই যদি এতিয়াও মানুহক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ চেষ্টা কৰোঁ, তেনেহলে মই খ্ৰীষ্টৰ দাস নহওঁ.”(গালাতীয়া ১:১০).