ফেব্ৰুৱাৰী 19 – বিশ্বাসত দৃঢ় !

*“ঈশ্বৰৰ প্ৰতিজ্ঞাত সংশয় কৰি অবিশ্বাস কৰা নাছিল; কিন্তু ঈশ্ৱৰে যি প্ৰতিজ্ঞা কৰিছিল, সেই মহিমাময় প্ৰতিজ্ঞাৰ বাবে ঈশ্বৰক ধন্যবাদ দি, বিশ্বাসত বলৱান হ’ল. ঈশ্ৱৰে তেওঁক যি প্ৰতিজ্ঞা কৰিছিল, সেই প্ৰতিজ্ঞা সম্পূর্ণভাৱে সিদ্ধ কৰিব পাৰে বুলি তেওঁ জানিছিল৷ ” (ৰোমীয়া ৪:২০-২১).

অব্ৰাহাম হৈছে বিশ্বাসৰ পিতৃ. তেওঁ কেৱল বিশ্বাসীসকলৰ পিতৃ নাছিল; কিন্তু সকলো ইস্ৰায়েলী, অনা-ইহুদী আৰু সকলো ফৈদলৈ. যিহেতু তেওঁ ঈশ্বৰৰ সম্পূৰ্ণ আজ্ঞাকাৰী আছিল, সেয়েহে প্ৰভুৱে তেওঁক সকলো লৌকিক, স্বৰ্গীয় আৰু চিৰন্তন আশীৰ্বাদেৰে আশীৰ্বাদ দিছিল.*

শাস্ত্ৰত আমি তিনিটা দৃষ্টান্ত পাব পাৰো য’ত অব্ৰাহামক ঈশ্বৰৰ বন্ধু বুলি উল্লেখ কৰা হৈছে (যিচয়া ৪১:৮, ২ বংশাৱলি ২০:৭, যাকোব ২:২৩). প্ৰভুৱে অব্ৰাহামৰ বংশধৰকো ভাল পাইছিল. আৰু প্ৰভুৱে অব্ৰাহামত আনন্দিত হোৱাৰ বাবে প্ৰভুৱে সমগ্ৰ ইস্ৰায়েলক চিৰকাল প্ৰেম কৰিছিল (১ ৰাজাৱলি ১০:৯). তেওঁ এটা প্ৰতিজ্ঞাও দিছে যে তেওঁ তেওঁলোকক সম্পূৰ্ণ হৃদয়েৰে প্ৰেম কৰিব (হোচেয়া ১৪:৪).

প্ৰভুৱে যাকোবক ভাল পাইছিল (মলাখী ১:২). প্ৰভুৱে লাজাৰক ভাল পাইছিল (যোহন ১১:৩৬). কেৱল তেওঁলোককেই নহয়, তেওঁ সমগ্ৰ মানৱতাক ভাল পাইছিল; আৰু সেয়েহে পৃথিৱীলৈ নামি আহিল. তেওঁৰ সকলো শিষ্যৰ তেওঁৰ লগত বন্ধুত্বপূৰ্ণ সম্পৰ্ক আছিল. প্ৰেমৰ সংজ্ঞা অনুসৰি তেওঁ আমাৰ প্ৰত্যেকৰে বাবে নিজৰ নিজৰ জীৱন দিছিল.

শাস্ত্ৰই কৈছে, “ বন্ধু সকলো সময়তে প্রিয় হয়; আৰু ভায়েকৰ দুৰ্দ্দশাৰ দিনৰ বাবে জন্ম হয়.”(হিতোপদেশ ১৭:১৭).

আমি যোহনৰ শুভবাৰ্তাত পঢ়িবলৈ পাওঁ, “ইহুদী সকলৰ নিস্তাৰ-পৰ্বৰ পূর্বে যীচুৱে জানিব পাৰিলে, যে এই জগতৰ পৰা পিতৃৰ ওচৰলৈ তেওঁৰ যোৱাৰ সময় ওচৰ চাপি আহিছে; সেয়েহে জগতত থকা নিজৰ লোক সকলক সকলো সময়তে প্ৰেম কৰি তেওঁলোকক শেষলৈকে প্ৰকৃত প্ৰেমৰ প্ৰমাণ দিলে. ” (যোহন ১৩:১). অসীম প্ৰেমৰ বাবেই তেওঁ এই কথাও প্ৰতিজ্ঞা কৰিছিল যে তেওঁ আমাৰ লগত শেষলৈকে থাকিব.

আপুনি প্ৰভুক ভাল পায় নেকি? তেওঁ প্ৰেমৰ প্ৰভু; আৰু তেওঁ আপোনাৰ পৰা যি আশা কৰে সেয়াই হৈছে আপোনাৰ প্ৰেম. যদি আপুনি তেওঁক সঁচাকৈয়ে ভাল পায় তেন্তে তেওঁৰ আজ্ঞা পালন কৰিব.

যেতিয়া আপুনি তেওঁক সঁচাকৈয়ে ভাল পাব, তেতিয়া আপুনি তেওঁৰ সান্নিধ্যলৈ দৌৰি যাব আৰু তেওঁক সম্পূৰ্ণ হৃদয়েৰে প্ৰশংসা আৰু ধন্যবাদ জনাই থাকিব. আৰু আপুনি তেওঁৰ বাবে সাহসী সাক্ষ্য হ’ব আৰু তেওঁৰ সেৱা কৰিব.

পাঁচনি পৌলৰ পৰিচৰ্যাৰ ৰহস্য কি? তেওঁ কয় যে খ্ৰীষ্টৰ প্ৰেমে তেওঁক বাধ্য কৰে. সেই বাধ্যতামূলক প্ৰেমৰ বাবেই তেওঁ অনুভৱ কৰিছিল যে তেওঁ ইহুদী আৰু অনা-ইহুদী উভয়ৰে ঋণী; গ্ৰীক আৰু বৰ্বৰ; জ্ঞানী আৰু অজ্ঞানী লোকৰ আগত আৰু সকলোকে শুভবাৰ্ত্তা প্ৰচাৰ কৰিছিল.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, কালভাৰীৰ প্ৰেম হওক; আৰু প্ৰভু যীচুৰ বন্ধুত্বই, আপোনাক বাধ্য কৰে আৰু আপোনাৰ পৰিচৰ্যাৰ চালিকা শক্তি হওক!

অধিক ধ্যান-ধাৰণাৰ বাবে পদ: “যিহোৱাই অতীতৰ পৰা দৰ্শন দিলে, আৰু মোক ক’লে, ‘সঁচাকৈ মই চিৰস্থায়ী প্ৰেমেৰে তোমাক প্ৰেম কৰোঁ. এই কাৰণে মই তোমাক বহুকালৰে পৰা দয়া কৰি আহিছোঁ.” (যিৰিমিয়া ৩১:৩)