ফেব্ৰুৱাৰী 06 – ঈশ্বৰক সন্তুষ্ট কৰা বিশ্বাস !

“ কিন্তু বিনা বিশ্বাসেৰে ঈশ্বৰক সন্তুষ্ট কৰা অসাধ্য; কিয়নো, ঈশ্বৰ যে আছে, আৰু তেওঁ যে তেওঁক বিচৰা লোকৰ পুৰস্কাৰ দিওঁতা হয়, ইয়াকে তেওঁৰ ওচৰলৈ চপা মানুহে বিশ্বাস কৰিব লাগে.”(ইব্ৰী ১১:৬)

ঈশ্বৰত আপোনাৰ বিশ্বাসৰ বাবেই আপোনাৰ ওপৰত সন্তুষ্ট. শাস্ত্ৰই ইয়াক কোনো অনিশ্চিত শব্দত কোৱা নাই যে বিশ্বাস অবিহনে ঈশ্বৰক সন্তুষ্ট কৰাটো অসম্ভৱ.

হয়. আপুনি তেওঁক বিশ্বাস কৰা উচিত আৰু তেওঁৰ ওপৰত আপোনাৰ সম্পূৰ্ণ বিশ্বাস ৰাখিব লাগে. আপুনি দিনটোত কমেও হাজাৰবাৰ স্বীকাৰোক্তি দিব লাগে, এইদৰে ক’ব লাগে: ‘প্ৰভু মই আপোনাক বিশ্বাস কৰোঁ আৰু আপোনাৰ ওপৰত মোৰ সম্পূৰ্ণ বিশ্বাস ৰাখোঁ’. আৰু লগতে সেই স্বীকাৰোক্তিটোক কাৰ্য্যত পৰিণত কৰক. “ অাপোনালোকৰ এই বিশ্বাস পৰীক্ষাসিদ্ধ হ’ব লাগে, কিয়নো আপোনালোকৰ বিশ্ৱাস সোণতকৈও মূল্যবান. বিশ্ৱাসৰ পৰীক্ষাত যদি আপোনালোকৰ বিশ্বাস অটল দেখা যায়, তেনেহলে যীচু খ্ৰীষ্টৰ পুনৰাগমনৰ সময়ত অাপোনালোকে কিমান গৌৰৱ, প্ৰশংসা, মৰ্যদা পাব৷”(১ পিতৰ ১:৭).

আপুনি হয়তো সুধিব পাৰে যে এজন ব্যক্তিয়ে কেনেকৈ বিশ্বাস লাভ কৰিব পাৰে? শাস্ত্ৰই কৈছে: “ গতিকে বিশ্বাস শুনা আৰু শুনা ঈশ্বৰৰ বাক্যৰ দ্বাৰাই আহে” (ৰোমীয়া ১০:১৭). আপোনাৰ ওপৰত বিশ্বাস সৃষ্টি হ’বলৈ ঈশ্বৰৰ বাক্য অতি প্ৰয়োজনীয়. আত্মা আৰু জীৱন থকা ঈশ্বৰৰ বাক্যই আমাৰ ভিতৰত ঈশ্বৰৰ প্ৰেম গঠন কৰাত মুখ্য ভূমিকা পালন কৰে. যেতিয়া আপুনি তেওঁৰ ওপৰত সম্পূৰ্ণ বিশ্বাস কৰে আৰু তেওঁক আঁকোৱালি লয়, তেতিয়া ঈশ্বৰে আপোনাৰ ওপৰত আনন্দিত হয়; আৰু আপোনাৰ ওপৰত অতি সন্তুষ্ট.

অব্ৰাহামৰ প্ৰতি ঈশ্বৰৰ মহান প্ৰেমৰ কাৰণ হৈছে অব্ৰাহামৰ ঈশ্বৰ আৰু তেওঁৰ প্ৰতিজ্ঞাৰ ওপৰত অটল আৰু অটল বিশ্বাস. “ঈশ্বৰৰ প্ৰতিজ্ঞাত সংশয় কৰি অবিশ্বাস কৰা নাছিল; কিন্তু ঈশ্ৱৰে যি প্ৰতিজ্ঞা কৰিছিল, সেই মহিমাময় প্ৰতিজ্ঞাৰ বাবে ঈশ্বৰক ধন্যবাদ দি, বিশ্বাসত বলৱান হ’ল. ঈশ্ৱৰে তেওঁক যি প্ৰতিজ্ঞা কৰিছিল, সেই প্ৰতিজ্ঞা সম্পূর্ণভাৱে সিদ্ধ কৰিব পাৰে বুলি তেওঁ জানিছিল৷ (ৰোমীয়া ৪:২০-২১).

যেতিয়া আমি অব্ৰাহামৰ বিশ্বাস বিশ্লেষণ কৰো, তেতিয়া আমি ইয়াৰ তিনিটা অংশ দেখিবলৈ পালোঁ. প্ৰথমতে, তেওঁ নিজৰ শৰীৰটো, ইতিমধ্যে মৃত (যিহেতু তেওঁৰ বয়স প্ৰায় এশ বছৰ আছিল), আৰু চাৰাৰ গৰ্ভৰ মৃততাক বিবেচনা কৰা নাছিল. দ্বিতীয়তে, ঈশ্বৰে তেওঁক যি প্ৰতিজ্ঞা কৰিছিল, সেই বিষয়ে তেওঁ সম্পূৰ্ণ নিশ্চিত আছিল. আৰু তৃতীয়তে, তেওঁ ঈশ্বৰক মহিমা কৰিলে আৰু বিশ্বাসত নিজকে শক্তিশালী কৰিলে; আৰু এইদৰে প্ৰভুৰ প্ৰিয় হৈ পৰিল.

অব্ৰাহামৰ দৰেই আপুনিও আপোনাৰ শৰীৰৰ দুৰ্বলতাক বিবেচনা কৰা উচিত নহয়. আপোনাৰ চৌপাশৰ বহুতো বিফলতা আৰু জৰুৰী পৰিস্থিতিৰ কথা নাভাবিব. আপোনাৰ অভাৱ আৰু ভয়ৰ বাবে চিন্তা নকৰিব. বৰঞ্চ ঈশ্বৰৰ প্ৰতিজ্ঞাবোৰ ধ্যান কৰক আৰু বিশ্বাস কৰক.

প্ৰভুৱে কৰা সকলো অলৌকিক আৰু আচৰিত কাৰ্য্যৰ বিষয়ে চিন্তা কৰক, যিবোৰ শাস্ত্ৰত লিপিবদ্ধ কৰা হৈছে. ঈশ্বৰে আপোনাৰ জীৱনত যি সকলো অলৌকিক কাৰ্য্য কৰিব, তাৰ বাবে ঈশ্বৰক মহিমা দিয়ক আৰু তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰক. তেতিয়া, আপোনাৰ বিশ্বাসো অব্ৰাহামৰ দৰে শক্তিশালী হ’ব, আৰু আপুনি প্ৰভুক আনন্দিত হ’ব.

ঈশ্বৰৰ সন্তান, আমাৰ ঈশ্বৰ বিশ্বাসৰ ঈশ্বৰ. তেওঁৰ বিশ্বাসৰ বাক্যৰ দ্বাৰা তেওঁ সমগ্ৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড সৃষ্টি কৰিলে. যি ঈশ্বৰে বিশ্বাসৰ দ্বাৰা সৃষ্টি আনিছে, তেওঁ সৃষ্টিৰ শক্তি প্ৰকাশ কৰিব, যেতিয়া তেওঁ আপোনাৰ বিশ্বাসক দেখিব.

কাৰণ ঈশ্বৰৰ বাবে একোৱেই অসম্ভৱ নহ’ব!

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ বিশ্বাস হৈছে, আশা কৰা বিষয়ৰ নিশ্চিত জ্ঞান, অদৃশ্য বিষয়ৰ প্ৰমাণ প্ৰাপ্তি.”(ইব্ৰী ১১:১).