নৱেম্বৰ 11 – লুকাই থকা চিন্তা !

“ কাৰণ মাংসৰ ভাব হ’ল মৃত্যু; কিন্তু আত্মাৰ ভাব হৈছে জীৱন আৰু শান্তি, 7 কিয়নো মাংসৰ ভাব ঈশ্বৰলৈ শত্ৰুতা;c কাৰণ সেয়ে ঈশ্বৰৰ বিধানৰ বশীভূত নহয় আৰু হ’বও নোৱাৰে৷ “(ৰোমীয়া ৮:৬-৭)।

গছৰ ভিতৰত শিপা লুকাই আছে; আৰু একেদৰেই মানুহৰ ভিতৰত ‘মন’ লুকাই থাকে। ই কেৱল লুকাই থকা মনত কামনা গৰ্ভধাৰণ হয়, আৰু ই পাপৰ জন্ম দিয়ে; আৰু পাপে যেতিয়া পূৰ্ণবয়স্ক হয়, তেতিয়া আত্মাৰ মৃত্যুৰ জন্ম দিয়ে। মনৰ ওপৰত জয়লাভ হ’লেহে জগত, মাংস আৰু চয়তানৰ ওপৰত জয়ী হ’ব পাৰিব। যদিহে আপুনি আপোনাৰ চিন্তাধাৰাৰ ওপৰত এটা পহৰা ৰাখে, তেতিয়াহে আপুনি আপোনাৰ আধ্যাত্মিক জীৱনক চয়তানৰ ধ্বংসাত্মক শক্তিৰ পৰা ৰক্ষা কৰিব পাৰিব।

কাউন্সেলিং চেচনৰ সময়ত বহুতে কয় যে তেওঁলোকৰ অশুচি আৰু কামুক চিন্তা আছে; যিয়ে তেওঁলোকক পাপ কৰিবলৈ বাধ্য কৰে। বহু যুৱকেও জানিব বিচাৰে যে তেওঁলোকে কেনেকৈ নিজৰ বন্য আৰু দুষ্ট চিন্তাধাৰাক স্তব্ধ কৰিব পাৰে। তেওঁলোকে কয় যে তেওঁলোকে আন্তৰিকতাৰে নিজৰ পবিত্ৰতা ৰক্ষা কৰিব বিচাৰে কিন্তু মনতে জয়ৰ দাবী কৰিবলৈ সক্ষম নহয়। আপোনাৰ মনটোক কেনেকৈ সংৰক্ষণ কৰিব পাৰি সেয়া জনাটো আপোনাৰ বাবে অতি প্ৰয়োজনীয়।

পাঁচনি পৌলে লিখিছে, “ কিয়নো আমাৰ যুদ্ধ অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰৰেa কৰা মাংসিক যুদ্ধ নহয় কিন্তু স্ৱর্গীয় শক্তিৰ দ্ৱাৰাই দূৰ্গও বিনাশ কৰাৰ যোগ্য, – ইয়াতে কোনো ভুল ধাৰণা নাথাকক৷  আমি মনৰ তৰ্ক-বিতৰ্ক আৰু ঐশ্বৰীক জ্ঞানৰ বিৰুদ্ধে উত্থাপিত হোৱা উদ্ধত বিষয়বোৰ ভাঙি পেলাই, সকলো ভাব বন্দী কৰি, খ্ৰীষ্টৰ আজ্ঞাধীন কৰিছোঁ;”(২ কৰিন্থীয়া ১০:৪-৫)।

যুদ্ধৰ এইবোৰ কি কি অস্ত্ৰ? তেওঁলোক হৈছে:

আমাৰ প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ নাম।

1)খ্ৰীষ্ট যীচুৰ তেজ।

2)উগ্ৰ প্ৰাৰ্থনা।

3)উপবাস।

4) থেংকচগিভিং।

5) পবিত্ৰ আত্মাৰ শক্তি।

ঈশ্বৰৰ যিয়েই এই অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰে, তেওঁ নিশ্চয় বেয়া আৰু কু-চিন্তাৰ পৰা মুক্ত হ’ব।

যেতিয়াই আপোনাৰ মনত কোনো দুষ্ট চিন্তাৰ সৃষ্টি হয়, তেতিয়াই পবিত্ৰ আত্মাক মাতিব। লগে লগে আপুনি ‘জিভা’ত কথা ক’বলৈ আৰম্ভ কৰিব। আৰু সকলো দুষ্ট চিন্তা তোমাৰ পৰা পলাই যাব।

প্ৰথম অৱস্থাত এই কথাটো বাস্তৱত ৰূপায়িত কৰাটো অলপ কঠিন হ’ব পাৰে। কিন্তু সময়ৰ লগে লগে আপুনি সচেতন নহ’লেও আপুনি বেলেগ ভাষাত কথা ক’বলৈ আৰম্ভ কৰিব, যি মুহূৰ্তত আপোনাৰ হৃদয়ত এটা দুষ্ট চিন্তাৰ অনুভূতি আহিব। যেতিয়া শত্ৰু জলপ্লাৱনৰ দৰে সোমাই আহিব, তেতিয়া প্ৰভুৰ আত্মাই তেওঁৰ বিৰুদ্ধে এটা পঞ্জী তুলিব।

শাস্ত্ৰই কৈছে, “সেই একেদৰে আত্মায়ো আমাৰ দূৰ্বলতাত উপকাৰ কৰে৷g কাৰণ, উচিত মতে কি প্ৰাৰ্থনা কৰিব লাগে, সেই বিষয়ে আমি নাজানো; কিন্তু আত্মাই নিজে আমাৰ বাবে অনিৰ্ব্বচনীয় কেঁকনিৰে নিবেদন কৰে।” (ৰোমীয়া ৮:২৬)।

আপোনাৰ মনত বিজয় থাকিবলৈ হ’লে আপুনি নিজকে খ্ৰীষ্টৰ মনৰ সৈতে যোগ দিব লাগে। মনত পহৰা দিহে, আপোনাৰ জীৱনটো শৃংখলাবদ্ধ কৰিব পাৰিব।

অধিক ধ্যান-ধাৰণাৰ বাবে পদ: “কিয়নো, প্রভুৰ মন কোনে বুজি পাব পাৰে যে তেওঁ প্ৰভুক নির্দেশ দিব পাৰে?” কিন্তু খ্ৰীষ্টৰ মন আমাৰ অন্তৰত আছে।” (১ কৰিন্থীয়া ২:১৬)