নৱেম্বৰ 11 – পীচোন নদী!

“প্ৰথম নৈৰ নাম পীচোন; এই নদীখন সমুদায় হবীলা দেশকে ঘেৰি বৈ গৈছে; এই দেশত সোণ পোৱা যায়। “(আদিপুস্তক ২: ১১)৷

এদন নদীৰ পৰা পৃথক হোৱা নদীৰ মুৰবোৰৰ এটাক পিচন নদী বুলি কোৱা হয়।  যদিও শাস্ত্ৰত প্ৰায় তেৰখন নদীৰ নাম দিয়া হৈছে, তথাপিও পিচন নদীয়ে বাইবেলত প্ৰথমউল্লেখ পাইছে।  এই পিচন নদীখন হাভিলাহৰ গোটেই ভূমিৰ চাৰিওফালে চলে। ‘পিচন’ শব্দটোৰ অৰ্থ হৈছে নদী যি কোনো বাধা বা বাধা অবিহনে বৈ যায়।

যেতিয়া পবিত্ৰ আত্মা জীৱনৰ নদী হিচাপে আপোনাৰ মাজত প্ৰবাহিত হয়, তেতিয়া তেওঁ প্ৰথমে আপোনাৰ সকলো বাধা আঁতৰ কৰে।  তেওঁ আঁতৰি যায় আৰু বিৰোধীতাত থিয় হৈ থকা সকলো শিল ভাঙি পেলায়।  ই প্ৰবাহত বাধা দিয়া সকলো গছ, উদ্ভিদ আৰু দ্ৰাক্ষালতা আঁতৰাই ৰাখে।  ই সকলো বোৰ টিলা সমান কৰে আৰু তলৰ এলেকাবোৰ পূৰ্ণ কৰে।

যেতিয়া আপোনাক পবিত্ৰ আত্মাই অভিষিক্ত কৰে, তেতিয়া তেওঁ প্ৰথমে আপোনাৰ আধ্যাত্মিক জীৱনৰ সকলো খণ্ড আৰু বাধা বোৰ ভাঙি পেলায়।  শাস্ত্ৰত এইদৰে কোৱা হৈছে: “অভিষিক্ত তেলৰ বাবে ইয়োক ধ্বংস হ’ব” (যিচয়া ১০: ২৭)৷  মই জানো যে, তুমি সকলো কৰিব পাৰা; কোনো সঙ্কল্প তোমাৰ অসাধ্য নহয়।” (ইয়োব ৪২: ২)।

আপোনাৰ জীৱনৰ খণ্ডবোৰ আপোনাৰ আত্মাত তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰাৰ অনুপাতত ধ্বংস কৰা হ’ব।  যিয়েই বা যিয়ে আপোনাৰ প্ৰগতিক বাধা দিছে, পবিত্ৰ আত্মাই সেইবোৰ ধ্বংস কৰিব, আপোনাৰ পথ পোন কৰিব আৰু আপোনাক আগুৱাই নিব।  আনকি ই ফাৰো বা গৰ্জন কৰা লোহিত সাগৰ, বা ভয়ংকৰ জৰ্ডান নদী বা জেৰিকোৰ দেৱাল হ’লেও – কোনেও পবিত্ৰ আত্মাৰ শক্তিৰ বিৰুদ্ধে থিয় দিব নোৱাৰে।

শাস্ত্ৰত কোৱা হৈছে; “কোনো এজনে তেওঁলোকৰ বাবে বাট ভাঙি উলিয়াবলৈ তেওঁলোকৰ আগে আগে যাব; তেওঁলোকে দুৱাৰ ভাঙিব; আৰু দুৱাৰৰ মাজেৰে বাহিৰ ওলাই যাব; তেওঁলোকৰ ৰজা তেওঁলোকৰ আগেয়ে ওলাই যাব, যিহোৱা তেওঁলোকৰ আগধৰোঁতা হ’ব।”(মীখা ২: ১৩)৷

এনে বহুতো লোক আছে যিয়ে তেওঁলোকৰ উদ্বেগৰ কথা কয় যে তেওঁলোকে প্ৰভুৰ উপস্থিতি অনুভৱ কৰিব নোৱাৰে বা তেওঁলোকৰ পৰিয়ালৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা কৰিব নোৱাৰে।  কিন্তু যদি কোনো বাধা নোহোৱাকৈ ইডেনৰ পৰা নদী বৈ যাব পাৰে, তেন্তে পবিত্ৰ আত্মাই আপোনাৰ জীৱনত সকলো বাধা আঁতৰ কৰিবলৈ কাম কৰিব আৰু আপোনাক প্ৰাৰ্থনা কৰাত সহায় কৰিব।

যেতিয়া পবিত্ৰ আত্মা আহে, তেতিয়া আপুনি প্ৰাৰ্থনাৰ আত্মাৰে ভৰি পৰে, আৰু জিভাৰে – পুৰুষৰ জিভা আৰু স্বৰ্গদূতৰ জিভাৰে ভৰি পৰে।  ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল পবিত্ৰ আত্মাৰে ভৰি পৰিব।  আৰু স্বৰ্গৰ ঈশ্বৰে আপোনাক স্বৰ্গীয় ভাষাত কথা কোৱাৰ উপহাৰ দিব।

ইয়াৰ উপৰিও ধ্যান ৰখাৰ পদ: “কিয়নো যি জনে বিশেষ কথা কোৱাৰ ক্ষমতা পাইছে, তেওঁ কোনো মানুহৰ সতে নহয় ঈশ্বৰৰ সতেহে কথা কয়; কাৰণ তেওঁ কি কথা কয় কোনেও নুবুজে, কিন্তু তেওঁ আত্মাৰ দ্বাৰাই নিগূঢ়-তত্ববোৰৰ বিষয়ে কয়।”(১ কৰিন্থীয়া ১৪: ২)৷