নৱেম্বৰ 01 – ভাবিছিল !

“কিন্তু মৰিয়মে হলে সেইবোৰ কথা মনতে সাঁচি থলে আৰু সেই বিষয়ে চিন্তা কৰিবলৈ ধৰিলে. ” (লূক ২:১৯).

ভগৱানেহে চিন্তা কৰাৰ ক্ষমতা দিয়ে. কৰ্মৰ আগত চিন্তা কৰাটো বুদ্ধিমানৰ কাম. চিন্তা নকৰাকৈ কাম কৰা আৰু পিছত অনুশোচনা কৰাটো মূৰ্খামি. আপুনি প্ৰভুৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰা উচিত যাতে তেওঁ আপোনাৰ বাবে তেওঁৰ ইচ্ছা অনুসৰি আপোনাক ইতিবাচক আৰু সমৃদ্ধিশালী চিন্তাসমূহ দিয়ক.

শাস্ত্ৰই কৈছে, “কিয়নো ঈশ্বৰে নিজৰ হিত-সঙ্কল্পৰ কাৰণে আপোনালোকৰ অন্তৰত ইচ্ছা কৰোঁতা আৰু কাৰ্য সাধন কৰোঁতা, এই উভয়ৰ সাধনকৰ্তা হৈছে.”(ফিলিপীয়া ২:১৩). যদি চিন্তাবোৰ ঠিক নহয়, তেন্তে কৰ্মবোৰ নিশ্চয় ভুল হ’ব; আৰু ভুল কৰ্মৰ দ্বাৰা গোটেই জীৱন ধ্বংস হ’ব.

সকলো অসাৰ আৰু দুষ্ট চিন্তা আঁতৰোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ. শাস্ত্ৰই আমাক সতৰ্ক কৰি কৈছে, “কিয়নো ভিতৰৰ পৰা, অৰ্থাৎ মানুহৰ মনৰ পৰা কুচিন্তা, ব্যভিচাৰ, চুৰ, নৰ-বধ,  পৰস্ত্ৰী গমণ, লোভ, দুষ্টতা, ছল, কামাভিলাষ, কু-দৃষ্টি, নিন্দা, অহংকাৰ, মুৰ্খতা, এইবোৰ ওলায়.  এই সকলো মন্দ ভিতৰৰ পৰা ওলায়; আৰু এইবোৰেই মানুহক অশুচি কৰে.” (মাৰ্ক ৭:২১-২৩).

আমি আমাৰ চিন্তাধাৰাক কেনেকৈ নিয়ন্ত্ৰণ কৰি শুদ্ধ কৰিম? আমি কেনেকৈ ভাল কথা ভাবিব পাৰো? প্ৰথমে আপুনি অসাৰ আৰু কু-চিন্তাক কাৰাগাৰত ভৰাই থব লাগে. পাঁচনি পৌলে কৈছে, “কিয়নো আমাৰ যুদ্ধ অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰৰেa কৰা মাংসিক যুদ্ধ নহয় কিন্তু স্ৱর্গীয় শক্তিৰ দ্ৱাৰাই দূৰ্গও বিনাশ কৰাৰ যোগ্য, – ইয়াতে কোনো ভুল ধাৰণা নাথাকক৷  আমি মনৰ তৰ্ক-বিতৰ্ক আৰু ঐশ্বৰীক জ্ঞানৰ বিৰুদ্ধে উত্থাপিত হোৱা উদ্ধত বিষয়বোৰ ভাঙি পেলাই, সকলো ভাব বন্দী কৰি, খ্ৰীষ্টৰ আজ্ঞাধীন কৰিছোঁ;” (২ কৰিন্থীয়া ১০:৪-৫).

আমাৰ যুদ্ধৰ অস্ত্ৰ কি কি? আপুনি তেওঁলোকৰ বিষয়ে ইফিচীয়া পুস্তকত ১৩ পদৰ পৰা ১৮ পদলৈকে পঢ়িব পাৰে.প্ৰাৰ্থনা হৈছে যুদ্ধৰ অস্ত্ৰ; আত্মাৰ তৰোৱাল, যি ঈশ্বৰৰ বাক্য, আন এক অস্ত্ৰ. মেৰ পোৱালিৰ তেজ আৰু সাক্ষ্যৰ বাক্য আমাৰ যুদ্ধত মহান অস্ত্ৰ. এই অস্ত্ৰবোৰ ব্যৱহাৰ কৰিলে নিশ্চয় অসাৰ চিন্তাৰ পৰা আঁতৰি থাকিব পাৰি.

দ্বিতীয়তে, নিজৰ চিন্তাধাৰাক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ হ’লে ঈশ্বৰৰ প্ৰশংসা সদায় ওঁঠত আৰু হৃদয়ত পোৱা উচিত. যিসকলে ঈশ্বৰৰ প্ৰশংসা কৰাত ব্যৰ্থ হৈছিল তেওঁলোকৰ বিষয়ে পাঁচনি পৌলে কৈছে, “কিয়নো তেওঁলোকে ঈশ্বৰক চিনি পালেও তেওঁক ঈশ্বৰ হিচাপে মহিমা কৰা নাছিল, ধন্যবাদো জ্ঞাপন কৰা নাছিল, কিন্তু তেওঁলোকৰ চিন্তাত অসাৰ হৈ পৰিছিল আৰু তেওঁলোকৰ মূৰ্খ হৃদয় অন্ধকাৰ হৈছিল” (ৰোমীয়া ১: ২১).

তৃতীয়তে, শাৰীৰিক চিন্তাৰ ওপৰত জয়লাভ কৰিবলৈ হ’লে আপুনি সদায় ঈশ্বৰৰ বাক্য আৰু তেওঁৰ প্ৰতিজ্ঞাৰে আপোনাৰ হৃদয় ভৰাই লোৱা উচিত. তোমাৰ হৃদয় এক ভঁৰাল; আৰু আপুনি যি ভাবে, সেই সকলোবোৰ আপোনাৰ হৃদয়ত জমা কৰা বস্তুৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি কৰা হৈছে. যদি আপুনি ঈশ্বৰৰ বাক্য আপোনাৰ হৃদয়ত জমা কৰি ৰাখিছে তেন্তে আপোনাৰ চিন্তাও তাৰ লগত মিল থাকিব. ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, তোমালোকৰ পৰা সকলো দুষ্টতা আঁতৰাই প্ৰভুক প্ৰাৰ্থনা কৰা আৰু ঈশ্বৰৰ বাক্যৰ ওপৰত ধ্যান কৰা.

অধিক ধ্যান-ধাৰণাৰ বাবে পদ: “তাতে সকলো বুদ্ধিতকৈ উত্তম, যি ঈশ্বৰৰ শান্তি, সেয়ে খ্ৰীষ্ট যীচুত আপোনালোকৰ হৃদয় আৰু ভাবনাক পহৰা দিব.” (ফিলিপীয়া ৪:৭)