ডিচেম্বৰ 27 – দ্বিতীয়টো অফাৰ : ধূনাএঁঠা!

“ তাৰ পাছত তেওঁলোকে ঘৰৰ ভিতৰলৈ সোমাই গৈ মাক মৰিয়মে সৈতে শিশুটিক দেখি নতশিৰে প্ৰণিপাত কৰি তেওঁৰ আৰাধনা কৰিলে. তাৰ পাছত নিজৰ নিজৰ বহুমূলীয়া বস্তুৰ টোপোলা মেলি, সোণ, ধূনাএঁঠা আৰু গন্ধৰস উপহাৰ দিলে.”(মথি ২:১১).

ধূপ হৈছে জ্ঞানী লোকসকলৰ প্ৰভুৰ বাবে দ্বিতীয় প্ৰসাদ. ধূপানে প্ৰভু যীচুৰ পুৰোহিতৰ সেৱাৰ কথা আঙুলিয়াই দিয়ে.

পবিত্ৰস্থানৰ পবিত্ৰ স্থানত থিয় হৈ থকা পুৰোহিতে সোণৰ ধূপপাত্ৰত ধূপ ল’ব; আৰু প্ৰভুৰ পবিত্ৰ সান্নিধ্যত লৰচৰ কৰিব; আৰু ধূপৰ সুগন্ধি ওপৰলৈ উঠিব; যি প্ৰভুৰ সন্তুষ্ট হ’ব.

‘ধূপ’ প্ৰাৰ্থনাৰ প্ৰতীক; আৰু ই প্ৰকাশ পায় যে প্ৰভু যীচুৱে পিতৃৰ সোঁহাতে আমাৰ বাবে কেনেকৈ অনুৰোধ কৰিব.

শাস্ত্ৰই কৈছে, “এই কাৰণে, হে স্বৰ্গীয় আমন্ত্ৰণৰ সহভাগী পবিত্ৰ ভাই সকল, আপোনালোকে যীচুলৈ মনোযোগ কৰক. তেওঁ আমি স্বীকাৰ কৰা ঈশ্বৰৰ পাঁচনি আৰু সেই মহা-পুৰোহিত.”(ইব্ৰী ৩:১).

মহাপুৰোহিতক ধূপ লাগে; আৰু জ্ঞানীসকলে তেওঁক সেইখিনি যোগান ধৰিবলৈ পূব দিশৰ পৰা যাত্ৰা কৰিলে. তেওঁলোকে ধূপ আগবঢ়াই থাকোঁতে তেওঁলোকে প্ৰাৰ্থনা কৰিলেহেঁতেন, “প্ৰভু, আমাৰ মহাপুৰোহিত হওক, আৰু উচ্চাৰণ কৰিব নোৱাৰা হুমুনিয়াহেৰে আমাৰ কাৰ্য্যৰ বাবে পিতৃ ঈশ্বৰৰ ওচৰত মধ্যস্থতা কৰক”.

ধূপধ্বনেও সন্তসকলৰ প্ৰাৰ্থনালৈ আঙুলিয়াই দিয়ে. আমি শাস্ত্ৰত পঢ়িবলৈ পাওঁ যে, “যেতিয়া তেওঁ সেই নুৰাটো ল’লে তেতিয়া জীৱিত প্ৰাণী চাৰিটা আৰু সেই চৌবিশ জন পৰিচাৰকে নিজে মেৰ-পোৱালি জনৰ সন্মুখলৈ আহি উবুৰি হৈ পৰিল৷ তেখেত সকলৰ হাতত গাইপতি বীণা আৰু পবিত্ৰ লোক সকলৰ প্ৰাৰ্থনা স্বৰূপb সুগন্ধি ধূপেৰে পৰিপূৰ্ণ সোণৰ বাটি আছিল.”(প্ৰকাশিত বাক্য ৫:৮).

কিমান উপযুক্ত যে ধূপ যীচু খ্ৰীষ্টক – পবিত্ৰসকলৰ ৰজাক প্ৰসাদ হিচাপে দিয়া হৈছিল, তেওঁৰ ওচৰত আমাৰ প্ৰাৰ্থনাৰ পূৰ্বছায়া হিচাপে.

ধূপ প্ৰশংসা আৰু ধন্যবাদৰ প্ৰতীকও. অভিষেকৰ তেল তৈয়াৰ কৰাত ব্যৱহৃত প্ৰধান পদাৰ্থ হৈছে ধূপ; বা ঢৌ নৈবেদ্যৰ বাবে ধূপ.

প্ৰভু যীচুৱে প্ৰশংসাৰ মাজত বাস কৰে. যিয়ে নিজৰ হৃদয়ৰ পৰা প্ৰশংসাৰ ধূপ আগবঢ়াব, তেওঁৰ ওপৰত পিতৃৰ আশীৰ্বাদ ঢালি দিয়া হ’ব.

সোণ যেনেকৈ খ্ৰীষ্ট যীচুৰ ৰাজত্বৰ প্ৰতীক, ধূপেও তেওঁৰ ঈশ্বৰত্ব আৰু তেওঁৰ মহাপুৰোহিতৰ প্ৰতীক.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, নিশ্চিত হওক যে আপোনাৰ প্ৰাৰ্থনাবোৰ ঈশ্বৰৰ সান্নিধ্যত, ধূপৰ মিঠা সুগন্ধিৰ দৰে উঠাব লাগে. সেইটোৱেই হ’ব লাগে আপোনাৰ প্ৰভুৰ বাবে বলিদান.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “মৰুভূমিৰ পৰা ধোঁৱাৰ স্তম্ভৰ দৰে সেই গৰাকী কোন আহিছে? তেওঁ ব্যৱসায়ীৰ সকলো ধৰণৰ মছলাগুৰিৰ গন্ধ লৈ, গন্ধৰস আৰু সুগন্ধি ধূপৰ সুবাসেৰে এক ধোঁৱাৰ স্তম্ভৰ দৰে আহিছে.” পৰমগীত ৩:৬