ডিচেম্বৰ 23 – পৰামৰ্শদাতা!

“যি জনাই মোক সুবুদ্ধি দিয়ে, মই সেই যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰিম; ৰাতিও মোৰ হৃদয়ে মোক শিক্ষা দিয়ে.” (গীতমালা ১৬: ৭).

মোক পৰামৰ্শ দিয়া প্ৰভুক ওউইলে আশীৰ্বাদ কৰক; স্বৰ্গৰ পৰা নামি অহা প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ নিশাৰ বতৰত মোৰ হৃদয়েও মোক নিৰ্দেশ নামি আহিছিল; পৰামৰ্শৰ প্ৰভু.  আৰু তেওঁ চিৰকাল জীয়াই থাকে.  মানুহৰ পৰামৰ্শ ধ্বংস হ’ব কিন্তু প্ৰভুৰ পৰামৰ্শ চিৰকাল ৰৈ থাকিব.

প্ৰভুয়ে আমাক তেওঁৰ পৰামৰ্শৰ বিষয়ে এইদৰে কৈছিল: “মই তোমাক নিৰ্দেশ দিম আৰু তোমাক যিধৰণে যাব লাগে সেইদৰে শিকাম; মই আপোনাক মোৰ চকুৰে পথ প্ৰদৰ্শন কৰিম”.  তেওঁ আপোনাক আপুনি লোৱা পথটো দেখুৱাব.  বহুসময়ত, আপুনি নাজানে কোনটো পথ বাছনি কৰিব লাগে, আৰু বিভ্ৰান্ত আৰু সমস্যাগ্ৰস্ত.  সেই সকলো পৰিস্থিতিত, প্ৰভুয়ে তেওঁৰ আচৰিত পৰামৰ্শ দিয়ে, আপোনাৰ হাত ধৰি আপোনাক পথ প্ৰদৰ্শন কৰে.

যেতিয়া কানাত বিয়াত সুৰাৰ অভাৱ হৈছিল, তেতিয়া যীচুৰ মাতৃ মেৰীয়ে যীচুৰ ফালে আঙুলিয়াই সেৱকসকলক তেওঁলোকক যি কয় সেয়া কৰিবলৈ কৈছিল.  তেওঁৰ নিৰ্দেশনা অনুসৰি, সেৱকসকলে পানীৰ পাত্ৰবোৰ পানীৰে ভৰাই দিছিল.   আৰু প্ৰভুয়ে পানীক অলৌকিক ভাৱে সুৰালৈ পৰিৱৰ্তন কৰিলে.  পিছৰ ৱাইনটো পূৰ্বৰ ৱাইনতকৈ বহুত উৎকৃষ্ট আৰু সুস্বাদু আছিল.

একেধৰণে পিতৰে গোটেই ৰাতি সাগৰত জাল পেলাইছিল, তেওঁলোকে কোনো মাছ ধৰিব নোৱাৰিলে.  কিন্তু যেতিয়া তেওঁ নাওখনৰ সোঁফালে জাল পেলাইছিল, প্ৰভুৰ পৰামৰ্শ অনুসৰি, তাত মাছৰ এক বৃহৎ পৰিমাণ আছিল.  আমাৰ প্ৰভু; তেওঁৰ পৰামৰ্শত পৰামৰ্শৰ প্ৰভু সঁচাকৈয়ে মহান.

আজিও তেওঁ বাইবেলত তেওঁৰ বাক্যবোৰ লিপিবদ্ধ কৰিছে, যাতে আপোনাক পৰামৰ্শ দিয়া হয়.  যেতিয়া আপুনি বাইবেল খন পঢ়ে, তেতিয়া আপুনি প্ৰভুৰ পৰামৰ্শ শুনি তেওঁৰ বাক্যৰ ওপৰত ধ্যান কৰাৰ মনোবৃত্তিৰে ইয়াক পঢ়িব লাগে.  আৰু প্ৰভুৱে তেওঁৰ কথাৰ জৰিয়তে আপোনাৰ সৈতে কথা পাতিব.

গীতমালা ৰচয়িতা দায়ূদে কয়; “হে ঈশ্বৰ, মোলৈ তোমাৰ পৰিকল্পনাবোৰ কেনে মূল্যৱান! সেইবোৰ লেখত অগণন!” (গীতমালা ১৩৯: ১৭).  বাইবেলে আমাৰ প্ৰত্যেককে সঠিক সময়ত সাজু পৰামৰ্শ দিয়ে.  বাইবেল হৈছে একমাত্ৰ কিতাপ যিয়ে সকলো সমস্যাৰ সমাধান আৰু সকলো পৰিস্থিতিৰ বাবে ভাল পৰামৰ্শ আগবঢ়ায়.

বাইবেলৰ বাহিৰেও প্ৰভুয়ে তেওঁৰ ভৱিষ্যতবক্তা, যাজক আৰু প্ৰচাৰকসকলৰ জৰিয়তে আমাৰ সৈতে কথা পাতিছে.  যেতিয়া আপুনি ঈশ্বৰৰ গীৰ্জালৈ যায় আৰু তেওঁৰ কথা শুনিব, তেতিয়া আপোনাৰ হৃদয়ত আনন্দ হয় আৰু আপুনি আপোনাক প্ৰয়োজন হোৱা সকলো পৰামৰ্শ আৰু সত্য প্ৰাপ্ত কৰে.

ভৱিষ্যতবক্তা যিচয়াই প্ৰভুৰ প্ৰতি আনন্দিত হৈ ঘোষণা কৰিলে; “যি জনা  ক্ষাত আশ্চৰ্য, আৰু প্রজ্ঞাত মহান, বাহিনীসকলৰ সেই যিহোৱাৰ পৰা এয়াও ওলাইছে.”(যিচয়া ২৮: ২৯)৷  ঈশ্বৰৰ সন্তানে মানুহৰ পৰামৰ্শ শুনিবলৈ খৰধৰ নকৰে কিন্তু প্ৰভুৰ পৰামৰ্শ বিচাৰে আৰু প্ৰাপ্ত কৰে.

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “পৰামৰ্শৰ দ্বাৰাই আঁচনিবোৰ সিদ্ধ হয়; আৰু কেৱল জ্ঞানী লোকৰ নেতৃত্বত যুদ্ধ আৰম্ভ কৰা হয়.” (হিতোপদেশ ২০: ১৮).