ডিচেম্বৰ 20 – যাকোবে কেতিয়া সাৰ পালে গম পোৱা নাছিল !

“যাকোবে টোপনিৰ পৰা সাৰ পাই ক’লে, “তেন্তে যিহোৱা নিশ্চয়কৈ এই ঠাইত আছে, অথচ মই তাক জনা নাছিলোঁ.” ” (আদিপুস্তক ২৮:১৬).

সৰুতে যাকোবে বেৰচেবাৰ পৰা ওলাই আহি হাৰাণৰ ফালে গ’ল. তেওঁ এটা নিৰ্দিষ্ট ঠাইলৈ আহি গোটেই ৰাতি তাতেই থাকিল. শিলবোৰৰ এটা লৈ মূৰত ইছ ৰাখিলে আৰু শুবলৈ সেই ঠাইতে শুই পৰিল. আৰু তাতেই তেওঁৰ এটা সপোন দেখা গ’ল. সপোনত পৃথিৱীত জখলা স্থাপন কৰা হৈছিল আৰু তাৰ শিখৰ স্বৰ্গলৈকে গৈছিল; আৰু যিহোৱাই তাৰ ওপৰত থিয় হৈ ক’লে: “মই তোমাৰ পিতৃ অব্ৰাহামৰ ঈশ্বৰ আৰু ইচহাকৰ ঈশ্বৰ; যিখন দেশত তুমি পৰিছা, মই তোমাক আৰু তোমাৰ বংশধৰক দিম”. “যাকোবে টোপনিৰ পৰা সাৰ পাই ক’লে, “তেন্তে যিহোৱা নিশ্চয়কৈ এই ঠাইত আছে, অথচ মই তাক জনা নাছিলোঁ.” (আদিপুস্তক ২৮:১৬).

আপোনাৰ অজ্ঞাতে প্ৰভুৱে আপোনাক নিজৰ চকুৰ আপেল হিচাপে ৰক্ষা কৰি আছে. তেওঁ সদায় তোমাৰ প্ৰতি সতৰ্ক হৈ থাকে; আৰু আপুনি য’তেই যায় তাতেই আপোনাৰ লগত যায়, আধ্যাত্মিক শিল হিচাপে. তেওঁ তোমালোকৰ আগে আগে যায়, মেঘৰ স্তম্ভৰ দৰে; আৰু জুইৰ স্তম্ভৰ দৰে. এই কথা জানিবলৈ আপুনি আধ্যাত্মিকভাৱে সজাগ হোৱাটো প্ৰয়োজন.

সেই সময়ত ফৰীচী আৰু চদ্দুকীসকলে যীচুক চিনি নাপালে. যদিও তেওঁলোকৰ চকু আছিল, তথাপিও তেওঁলোকে যীচুক দেখা নাপালে, কিয়নো তেওঁলোকে প্ৰাৰ্থনা জীৱনত সজাগ নাছিল. বাপ্তিস্মদাতা যোহনে তেওঁলোকক চাই ক’লে, “যোহনে তেওঁলোকক উত্তৰ দি ক’লে, “মই হ’লে পানীতহে বাপ্তিস্ম দিছোঁ, কিন্তু আপোনালোকৰ মাজত এনে এজন থিয় হৈ আছে, যি জনক আপোনালোকে চিনি নাপায়.” (যোহন ১:২৬). তেওঁ লগতে কৈছিল, “ আপোনালোকে মন-পালটন কৰা বাবে মইf আপোনালোকক পানীত বাপ্তিস্ম দিছোঁ, কিন্তু যি জন আহি আছে, তেওঁ মোতকৈও শক্তিশালী; মই তেওঁৰ পাদুকা ববলৈকো যোগ্য নহওঁ; তেওঁ আপোনালোকক পবিত্ৰ আত্মা আৰু জুইত বাপ্তাইজ কৰিব.”(মথি ৩:১১)

যেতিয়া হাগাৰে মৰুভূমিৰ মাজেৰে যাবলগীয়া হৈছিল, তেতিয়া প্ৰভু তাইৰ লগত আছিল. যেতিয়া তাইৰ পুত্ৰৰ পিয়াহত মৃত্যু হ’বলৈ ওলাইছিল, তেতিয়া ঈশ্বৰে তাইৰ চকু মেলিলে; আৰু তাই পানীৰ কুঁৱা এটা দেখিলে. আৰু তাই গৈ ছালখন পানীৰে ভৰাই ল’ৰাটোক পানীয় দিলে” (আদিপুস্তক ২১:১৯).

আজিও যদি প্ৰভুৱে আপোনাৰ চকু মেলি দিয়ে, তেন্তে আপুনি তেওঁক আপোনাৰ কাষত ক্ৰুচত ওলমি থকা দেখিব পাৰে; তেওঁৰ ঘাঁৰ পৰা নিৰ্গত হোৱা তেওঁৰ বহুমূলীয়া তেজৰ ফোয়াৰে. যিজনক তোমালোকে নজনা, তেওঁ তোমাৰ মাজত থিয় হৈ আছে. শাস্ত্ৰত কৈছে, “কিয়নো তোমালোকৰ মাজত ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ মহান!” (যিচয়া ১২:৬). “তোমালোকৰ মাজত থকা আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই ৰক্ষা কৰিব” (চফনিয়া ৩:১৭).

প্ৰভু তেওঁৰ নামত একত্ৰিত হোৱা দুজন বা তিনিজন মানুহৰ মাজতো থাকিব. এইটো এটা নিৰপেক্ষ সত্য যদিও আপুনিও হয়তো একেখিনি কথা নাজানে বা উপলব্ধি নকৰে. যি প্ৰতিজ্ঞা কৰিছে, তেওঁ সেই প্ৰতিজ্ঞা পালন কৰিবলৈ বিশ্বাসী.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, প্ৰভুৱে আপোনালোকৰ চকুক আলোকিত কৰক, যাতে আপোনালোকে চিনি নোপোৱা প্ৰভুক দেখা পাব পাৰে. আৰু আপুনি মহিমাময় ৰজাক তেওঁৰ সকলো মহিমাত দেখি আনন্দিত হ’ব.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “তুমি যদি নিৰ্ম্মল আৰু সৰল হোৱা, তেন্তে তেওঁ অৱশ্যে এতিয়াও তোমাৰ কাৰণে কাৰ্য কৰিব, আৰু তোমাৰ ধৰ্মনিবাস পুনৰায় কুশলযুক্ত কৰিব;” (ইয়োব ৮:৬).