ডিচেম্বৰ 11 – চকু পাহাৰলৈ !

“মই পৰ্ব্বতবোৰৰ ফালে মোৰ চকু তুলি কওঁ, ক’ৰ পৰা মোৰ সহায় আহিব?” (গীতমালা ১২১:১)

ডেভিদৰ গভীৰ আকাংক্ষা আৰু আশালৈ চাওক, যেতিয়া তেওঁ কৈছে, ‘মই চকু তুলি দিম’. তেওঁ কয় যে তেওঁৰ সহায় অহা পাহাৰবোৰলৈ চকু তুলিব. তেওঁ বহুবচনত ‘পাহাৰ’ বুলি কয়, কেৱল ‘পাহাৰ’ নহয়.

পিতৃ ঈশ্বৰ এটা পাহাৰ বা পৰ্বত. যেতিয়া ডেভিদে সেই পৰ্বতৰ ফালে চকু তুলি লয়, তেতিয়া তেওঁ অনুভৱ কৰিব পাৰিছিল যে তেওঁৰ ওপৰত পিতৃ ঈশ্বৰৰ মহিমা, শক্তি আৰু মহিমা নামি আহিছে. তেওঁ উপলব্ধি কৰিলে যে পিতৃ ঈশ্বৰৰ পৰা পোৱা সহায় তেওঁৰ বাবে এক বৃহৎ আশীৰ্বাদ হ’ব. সেইবাবেই তেওঁ বিশ্বাসেৰে ঘোষণা কৰে, যে তেওঁ আকাশ-পৃথিৱীৰ সৃষ্টিকৰ্তাৰ পৰা সহায় লাভ কৰিব.

ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ, যীচু খ্ৰীষ্ট আন এটা পৰ্বত. কালভাৰী পৰ্ব্বতত তেওঁ আমাৰ ওপৰত নিজৰ সকলো মহান আশীৰ্বাদ ঢালি দিলে. আমি সেই সকলো আশীৰ্বাদ তেওঁৰ শৰীৰ আৰু তেজৰ দ্বাৰা লাভ কৰো. আমি প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ পৰা অনুগ্ৰহ আৰু সত্য লাভ কৰোঁ; লগতে পাপৰ ক্ষমাও; আমাৰ আত্মাৰ মুক্তি আৰু মুক্তি.

পবিত্ৰ আত্মা, সান্ত্বনাদাতা আন এটা পৰ্বত. তেওঁ আমাক সান্ত্বনা আৰু সান্ত্বনা দিয়ে; আৰু আমাক তেওঁৰ শক্তিৰে ভৰাই তোলে; তেওঁ আমাক ৰজা আৰু পুৰোহিত হিচাপে অভিষেক কৰে. তেওঁ আমাক আত্মাৰ সকলো ফলেৰেও পুষ্টি দিয়ে.

আমি সঁচাকৈয়ে এই পৃথিৱীৰ শেষত প্ৰৱেশ কৰিলোঁ বুলি ঘোষণা কৰিবলৈ আজি ইমানবোৰ চিন আছে. গতিকে আমি জৰুৰীতাক উপলব্ধি কৰা উচিত; আমাৰ জাতিৰ পুনৰুজ্জীৱনৰ বাবে পিতৃ, পুত্ৰ আৰু পবিত্ৰ আত্মাৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰক; আৰু আত্মাৰ মুক্তিৰ বাবে. পবিত্ৰ আত্মাৰ দান আৰু শক্তি প্ৰতিজন বিশ্বাসীৰ বাবে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ. প্ৰভুৱেও ঈশ্বৰৰ প্ৰতিজন দাসক আত্মাৰ দান প্ৰদান কৰিবলৈ আগ্ৰহেৰে অপেক্ষা কৰি আছে.

দায়ূদৰ চকুৱে সদায় সেই পৰ্বতবোৰলৈ চাই আছিল, যিবোৰৰ পৰা তেওঁ সহায় পাইছিল. তেওঁ ইয়াৰ বৰ্ণনা এইদৰে কৰিছে, “গৰাকীৰ হাতলৈ যেনেকৈ দাসবোৰৰ চকু থাকে, আৰু দাসীৰ চকু যেনেকৈ গৰাকীয়ণীৰ হাতৰ ফালে থাকে, তেনেকৈ আমাক কৃপা নকৰা পর্যন্ত আমাৰ চকুৱে আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱালৈ চাই থাকে.” (গীতমালা ১২৩:২).

আপুনিও যিবোৰ পাহাৰৰ পৰা সহায় লাভ কৰে সেইবোৰলৈ ওপৰলৈ চাব লাগে. কিছুমানে মানুহক উচ্চ দৃষ্টিৰে চোৱা আছে; কিছুমানে ভাবে যে তেওঁলোকে মন্ত্ৰীৰ জৰিয়তে কামবোৰ সম্পন্ন কৰিব পাৰে. আন কিছুমানে সমাজৰ উচ্চ স্তৰৰ লোকসকলক উচ্চ দৃষ্টিৰে চায়; বা বিদ্বান লোকসকল. কিন্তু শেষত তেওঁলোক বৰ হতাশ হৈ পৰে. কিন্তু যিসকলে প্ৰভুৰ প্ৰতি উচ্চ দৃষ্টিৰে চায়, তেওঁলোক কেতিয়াও হতাশ নহ’ব; আৰু কেতিয়াও লাজ নাপাব. তেওঁলোকৰ মুখবোৰ উজ্জ্বল হৈ পৰিব. তেওঁলোকে আশীৰ্বাদ আৰু শান্তি লাভ কৰিব. ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, প্ৰভুৰ প্ৰতি উচ্চ দৃষ্টিৰে চাওক!

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “মই যিহোৱাক বিচাৰিলো, তাতে তেওঁ মোক উত্তৰ দিলে; মোৰ সকলো ভয়ৰ পৰা তেওঁ মোক উদ্ধাৰ কৰিলে.” (গীতমালা ৩৪:৪).