ডিচেম্বৰ 10 – মন্দিৰতকৈ ডাঙৰ!

“কিন্তু মই আপোনালোকক কওঁ, মন্দিৰতকৈয়ো মহান এজন ইয়াত আছে। “(মথি ১২: ৬)।

যেতিয়া ৰজা চলোমনে প্ৰভুৰ বাবে এক গৌৰৱময় মন্দিৰ নিৰ্মাণ কৰিবলৈ বিচাৰিছিল, তেতিয়া তেওঁ এইদৰে কৈছিল: “আৰু মই যি গৃহ নিৰ্ম্মাণ কৰিব খুজিছোঁ, সেয়ে অতি বৃহৎ হ’ব, কিয়নো আমাৰ ঈশ্বৰ আন সকলো দেৱতাবোৰতকৈ মহান।”(২ বংশাৱলি ২: ৫)৷  তেওঁ সমগ্ৰ স্বৰ্গত নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব নোৱাৰা ঈশ্বৰৰ বাবে তেওঁৰ সকলো সম্পদৰ সৈতে সকলো বৈভৱ আৰু মহিমাৰে এক মহান মন্দিৰ নিৰ্মাণ কৰিছিল; সৰ্বশক্তিমান আৰু সকলো শক্তিশালী প্ৰভুৰ বাবে।

আজি আমি আমাৰ চাৰিওফালে উপাসনাৰ স্থান বোৰ চাবলৈ সক্ষম হৈছোঁ।  কিন্তু ইস্ৰায়েলৰ সেই দিনবোৰত এনে হোৱা নাছিল।  সমগ্ৰ ইজৰাইলৰ বাবে মাত্ৰ এটা মন্দিৰ আছিল।  এজন ইস্ৰায়েলীয়ে যি জাতিৰ যিকোনো অংশতে বাস কৰক, তেওঁ কেৱল জেৰুজালেমৰ মন্দিৰলৈহে আহিব লাগিব।  ভোজৰ দিনবোৰত, মন্দিৰটো উপচি পৰিব আৰু তাত সকলো ইস্ৰায়েলীয়ে ভিৰ কৰিব।

দিন যোৱাৰ লগে লগে মানুহে মন্দিৰটো কঢ়িয়াই নিছিল আৰু মন্দিৰতকৈ ডাঙৰ ঈশ্বৰক সন্মান প্ৰদান কৰা নাছিল।  তেওঁলোকে মন্দিৰটোক সৌন্দৰ্য আৰু শোভাৰ বস্তু তৈয়াৰ কৰিছিল, আৰু অৱশেষত ইয়াক এটা মূৰ্তিতৈয়াৰ কৰিছিল।   ইয়াক ৰীতি-নীতিৰ স্থানলৈ পৰিৱৰ্তন কৰা হৈছিল, আৰু যিসকলে বলদ আৰু ভেড়া আৰু কপৌ বিক্ৰী কৰিছিল তেওঁলোকৰ বাবে এক স্থান; আৰু ধন পৰিৱৰ্তনকাৰীসকলৰ বাবে ব্যৱসায়ৰ স্থান।  অৱশেষত, সমগ্ৰ ইস্ৰায়েলৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা গৃহটো চোৰৰ গুহালৈ পৰিণত হৈছিল।

এটা গীৰ্জাত এজন ক’লা মানুহে ঈশ্বৰৰ উপাসনা কৰিব বিচৰা সম্পৰ্কে এটা ধেমেলীয়া কাহিনী আছে য’ত মুখ্যতঃ শ্বেতাংগসকলে অংশগ্ৰহণ কৰিছিল।  যিহেতু তেওঁ ক’লা আৰু দৰিদ্ৰ পৃষ্ঠভূমিৰ আছিল, সেয়েহে সেই গীৰ্জাৰ যাজকে তেওঁক তেওঁলোকৰ গীৰ্জাৰ সেৱাত অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ অনুমতি দিয়া নাছিল।

সেই ক’লা মানুহজনে সেই গীৰ্জাত উপাসনাত উপস্থিত থাকিবলৈ কৰা প্ৰচেষ্টাত অতি নিৰন্তৰ আছিল।  সেয়েহে, প্ৰতি সপ্তাহত তেওঁ তালৈ যাব, আৰু যিহেতু গীৰ্জাত প্ৰৱেশ কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰা হ’ব, তেওঁ চিৰিত বহিব।  তেওঁ সকলো সময়তে প্ৰভুৰ প্ৰশংসা কৰি থাকিব, কিয়নো তেওঁ তাত বহি গীৰ্জাত উপাসনা শুনি থাকিব।

এটা দেওবাৰে এজন বৃদ্ধ ব্যক্তি আহি তেওঁৰ কাষত বহিল।  তেওঁ তেওঁক আঁকোৱালি লৈ ক’লে; ‘ছেলে, চিন্তা করো না।   তেওঁলোকে এই গীৰ্জাটো নিৰ্মাণ কৰাৰ সময়ৰ পৰাই, মই দুৱাৰত অপেক্ষা কৰি আছিলো কিন্তু তেওঁলোকে মোক কেতিয়াও ভিতৰলৈ সোমাবলৈ দিয়া নাছিল।  আপোনাক গীৰ্জাত প্ৰৱেশ কৰিবলৈও অস্বীকাৰ কৰা হৈছে।  গতিকে, আমি বাহিৰত থাকি ঈশ্বৰৰ উপাসনা কৰি থাকোঁ আহক’।  হঠাতে ক’লা মানুহজনৰ চকু মুকলি হ’ল আৰু তেওঁ দেখিলে যে গীৰ্জাতকৈ ডাঙৰ প্ৰভু যীচু তেওঁৰ কাষত বহি আছে।

এজন মানুহক মন্দিৰৰ দ্বাৰা বা মন্দিৰৰ বেদীৰ দ্বাৰা পবিত্ৰ কৰা নহয়।  কেৱল প্ৰভুয়েই পবিত্ৰ কৰে।  ঈশ্বৰৰ সন্তান, কেতিয়াও নাপাহৰিব যে মন্দিৰতকৈ ডাঙৰ প্ৰভু ঈশ্বৰ সদায় আপোনাৰ সৈতে থাকে।

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “কিন্তু সৰ্বোপৰিজনা হাতেৰে সজা গৃহবোৰত নাথাকে; এই বিষয়ে ভাববাদীয়ে কৈছিল,  “প্রভুৱে কৈছে, স্বৰ্গ মোৰ সিংহাসন, আৰু পৃথিৱী মোৰ ভৰি-পীৰা; মোৰ কাৰণে তুমি কেনেকুৱা গৃহ নির্ম্মাণ কৰিবা?(পাঁচনিৰ কৰ্ম্ম ৭: ৪৮- ৪৯)