ডিচেম্বৰ 10 – বিশ্বাসৰ চকু !

“কিয়নো আমাৰ বাবে যি প্ৰতাপ প্ৰকাশিত হ’ব, তাৰে সৈতে বৰ্ত্তমান সময়ৰ দুখৰ তুলনা কৰিবলৈ মই কোনো বিষয় যোগ্য নহয় বুলি গণ্য কৰোঁ.”(ৰোমীয়া ৮:১৮).

বিশ্বাসৰ চকুৰে আমি বৰ্তমান সময়ৰ মাজেৰে চাব পাৰো, আৰু ভৱিষ্যতলৈ চাব পাৰো. বিশ্বাসৰ দ্বাৰা আমি এক গৌৰৱময় ভৱিষ্যতৰ প্ৰতি আগ্ৰহী.

আমি প্ৰভুৱে আমাৰ বাবে প্ৰস্তুত কৰা বাসস্থানৰ কথা ভাবো. আৰু তেওঁ আমাৰ বাবে জমা কৰি ৰখা বহুতো মুকুটৰ প্ৰতি আমি আশাবাদী. আমাৰো নিশ্চয়তা আছে আৰু আগবাঢ়ি যাওঁ যে আমি তেওঁৰ সোণালী মুখখনৰ প্ৰতিমূৰ্তিত সন্তুষ্ট হ’ম.

হৱাৰ বিশ্বাসৰ চকু নাছিল; কিন্তু কেৱল মাংসৰ চকু. তাই দেখিলে যে নিষিদ্ধ ফলৰ কামনা আৰু খোৱাটো তাইৰ বাবে লাভজনক হ’ব; আৰু যে ই তাইক সুস্থ মন দিব.

বিশ্বাসৰ চকু থাকিলে তাই সেই ফল খাই ঈশ্বৰৰ সকলো অভিশাপ, কষ্ট, দুখ আৰু ক্ৰোধ দেখিলেহেঁতেন; আৰু খোৱাৰ পৰা বিৰত থাকিলহেঁতেন.

এচৌৰো কেৱল মাংসৰ চকু আছিল; আৰু সেই চকুৰে তেওঁ ষ্টুটোলৈ চালে, যিয়ে মাত্ৰ এবাৰৰ বাবে ভোক পূৰণ কৰিব পাৰে. যদিহে তেওঁৰ বিশ্বাসৰ চকু থাকিলহেঁতেন, তেন্তে তেওঁ জানিলেহেঁতেন যে তেওঁ কেনেকৈ প্ৰথম সন্তানৰ অধিকাৰ হেৰুৱাব, আৰু চকুলো টুকি অনন্তকাল কটাব; আৰু তেওঁ নিজৰ জন্মগত অধিকাৰ বিক্ৰী নকৰিলেহেঁতেন.

কিন্তু অব্ৰাহামৰ বিশ্বাসৰ চকু আছিল. সেইবাবেই, “ এইদৰে বিশ্বাসৰ দ্বাৰাই তেওঁ বিদেশীৰ দৰে প্ৰতিজ্ঞাৰ দেশত প্ৰবাসী হৈ থাকিল৷ সেই একে প্ৰতিজ্ঞাৰ সহধিকাৰী ইচহাক আৰু যাকোবৰ সহিত তম্বুত বাস কৰিছিল;  কিয়নো যি নগৰৰ প্ৰতিস্থাপক আৰু নিৰ্ম্মাণকৰ্ত্তা ঈশ্বৰ, সেই ভিত্তিমূল থকা নগৰ বাবে তেওঁ অপেক্ষা কৰি আছিল.”(ইব্ৰী ১১:৯-১০).

প্ৰভু যীচুৰ বিশ্বাসৰ চকুলৈ চাওক. তেওঁ স্পষ্টকৈ দেখিব পাৰিছিল যে তেওঁৰ বাবে ৰখা চিৰন্তন মহিমা, ক্ৰুচত হোৱা দুখ-কষ্টৰ বাহিৰত.

সেয়েহে তেওঁ ক্ৰুচৰ দুখ-কষ্ট, লাজ আৰু যন্ত্ৰণাৰ কথা বিবেচনা কৰা নাছিল; কিন্তু ক্ৰুচৰ সিপাৰে আনন্দময় মহিমালৈ চালে; আৰু ধৈৰ্য্যৰে ক্ৰুচ সহ্য কৰিলে.

শাস্ত্ৰই কৈছে, “আহক আমাৰ বিশ্বাসৰ আদি আৰু সিদ্ধিকৰ্ত্তা যীচুলৈ চাই থাকোঁহঁক; তেওঁ তেওঁৰ আগত থকা আনন্দৰ কাৰণে অপমানকে হেয়জ্ঞান কৰি, ক্ৰুচ যন্ত্ৰণা সহন কৰি, ঈশ্বৰৰ সিংহাসনৰ সোঁফালে বহিল.” (ইব্ৰী ১২:২).

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, তোমালোকৰ চকুৰ অৱস্থা কেনেকুৱা? আপোনাৰ কেৱল মাংসৰ চকু আছেনে, যিয়ে কেৱল এই জগতৰ বস্তুবোৰহে চাব পাৰে? নে আপোনাৰ বিশ্বাসৰ চকু আছে, যিয়ে আনন্দৰে চিৰন্তন মহিমা চাব পাৰে? যদি তোমালোকৰ বিশ্বাসৰ চকু আছে, তেন্তে তোমালোকে সংসাৰিক বস্তুৰ সন্ধান নকৰিবা; কিন্তু অনন্তকালৰ বিষয়ে. আপুনি কেৱল তেওঁক বিচাৰিব যিজনক ঈশ্বৰৰ সিংহাসনৰ সোঁহাতে বহি আছে.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ তেওঁলোকে বিশ্বাসৰ দ্বাৰাই নানা ৰাজ্য পৰাজয় কৰিলে, ধাৰ্মিকতাৰ কৰ্ম কৰিলে, প্ৰতিজ্ঞাৰ ফল পালে, সিংহবোৰৰ মুখ বন্ধ কৰিলে, অগ্নিৰ তাপ নুমুৱালে,  তৰোৱালৰ মুখৰ পৰা হাত সাৰিলে, দূৰ্বলতাৰ পৰাও বলৱন্ত হ’ল, যুদ্ধত পৰাক্ৰমী হ’ল, অন্য জাতিৰ সৈন্যবোৰক হৰুৱালে.  তিৰোতা সকলে নিজ নিজ মৃত লোকক পুনৰুত্থানৰ দ্বাৰাই পুনৰায় পালে; আৰু আন লোক সকলে শ্ৰেষ্ঠ পুনৰুত্থানৰ ভাগী হ’বৰ কাৰণে, মুক্তি অগ্ৰাহ্য কৰি, যন্ত্ৰণা-যন্ত্ৰত প্ৰহাৰৰ দ্বাৰাই হত হ’ল. “(ইব্ৰী ১১:৩৩-৩৫).