জুলাই 30 – তাৎক্ষণিকসহায় !

“ঈশ্বৰআমাৰ আশ্ৰয় আৰু বল, সঙ্কটৰ সময়ত বিচাৰা মাত্ৰে পাব পৰা ঈশ্বৰ.”(গীতমালা ৪৬:১).

শাস্ত্ৰইকৈছে, যে আমাৰ প্ৰভু এজন ‘অতি উপস্থিত সহায়’,যাৰ অৰ্থ হৈছে ‘তৎক্ষণাত সহায়’.  প্ৰভুআমাৰ আশ্ৰয় আৰু শক্তি, আৰু তাত তৎক্ষণাত বা তাৎক্ষণিক সহায়ক হিচাপে আছে.

কিছুমানভনীয়েকে কোৱা শুনিছো ‘মোৰ স্বামীয়ে বহুত সহায় কৰে. গেলামাল আৰুশাক-পাচলিৰ সকলো বজাৰ তেওঁ কৰিব.  ল’ৰা-ছোৱালীকেইটাক সাজু কৰি স্কুললৈ লৈ যাব.  মোৰবাবে তেওঁ সম্পূৰ্ণ সহায়ক অংশীদাৰ’.  কিছুমানভনীয়েকে আনন্দৰে শাহুৱেকৰ কথা কৈ কয়, ‘অন্য শাহুৱেক আৰু মোৰ নিজৰ শাহুৱেকৰ মাজত এক বৃহৎ পাৰ্থক্য আছে.  তাইনিজৰ ছোৱালীৰ দৰে যত্ন লয়’.  আনকিছুমানে নিজৰ ঘৰৰ মালিকৰ বিষয়ে শ্বেয়াৰ কৰি কয়, ‘আমি মাত্ৰ ভাড়াত নতুন ঘৰ এটাত সোমালোঁ.  ঘৰৰমালিকে বহুত সহায় কৰে.  আমিযি সহায় বিচাৰো, তেওঁ লগে লগে কৰে’.

ঈশ্বৰৰসহায়, যিকোনো মানুহৰ সহায়তকৈ অসীমভাৱে উচ্চ.  যেতিয়াপ্ৰভু আমাৰ আশ্ৰয় আৰু শক্তি, আৰু বিপদত অতি উপস্থিত সহায় – আমি সেই সহায় কেতিয়াও পাহৰিব পাৰো আৰু পাহৰিব নালাগে.  সেইবাবেইঈশ্বৰৰ সহায়ক তৎক্ষণাত বুলি কোৱা হয়.

চাওকচোন,প্ৰভুৱে কিমান বাৰে বাৰে প্ৰতিজ্ঞা কৰিছিল আৰু কৈছিল, “তেওঁলোকে নামাতোঁতেই মই উত্তৰ দিম, আৰু তেওঁলোকৰ কথা কয় শেষ নকৰোঁতেই মই শুনিম.”(যিচয়া ৬৫:২৪).  “ তেওঁমোক মাতিব, তাতে মই তেওঁক উত্তৰ দিম; সঙ্কটৰ কালত মই তেওঁৰ সঙ্গী হ’ম; মই তেওঁক উদ্ধাৰ কৰিম, গৌৰৱাম্বিতও কৰিম.”(গীতমালা ৯১:১৫).

যেতিয়াআমি দানিয়েলৰ জীৱন পঢ়িবলৈ পাওঁ, তেতিয়া আমি স্পষ্টকৈ বুজিব পাৰো যে প্ৰভু তেওঁৰ বাবে, বিপদৰ সময়ত কেনেকৈ অতি উপস্থিত সহায় আছিল.  সিংহৰগুহাত পেলোৱাৰ সময়তো প্ৰভুৱে তেওঁৰ কাষত থিয় হৈ আছিল; আৰু সিংহবোৰৰ মুখ বান্ধিলে, যাতে সিহঁতে তেওঁৰ কোনো ক্ষতি কৰিব নোৱাৰে.  মাত্ৰপাঁচ মিনিটৰ পিছত যদি সেই সহায় আহিলহেঁতেন, তথাপিও ইয়াৰ কোনো কাম নহ’লহেঁতেন.  গতিকে,দানিয়েলক গুহাত পেলোৱাৰ আগতেই প্ৰভুৱে তেওঁৰ দূতক সিংহৰ মুখ বান্ধিবলৈ সিংহৰ গুহালৈ পঠিয়াইছিল.  স্বৰ্গদূতেদানিয়েলক ক’লে, “হে দানিয়েল, ভয় নকৰিবা, কিয়নো আপুনি যি প্ৰথম দিনাৰ পৰাই আপোনাৰ ঈশ্বৰৰ আগত বুজিবলৈ আৰু নিজকে নম্ৰ কৰিবলৈ মন কৰিলে, তেতিয়াৰ পৰাই আপোনাৰ বাক্য শুনা গ’ল; আৰু তোমাৰ বাক্যৰ কাৰণে মই আহিছো”(দানিয়েল ১০:১২).

যেতিয়াচদ্ৰক, মচক আৰু অবেদনেগোক অগ্নিময় চুলাত পেলোৱা হৈছিল, তেতিয়া ঈশ্বৰ আছিল আশ্ৰয় আৰু অতি উপস্থিত সহায়.  যেতিয়াপাঁচনি যোহনক পাতমোচ দ্বীপত বন্দী কৰা হৈছিল, তেতিয়া ঈশ্বৰ তেওঁৰ আশ্ৰয় আৰু সহায় আছিল.  ঈশ্বৰৰসন্তান, একেজন প্ৰভুৱেও আপোনালোকৰ আশ্ৰয় আৰু সহায় হ’ব

অধিকধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “মোলৈ ত্ৰাসস্বৰূপ নহ’বা. বিপদৰ দিনততুমিয়েই মোৰ আশ্ৰয়.  মোৰতাড়নাকাৰীসকলে লাজ পাওঁক, কিন্তু মোক হ’লে লাজ পাবলৈ নিদিবা. তেওঁলোক হ’লেব্যাকুল হওঁক, কিন্তু মোক হ’লে ব্যাকুল হবলৈ নিদিবা. তেওঁলোকৰেই ওপৰতবিপদৰ দিন ঘটোৱা, আৰু দুগুণ সংহাৰেৰে তেওঁলোকক সংহাৰ কৰা.”(যিৰিমিয়া ১৭:১৭-১৮).