জুলাই 29 – আত্মাই জীৱন দিয়ে !

“ আত্মাইহে জীৱন দিয়ে. মাংস একো উপকাৰত নাহে; মই তোমালোকক যিবোৰ কথা কৈছোঁ, সেই কথাই আত্মা আৰু জীৱন.”(যোহন ৬:৬৩).

জীৱনৰ স্পন্দনস্বৰূপ সুখ বহু পৰিয়ালত হেৰাই গৈছে. বহু গীৰ্জাত জীৱন নাই. যিসকলে অতীতত প্ৰভুৰ বাবে ইমান উজ্জ্বলভাৱে জিলিকি উঠিছিল, এতিয়া তেওঁলোক জীৱনহীন হৈয়ে আছে; তেওঁলোকৰ আত্মাত লেহেমীয়া – যিটো ঠাণ্ডাও নহয়. এই সকলোবোৰ কাৰণ তেওঁলোকে জীৱনদায়ক আত্মাক, নিজৰ জীৱনত গতি কৰিবলৈ দিয়া নাই.

পবিত্ৰ আত্মাৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ বৈশিষ্ট্য, হৈছে জীৱন দিয়া. শাস্ত্ৰত আমি পঢ়িবলৈ পাওঁ যে ঈশ্বৰৰ আত্মাই পানীৰ মুখত উৰি আছিল, আনকি তেওঁ তাত থকা সকলো জীৱ সৃষ্টি কৰাৰ আগতেই (আদিপুস্তক ১:২০. যদিও পৃথিৱীখন ইতিমধ্যে সৃষ্টি কৰা হৈছিল, ই শূন্য আৰু ৰূপহীন আছিল; আৰু চাৰিওফালে আন্ধাৰ আছিল.

গতিকে, পবিত্ৰ আত্মাই পানীৰ ওপৰত উৰি আছিল, জীৱ সৃষ্টি কৰিবলৈ. কুকুৰাৰ পোৱালি জন্ম দিবলৈ কণী ফুটাৰ দৰেই ইতিমধ্যে সৃষ্টি আৰু শূন্য হৈ পৰা পৃথিৱীত প্ৰভুৰ আত্মাই উৰি আছিল, ইয়াক জীৱন দিবলৈ. আৰু তাৰ বাবেই পৃথিৱীত সকলো গছ-গছনি, জীৱ-জন্তু আৰু চৰাইৰ অস্তিত্ব আহিল.

মানুহৰ সৃষ্টিৰ ক্ষেত্ৰতো ঈশ্বৰৰ আত্মাৰ ভূমিকা আছিল. প্ৰভুৱে মাটিৰ ধূলিৰ পৰা মানুহ গঠন কৰিলে. যদিও তেওঁ ঈশ্বৰৰ প্ৰতিমূৰ্তিত সৃষ্টি হৈছিল; আৰু ঈশ্বৰৰ প্ৰতিমূৰ্তি তেওঁক দিয়া হ’ল, তেওঁৰ মাজত এতিয়াও কোনো জীৱন নাছিল. গতিকে, ঈশ্বৰে তেওঁৰ নাকৰ ফুটাত জীৱনৰ উশাহ উশাহ দিলে. আৰু মানুহ এটা জীৱিত সত্তা হৈ পৰিল (আদিপুস্তক ২:৭).

*ঈশ্বৰভয়ী ইয়োবে কৈছে, “ঈশ্বৰৰ আত্মাইহে মোক নিৰ্ম্মাণ কৰিলে,

আৰু সৰ্ব্বশক্তিমান জনাৰ নিশ্বাসেহে মোক জীৱন দিছে.”(ইয়োব ৩৩:৪). হয়, আত্মাই জীৱন দিয়ে. আপুনি কেনেকৈ জীৱনহীন পৰিয়াল, গীৰ্জা আৰু জাতিবোৰক পুনৰুজ্জীৱিত কৰিব পাৰে আৰু জীৱন ঘূৰাই আনিব পাৰে? আত্মাই শক্তিশালীভাৱে কাম কৰিলেহে তেওঁলোকক পুনৰুজ্জীৱিত আৰু জীৱন দিয়া হ’ব. আৰু প্ৰভুৱে এই কথা হজৰত যিহিষ্কেলৰ আগত প্ৰকাশ কৰিবলৈ ইচ্ছা কৰিলে. আমি শাস্ত্ৰত পঢ়িবলৈ পাওঁ, যে প্ৰভুৱে যিহিষ্কেলক হাড়ৰ উপত্যকাৰ মাজত ৰাখি তেওঁক সুধিলে, “ “মানুহৰ সন্তান, এই হাড়বোৰ জীয়াই থাকিব পাৰেনে?*

সেই শুকান হাড়বোৰক কেনেকৈ পুনৰ জীৱন্ত কৰি তুলিব পাৰি, সেই কথাও প্ৰভুৱে দেখুৱাই দিলে. প্ৰভুৱে কৈছিল: “পাছত মই আজ্ঞা পোৱাৰ দৰে ভাববাণী প্ৰচাৰ কৰিলোঁ; মই প্ৰচাৰ কৰোঁতে এটি শব্দ হ’ল, মৰ মৰ শব্দ হ’ল. আৰু হাড়বোৰ গোটখাই নিজ নিজ হাড়ত লাগিল.  আৰু মই চাই দেখিলোঁ, সেইবোৰত সিৰ হ’ল, মাংস উৎপন্ন হ’ল, আৰু সেইবোৰক ছালে ঢাকিলে! কিন্তু সেইবোৰৰ ভিতৰত প্ৰাণ-বায়ু নাছিল.”(যিহিষ্কেল ৩৭:৭-৮). মহানতা নাই, উশাহ নোহোৱাকৈ. ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আপুনি পবিত্ৰ আত্মাক আপোনালোকৰ ওপৰত নামিবলৈ দিবনে; আপোনাৰ পৰিয়াল আৰু জাতিৰ ওপৰত, মহান কাম কৰিবলৈ আৰু জীৱন দিবলৈ?

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “যি জনে খ্ৰীষ্ট যীচুক মৃত লোকৰ মাজৰ পৰা তুলিলে, তেওঁৰ আত্মা যদি আপোনালোকৰ জীৱনত থাকে, তেনেহলে খ্ৰীষ্ট যীচুক মৃত লোকৰ মাজৰ পৰা তোলা জনে আপোনালোকত নিবাস কৰা তেওঁৰ আত্মাৰ যোগেদি, আপোনালোকৰ মৰ্ত্ত্য দেহকো জীয়াব.”(ৰোমীয়া ৮:১১).