জুলাই 14 – আগলৈ থকা কথাবোৰ !

“হে ভাই সকল, মই যে সেয়া মোৰ অধীনত কৰিলোঁ, সেই বিষয়ে এনে ভাব এতিয়ালৈকে কৰা নাই; কিন্তু মই এই কাম কৰোঁ: পাছত থকা সকলোকে পাহৰি, আগত থকা বোৰলৈহে যত্ন কৰোঁ৷” (ফিলিপীয়া ৩:১৩).

সংকল্প কেৱল নতুন বছৰৰ বাবে নহয়; কিন্তু প্ৰতি মাহৰ বাবে তেওঁলোক তাত থকাটো প্ৰয়োজন; প্ৰতি সপ্তাহত আৰু প্ৰতিটো দিনৰ বাবে.  আমি প্ৰতিদিনে ঈশ্বৰৰ সান্নিধ্যত নিজকে পৰীক্ষা কৰি নতুন নতুন সংকল্প ল’ব লাগিব.

আমাৰ জীৱন যাত্ৰাত বিভিন্ন সংকল্প লোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ হ’লেও সেইবোৰ পালন কৰাটোও সমানেই গুৰুত্বপূৰ্ণ.  দুই প্ৰকাৰৰ সংকল্প.  এটা হ’ল আমি কি এৰিব লাগে সেই বিষয়ে সিদ্ধান্ত লোৱা.  আৰু আনটো হ’ল আমি যিবোৰ কথাৰ পিছত লগা উচিত.  আমি কিছুমান কথা পাহৰি যোৱাটো প্ৰয়োজন; আৰু আমি আন কিছুমান কথাৰ বাবে ঈশ্বৰৰ প্ৰশংসা কৰিব লাগিব.  সেইবাবেই পাঁচনি পৌলে লিখিছে, ‘পিছত থকাবোৰ পাহৰি আগলৈ থকাবোৰলৈ আগবাঢ়ি যোৱা’.

শাস্ত্ৰই আমাক কৈছে যে যিবোৰ কথা পিছ পৰি আছে সেইবোৰ পাহৰি যাওক.  আমি কি কি কথা পাহৰিব লাগে?  আনৰ প্ৰতি থকা সকলো তিক্ততা, খং, ঈৰ্ষা আৰু ক্ৰোধ আমি পাহৰি যোৱা উচিত.  অক্ষমাশীল নহব.  আমি আমাৰ আধ্যাত্মিক জীৱনত কেতিয়াও অগ্ৰগতি লাভ কৰিব নোৱাৰো, যদিহে আমি আমাৰ বিৰুদ্ধে কথা কোৱা, বা আমাক বিশ্বাসঘাতকতা কৰাসকলৰ বিৰুদ্ধে আমাৰ ক্ষোভ ধৰি ৰাখোঁ.

সেই ঠাই এৰি যোৱাৰ পিছত চদোম আৰু ঘমোৰালৈ পিছলৈ ঘূৰি নাচাবলৈ ঈশ্বৰৰ আজ্ঞা আছিল.  ইস্ৰায়েলৰ বেছিভাগ সন্তানে ধ্বংস হ’ল কাৰণ তেওঁলোকে প্ৰতিজ্ঞা কৰা কনান দেশৰ কথা নাভাবি, কিন্তু মিচৰৰ কথা ভাবিছিল.

যোচেফৰ বিয়া হোৱাৰ পিছত তেওঁ পূৰ্বৰ জীৱনৰ দুখবোৰত গুৰুত্ব নিদিলে. তেওঁ কি কৈছে চাওক, “কিয়নো ঈশ্বৰে মোক মোৰ সকলো পৰিশ্ৰম আৰু মোৰ পিতৃৰ সকলো ঘৰ পাহৰি দিলে” (আদিপুস্তক ৪১:৫১)

যদি আপুনি আপোনাৰ অতীতৰ যন্ত্ৰণাবোৰৰ বাবে চকুলো টুকি থাকে, তেন্তে আপুনি কেতিয়াবা কেনেকৈ আপোনাৰ নতুন জীৱনৰ সুখবোৰ উপভোগ কৰিব?  সেইবাবেই প্ৰভুৱে কৈছে, “ হে কন্যা, মন দি কাণ পাতি শুনা; তোমাৰ লোকসকলক তুমি পাহৰি যোৱা; তোমাৰ পিতৃ গৃহৰ কথা পাহৰি যোৱা. তেতিয়াহে ৰজাই তোমাৰ সৌন্দৰ্য্যত ইচ্ছা প্রকাশ কৰিব; কিয়নো তেৱেঁই তোমাৰ প্ৰভু; তেওঁৰ আগত প্রণাম কৰা.”(গীতমালা ৪৫:১০-১১).

যেতিয়া দায়ূদৰ সন্তান অসুস্থ হৈছিল, তেতিয়া তেওঁ উপবাসে ৰাখিছিল আৰু সাত দিন তাৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা কৰিছিল. কিন্তু সেই শিশুটিৰ মৃত্যু হ’ল. তাৰ পিছত দায়ূদে ইয়াৰ বাবে যন্ত্ৰণাত ভুগিব পৰা নাছিল.  ঈশ্বৰৰ ইচ্ছা তেওঁৰ প্ৰাৰ্থনাৰ অনুৰোধৰ পৰা পৃথক বুলি জানি তেওঁ নিজকে তেলেৰে ধুই অভিষেক কৰিলে.  লগতে তেওঁক খাদ্য পৰিবেশন কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰিলে.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, পাহৰিব জনা উচিত; আৰু কেনেকৈ মনত ৰাখিব লাগে.  কি কি কথা মনত ৰখা উচিত?  প্ৰভুৱে আপোনাক দিয়া সকলো উপকাৰ মনত ৰাখিব (গীতমালা ১০৩:২).  ঈশ্বৰৰ বাক্য মনত ৰাখক (গীতমালা ১১৯:১৫৩).  আপোনাৰ ত্ৰাণকৰ্তা প্ৰভু ঈশ্বৰক স্মৰণ কৰক (গীতমালা ১০৬:২১).

অধিক ধ্যান-ধাৰণাৰ বাবে পদ: “ধন্য সেই লোক, যি দুষ্টসকলৰ পৰামৰ্শ মতে নচলে, পাপীবিলাকৰ পথত থিয় নহয়, নিন্দকবোৰৰ সমাবেশত নবহে; কিন্তু যিহোৱাৰ ব্যৱস্থাত সন্তুষ্ট হয়, আৰু দিনে ৰাতিয়ে তেওঁৰ ব্যৱস্থা ধ্যান কৰে.” (গীতমালা ১:১-২)