জুলাই 12 – যি জন আধ্যাত্মিক!

“কিন্তু আত্মিক ব্যক্তি জনে সকলো বিষয়কে বিচাৰ কৰে; তেওঁ আন কাৰো বিচাৰৰ অধীন নহয়।”(১ কৰিন্থীয়া ২: ১৫)৷

শাস্ত্ৰই ঈশ্বৰৰ সন্তানসকলক দুটা বহল শ্ৰেণীত বিভক্ত কৰিছে: যিসকল আধ্যাত্মিক আৰু মাংসৰ লোক।  যিসকলে আত্মাৰ, তেওঁলোকক আত্মাই নেতৃত্ব দিয়ে আৰু আধ্যাত্মিক পথত অগ্ৰগতি লাভ কৰে।  আনহাতে যিসকল মাংসৰ, তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ কামনা আৰু আকাংক্ষা অনুসৰি জীৱন যাপন কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে আৰু বিফলতাত পৰিণত হয়।

শাস্ত্ৰত কোৱা হৈছে যে যি জন আধ্যাত্মিক, তেওঁ সকলো বস্তুৰ বিচাৰ কৰে, বা সকলো বস্তুক বিভিন্ন দৃষ্টিকোণৰ পৰা বিবেচনা কৰে।  তেওঁ কেতিয়াও দ্ৰুত সিদ্ধান্তত উপনীত হ’বলৈ খৰধৰ নকৰিব।  তেওঁ সকলো বোৰ প্ৰাৰ্থনাত, ঈশ্বৰৰ উপস্থিতিত ৰাখিব আৰু ঈশ্বৰৰ পৰামৰ্শ বিচাৰিব যে ই প্ৰভুক সন্তুষ্ট কৰিব নে নাই, সেয়া তেওঁৰ বাবে প্ৰভুৰ ইচ্ছা অনুসৰি হওঁক, আৰু প্ৰভুয়ে সিদ্ধান্তটো গ্ৰহণ কৰিব আৰু সুখী হ’ব নে নাই।  তেতিয়াহে, তেওঁ এটা বিষয়ত সিদ্ধান্ত ল’ব।

যেতিয়া আপুনি পিতৰৰ জীৱনলৈ লক্ষ্য কৰে, তেতিয়া তেওঁ সাংসাৰিক আকাংক্ষা অনুসৰি নিজৰ জীৱন যাপন কৰিছিল।  আনহাতে বৃদ্ধ অৱস্থাত তেওঁ আত্মাৰ নেতৃত্ব তৈয়াৰ কৰিবলৈ নিজকে সম্পূৰ্ণৰূপে দাখিল কৰিছিল।  প্ৰভুয়ে তেওঁক এইদৰে কৈছিল: “মই তোমাক সঁচাকৈ কওঁ, তুমি ডেকা কালত, নিজে নিজৰ কঁকাল বান্ধি, য’লৈকে ইচ্ছা ত’লৈকে গৈছিলা; কিন্তু যেতিয়া তুমি বুঢ়া হ’বা, তেতিয়া হাত মেলিবা আৰু অান লোকে তোমাৰ কঁকাল বান্ধি, তোমাৰ য’লৈ যাবৰ ইচ্ছা নাই, ত’লৈকে তোমাক লৈ যাব।” (যোহন ২১: ১৮)৷

আপুনি নিজকে আত্মাৰ দ্বাৰা সম্পূৰ্ণৰূপে নেতৃত্ব দিবলৈ জমা দিবনে?  সকলোবোৰ বিচাৰ কৰিবলৈ আৰু বিবেচনা কৰিবলৈ শিকক।  যেতিয়াই আপুনি কোনো সিদ্ধান্ত লয়, তেতিয়াই এইটো ঈশ্বৰৰ বাক্যঅনুসৰি হয় নে নহয় পৰীক্ষা কৰক।  প্ৰভুৰ উপস্থিতিত বহি সোধক, এনে সিদ্ধান্তই প্ৰভুৰ বাবে আনন্দ কঢ়িয়াই আনিব নেকি আৰু আপোনাৰ হৃদয়ত নিশ্চিতি লাভ কৰিব নেকি।

ৰজা দায়ূদৰ অভিজ্ঞতা চাওক।  তেওঁ ঈশ্বৰৰ উপস্থিতিত নিজকে সম্পূৰ্ণৰূপে দাখিল আৰু পৰীক্ষা কৰিছিল।  তেওঁ প্ৰাৰ্থনা কৰি এইদৰে কৈছিল: “হে ঈশ্বৰ, মোৰ বুজ বিচাৰ লোৱা আৰু মোৰ অন্তঃকৰণ জানা; মোক পৰীক্ষা কৰি চোৱা আৰু মোৰ সঙ্কল্পবোৰ জানা;  মোৰ ভিতৰত দুষ্টতাৰ কোনো পথ আছে কি নাই, তাক চোৱা, আৰু মোক অনন্তকালৰ পথত গমন কৰোঁৱা।(গীতমালা ১৩৯: ২৩- ২৪)।

ঈশ্বৰৰ সন্তান, আপোনাৰ চিন্তা, বাক্য আৰু কাৰ্য্যত বিবেচনাশীল আৰু নিৰীক্ষণ কৰক।  যেতিয়া আপুনি ঈশ্বৰৰ বাক্যপ্ৰচাৰ আৰু ধ্যান কৰে তেতিয়া বিচক্ষণ হওঁক।  যেতিয়া পৃথিৱীয়ে আপোনাৰ ফালে চায়, তেতিয়া তেওঁলোকে আপোনাক মাংস বা পৃথিৱীৰ দ্বাৰা পৰিচালিত ব্যক্তি হিচাপে নহয়, কিন্তু আধ্যাত্মিক ব্যক্তি হিচাপে চাব নিদিব।  বৃথা বিষয়ত লিপ্ত নহ’ব আৰু বিভ্ৰান্তি সৃষ্টি নকৰিব।  সদায় পৰিদৰ্শন কৰিব আৰু আপোনাৰ সকলো প্ৰচেষ্টাত বিজয়ী হ’ব।

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “পাছত তেওঁলোকে তেওঁক সুধিলে, “হে গুৰু, আপুনি যথাৰ্থৰূপে কথা কৈছে আৰু উপদেশ দিছে আৰু কাৰো মুখলৈ নাচাই, পক্ষপাত নকৰাকৈ ঈশ্বৰৰ পথ দেখুৱাই আছে, ইয়াক আমি জানোঁ।(লূক ২০: ২১)