জুলাই 11 – আত্মাৰ দ্বাৰা শক্তি !

“ তোমালোকৰ ঈশ্বৰে কৈছে, মোৰ লোকসকলৰ শান্ত্বনা হওক.”(যিচয়া ৪০:১).

আমাৰ ঈশ্বৰে আমাক সান্ত্বনা আৰু সান্ত্বনা দিয়ে; আৰু তেওঁ আমাক শক্তিশালী কৰে. তেওঁৰ শক্তিশালীকৰণ আৰু পথ প্ৰদৰ্শনৰ বাবেই আমি থিয় হৈছো আৰু ভক্ষণ নহয়. তেওঁৰ বাবেই আমি জীয়াই আছো. তেওঁৰ শক্তি আৰু শক্তিয়ে আমাক জীয়াই থকাৰ প্ৰেৰণা দিয়ে.

প্ৰভুৱে আমাক পবিত্ৰ আত্মা প্ৰদান কৰিছে কেৱল আমাক অহৰহ শক্তিশালী কৰাৰ উদ্দেশ্যে. সেইবাবেই তেওঁক সান্ত্বনাদাতা বুলি কোৱা হৈছে. যেতিয়াই আমাৰ হৃদয় ক্লান্ত হয়, তেতিয়াই তেওঁ আমাক উৎসাহিত কৰি থাকে আৰু নতুন জীৱন দিয়ে.

শাস্ত্ৰই কৈছে, “আৰু মই পিতৃৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰিম, তেওঁ যাতে তোমালোকক আন এজন সহায়কর্তা দিয়ে আৰু তেওঁ যেন চিৰকাল তোমালোকৰ লগত থাকে৷” (যোহন ১৪:১৬). তেওঁ সঁচাকৈয়ে সান্ত্বনাদাতা, আৰু যি আমাৰ লগত চিৰকাল থাকিব. তেওঁক চিৰকালৰ বাবে আমাৰ লগত থকাটো কি এক আচৰিত সুবিধা আৰু শক্তিৰ উৎস!

যি পবিত্ৰ আত্মাই আপোনাক শক্তিশালী কৰে, তেওঁ আমাৰ প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ বাক্য আৰু প্ৰতিজ্ঞাবোৰো আপোনাৰ স্মৃতিত আনে. তেওঁ আপোনাৰ লগত যীচুৰ বিষয়ে সকলো সময়তে সাক্ষ্য দিয়ে.

প্ৰভু যীচুৱে কৈছিল, “কিন্তু পিতৃৰ পৰা ওলোৱা সেই সহায়কর্তা আহিব, সেই অগ্রসৰ হোৱা সত্যৰ আত্মাক মই যেতিয়া তোমালোকলৈ পঠাম, তেতিয়া তেওঁ মোৰ বিষয়ে সাক্ষ্য দিব.” (যোহন ১৫:২৬).

সান্ত্বনাদাতাই আপোনাৰ মাজত শক্তিশালী পৰিচৰ্যা কৰি থাকে, যাতে আপুনি প্ৰভুত অটল হৈ থাকে. সেই সেৱা কি? তেওঁ জগতক পাপৰ, আৰু ধাৰ্মিকতা আৰু বিচাৰৰ বিষয়ে দোষী সাব্যস্ত কৰিব (যোহন ১৬:৮). পাপবোৰ দূৰ হ’লেহে আপুনি প্ৰভুত অটল থাকিব.

সান্ত্বনাদাতাই আপোনাক সকলো সত্যতো নেতৃত্ব দিয়ে. প্ৰভু যীচুৱে কৈছে, “কিন্তু সেই সত্যৰ আত্মা যেতিয়া আহিব, তেতিয়া তেওঁ আটাই সত্যলৈ তোমালোকক পথ দেখুৱাই নিব; কিয়নো তেওঁ নিজৰ পৰা একো কথা নক’ব; কিন্তু যি কথা শুনিব, সেই বিষয়েহে ক’ব আৰু তোমালোকক ভবিষ্যতৰ কথা জনাব.”(যোহন ১৬:১৩).

আত্মাত প্ৰাৰ্থনা কৰা আৰু অন্য ভাষাত কথা কোৱাটোৱে আপোনাৰ বিশ্বাস বৃদ্ধি কৰে; আপোনাক শক্তিশালী কৰে; আৰু আপোনাক সাহসী কৰি তোলে. যেতিয়া পবিত্ৰ আত্মাৰ অভিষেকৰ পূৰ্ণতা আহিব, তেতিয়া আপোনাৰ সকলো অভাৱ আৰু দুৰ্বলতা আপোনাৰ পৰা পলাই যাব আৰু আপুনি শক্তিশালী হ’ব আৰু সাহসী হ’ব.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “হ’য় যিহোৱাই চিয়োনক শান্ত্বনা দিব, তেওঁ সকলো উচ্ছন্ন ঠাইক শান্ত্বনা দিব; তাৰ জনবসতিহীন ঠাইবোৰ এদনৰ দৰে, আৰু জর্দন নদীৰ উপত্যকাৰ কাষৰ সমতল মৰুভূমি যিহোৱাৰ উদ্যানৰ দৰে কৰিলে; তাত আনন্দ আৰু উল্লাস, ঈশ্বৰক ধন্যবাদ জ্ঞাপন,আৰু স্তুতি-গীতৰ ধ্বনি পোৱা যাব.”(যিচয়া ৫১:৩).