জুলাই 06 – এটা সময় আছে !

“প্ৰত্যেক বিষয়ৰ কাৰণে এক এক সময় আছে; আকাশৰ তলত প্ৰত্যেকটো কার্যৰ একোটা নির্দিষ্ট সময় আছে.” (উপদেশক ৩:১)

ঋষি, প্ৰচাৰক আৰু ইস্ৰায়েলৰ ৰজা চলোমনে উল্লেখ কৰিছে যে সকলো কামৰ এটা ঋতু থাকে. তেওঁ আঠাইশটা ভিন্ন ঋতু বা সময়ৰ কথা উল্লেখ কৰিছে, যেনে: জন্মৰ সময়, মৃত্যুৰ সময়, ৰোপণ কৰাৰ সময় আৰু ৰোপণ কৰা বস্তু ছিঙিব পৰা সময়.

যদিও বহু ঋতু আছে, তথাপিও এটা বিশেষ ঋতু আছে যেতিয়া প্ৰভুৱে আমাৰ লগত সাক্ষাৎ কৰে.  এটা সময় আছে যেতিয়া পৰিত্ৰাণৰ প্ৰয়োজনীয়তা আমাৰ ওপৰত ছাপ খাই পৰে.  সেই সময়ত প্ৰভুৱে আমাৰ লগত কথা পাতে আৰু আমাৰ আত্মাক পুনৰুজ্জীৱিত কৰে; যি সময়ত প্ৰভুৱে আমাৰ লগত নিয়ম কৰে আৰু আমাক উন্নীত কৰে.

এচৌৱে তেওঁক দিয়া অনুগ্ৰহৰ বতৰৰ সকলো মুহূৰ্ত হেৰুৱাই পেলালে. পুত্ৰত্বৰ সুবিধা আৰু পিতৃৰ আশীৰ্বাদৰ উৎকৃষ্টতাক তেওঁ উপলব্ধি কৰাত ব্যৰ্থ হৈছিল.  তেওঁৰ চকু কেৱল খাদ্য, ৰঙা দাইল আৰু সাংসাৰিক কামনাৰ ওপৰত কেন্দ্ৰীভূত আছিল.

শাস্ত্ৰই কৈছে, “কিয়নো আপোনালোকে জানে যে, এচৌৱে পাছত সেই আশীৰ্বাদৰ অধিকাৰী হ’বৰ বাবে ইচ্ছা কৰিলে আৰু চকুলোৰে সযত্নে বিচাৰিলতো, অগ্ৰাহ্য হ’ল, কাৰণ তেওঁ মন-পালটন কৰিবলৈ ঠাই নাপালে.” (ইব্ৰী ১২:১৭).

সময় ইমান বেগেৰে ঘূৰি গৈছে আৰু আমি আজি সময়ৰ শেষত আছো.  আমি জানো যে প্ৰভুৰ দিন ওচৰ চাপি আহিছে.  তেওঁৰ দ্বিতীয় আগমনৰ সকলো ভৱিষ্যদ্বাণী পূৰ্ণ হৈ আছে. আমি তেওঁৰ আগমনৰ চিন সমগ্ৰ বিশ্বতে দেখিবলৈ পাওঁ.  আনকি পৃথিৱীত আন এটা প্ৰজন্মৰ উত্থান আমি দেখা পাম নে নাই সেয়াও সন্দেহৰ বিষয়.  প্ৰভুৰ সন্তসকলে গান গাই আমাক এই অনুগ্ৰহৰ দিনবোৰৰ সুবিধা ল’বলৈ আহ্বান জনাইছে, কিয়নো আন্ধাৰৰ সময় ওচৰ চাপিছে.

দিনবোৰ দ্ৰুতগতিত পাৰ হৈ যায়.  দিনৰ দ্ৰুততাৰ কথা উল্লেখ কৰি ইয়োবে কৈছে, “মোৰ দিন কেইটা ডাকৱালাতকৈয়ো বেগী; একো মঙ্গল নেদেখাকৈ সেইবোৰ বেগাই যায়.” (ইয়োব ৯:২৫).  আমি আক্ষৰিক অৰ্থত সময়ৰ শেষৰ ফালে লৰালৰিকৈ আগবাঢ়িছো.  গতিকে ঈশ্বৰে আমাক যি বহুমূলীয়া আৰু সোণালী মুহূৰ্ত প্ৰদান কৰিছে, সেই মুহূৰ্তবোৰৰ আমি ব্যৱহাৰ কৰা উচিত.

প্ৰভু যীচুৱে সেইসকললৈ চাইছিল যিসকলে সময় কিমান মূল্যৱান সেই কথা গম নোপোৱাকৈয়ে নিজৰ জীৱনটো কটায়.  তেওঁ কৈছিল, “ হে কপটীয়া সকল, আপোনালোকে পৃথিৱীৰ আৰু আকাশৰ ৰূপ নির্ণয় কৰিব জানে; কিন্তু এই কালৰ বিষয়ে কিয় আপোনালোকে বিচাৰ কৰিব নাজানে?”(লূক ১২:৫৬).  “আকাশত ফুৰা হাড়গিলাই নিজৰ নিৰূপিত সময় বুজে, আৰু কপৌ, তেলটুপি আৰু বগলীয়ে নিজ নিজ অহাৰ কাল পালন কৰে; কিন্তু মোৰ প্ৰজাসকলে যিহোৱাৰ শাসন নাজানে.” (যিৰিমিয়া ৮:৭).

প্ৰতিটো মুহূৰ্তৰ সৰ্বোত্তম ব্যৱহাৰ কৰক. সময়ৰ সুবিধা লওক. যি কাম প্ৰভুৰ কাৰণে কৰিব পাৰি, সেই কাম তোমাৰ সমস্ত শক্তিৰে কৰক. পাহৰি নাযাব যে আপোনাৰ হৃদয়ৰ প্ৰতিটো স্পন্দন প্ৰভুৱে দিয়া অনুগ্ৰহৰ স্পন্দন

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “ কিন্তু সপ্তম দূতে যিটো সময়ত তূৰী বজাবলৈ উদ্যত হ’ব, সেই ধ্বনিৰ সময়ত, ঈশ্বৰৰ নিগূঢ়-তত্ত্ব, তেওঁৰ দাস যি ভাববাদী সকল, তেওঁলোকক ঘোষণা কৰিবলৈ দিয়া শুভ সংবাদ অনুসাৰে সিদ্ধ  হ’ব”(প্ৰকাশিত বাক্য ১০:৭)