জুন 06 – যিজনে গুৰুত্ব দিয়ে !

“যীচুৱে তেওঁক পৰি থকা দেখি আৰু বহু দিনৰ ৰোগী যেন জানি, তেওঁক সুধিলে, “তুমি সুস্থ হ’বলৈ ইচ্ছা কৰা নে?” (যোহন ৫:৬)

প্ৰভুৱে তোমাক প্ৰেমেৰে নামেৰে মাতে; তেওঁৱেই তোমালোকক উন্নীত কৰে.  তেওঁৱেই আপোনাক মহিমা আৰু প্ৰশংসা কৰা. তেওঁ আপোনাৰ যত্নও লয়.

যেতিয়া যীচুৱে এদিন বৈৎসদাৰ পুখুৰীলৈ আহিল, তেতিয়া তেওঁ এজন মানুহক পৰি থকা দেখিলে. হায়, তেওঁ ৩৮ বছৰ ধৰি অসুস্থ হৈ আছিল; আৰু তেওঁৰ যত্ন ল’বলৈ কোনো নাছিল.  গতিকে তেওঁ দুখত যীচুৰ ফালে চাই ক’লে, “ৰোগী জনে তেওঁক উত্তৰ দিলে, “মহাশয়, যেতিয়া পানীত খলকনি উঠে, তেতিয়া পুখুৰীত নমাই দিবলৈ মোৰ কোনো মানুহ নাই; সেয়ে, মই যাওঁতে যাওঁতে মোতকৈ আগেয়ে আনে নামেগৈ.” (যোহন ৫:৭).  প্ৰভুৱে সেই মানুহজনৰ ফালে চালে, যিজনৰ যত্ন লোৱা নাছিল; আৰু তেওঁৰ নিসংগতাত, আৰু সুধিলে, “আপুনি ভাল হ’ব বিচাৰেনে?”.  তেওঁৰ ওপৰত দয়া কৰিছিল আৰু অলৌকিক কাৰ্য্য কৰি তেওঁক সুস্থ কৰিছিল.

আজিও বহু লোক নিসংগতাত ভুগিছে. এগৰাকী বৃদ্ধাই, হৃদয়ত দুখ লৈ ক’লে, “মোৰ সকলো সন্তান বিদেশত বসতি স্থাপন কৰা হৈছে; আৰু মই নিসংগতাত ক্ষীণ হৈ পৰো. মোক সোধা-পোছা কৰা, ভালপোৱা আৰু মোৰ যত্ন লোৱা কোনো নাই”.

স্বামীক হেৰুৱাই এগৰাকী ভনীয়েকে ক’লে, “ছাৰ, মোৰ স্বামী জীয়াই থকাৰ সময়ত ইমানবোৰ আত্মীয়ই আমাৰ ওচৰলৈ আহিছিল.  কিন্তু তেওঁৰ মৃত্যুৰ পিছৰে পৰা মোৰ বিষয়ে সোধা-পোছা কৰা বা মোৰ যত্ন লোৱা কোনো নাই”.

শাস্ত্ৰত আমি সেই চমৰীয়া মহিলাগৰাকীৰ বিষয়ে পঢ়িবলৈ পাওঁ, যিয়ে প্ৰেমৰ আকাংক্ষাত পাঁচবাৰ বিয়া কৰাইছিল, প্ৰকৃত প্ৰেম আৰু মৰম বিচাৰি নাপালে.  সমাজৰ দ্বাৰাও তাইক বঞ্চিত কৰা হৈছিল.  কিন্তু যেতিয়া তাই প্ৰভু যীচুক লগ পাইছিল, তেতিয়া তাই পৰিত্ৰাণ পাইছিল.  তেওঁ তাইক শুভবাৰ্তা প্ৰচাৰ কৰিবলৈও এগৰাকী সুসমাচাৰকলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিলে

ঈশ্বৰৰ সন্তান, প্ৰভু যীচুৱেই একমাত্ৰ যিয়ে তোমাক সঁচাকৈয়ে ভাল পায়; আৰু তেওঁ আপোনাক কেতিয়াও পৰিত্যাগ নকৰে, যদিও সমগ্ৰ জগতে আপোনাক পৰিত্যাগ কৰে.  সোৱাদ লওক আৰু চাওক যে তেওঁ ভাল.  এবাৰ তেওঁৰ উপস্থিতি অনুভৱ কৰিলে আপোনাৰ নিসংগতাৰ সকলো অনুভৱ পলাই যাব.

চয়তানৰ কবলত আবদ্ধ হৈ কবৰস্থানত বাস কৰা মানুহ এজনক কোনেও গুৰুত্ব নিদিলে.  পাগলৰ দৰে চোকা শিলেৰে নিজকে আঘাত দিছিল.  যদিও কোনেও তেওঁক ভাল নাপালে বা গুৰুত্ব নিদিলেও যীচুৱে তেওঁৰ যত্ন লৈ মৰমেৰে সুধিলে, ‘তোমাৰ নাম কি?’. (মাৰ্ক ৫:৯). তেওঁক নতুন জীৱন দিলে. তেওঁৰ পৰা সকলো চয়তানক বাহিৰ কৰি নতুন মানুহ কৰিলে.  সেই মানুহজনে প্ৰভু যীচুৱে তেওঁৰ বাবে কৰা সকলো কাম পাহৰি যোৱা নাছিল. তেওঁ নিজৰ ঘৰলৈ উভতি আহিল, তাৰ পিছত ডেকাপলিছ নগৰলৈ গ’ল আৰু প্ৰভুৱে তেওঁৰ বাবে কৰা সকলো ভাল কামৰ কথা ঘোষণা কৰিলে আৰু ঈশ্বৰৰ এজন শক্তিশালী দাস হ’ল.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, যিসকলে খ্ৰীষ্টৰ প্ৰেমৰ সোৱাদ লৈছে, আনৰ প্ৰতি প্ৰকৃত যত্ন আৰু চিন্তা কৰা উচিত; আৰু তেওঁলোকৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা কৰক.

অধিক ধ্যান-ধাৰণাৰ বাবে পদ: “চোৰে কেৱল চুৰ, বধ, আৰু বিনাশ কৰিবলৈহে আহে; কিন্তু মই হ’লে, তেওঁলোকে যেন জীৱন পায় আৰু তাকেই যেন প্ৰচুৰকৈ পায়, এই কাৰণে আহিলোঁ.” (যোহন ১০:১০)