Appam - Assamese

ছেপ্টেম্বৰ 29 – আচৰিত প্ৰশ্ন !

“তাৰ পাছত যীচু নিজৰ নগৰলৈ আহিল আৰু লোক সকলক তেওঁলোকৰ নাম-ঘৰত শিক্ষা দিবলৈ ধৰিলে. তাতে তেওঁৰ কথা শুনি তেওঁলোক বিস্মিত হৈ গল. তেওঁলোকে কলে, “এই মানুহ জনে এনে জ্ঞান আৰু পৰাক্ৰম কাৰ্যবোৰ কৰাৰ ক্ষমতা কৰ পৰা পালে?এইদৰে যীচুক লৈ লোক সকলে বিঘিনি পালে. তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকক কলে, “ভাৱবাদী নিজৰ দেশ আৰু নিজৰ ঘৰৰ বাহিৰে আন কোনো ঠাইতে অসন্মানিত নহয়.(মথি ১৩:৫৪-৫৭).

যীচুৱে ডাঙৰ-দীঘল হোৱা নাচৰত চহৰখনত তেওঁৰ পৰিচয়ৰ বিষয়ে এক বৃহৎ তৰ্ক হৈছিল. তেওঁলোকে সকলোৱে যীচুক সংসাৰিক দৃষ্টিকোণৰ পৰা চাই আছিল. সকলোৱে তেওঁক ক্ষুন্ন কৰি ক’লে, ‘এইজন কাঠমিস্ত্ৰীৰ ল’ৰা নহয়নে? তেওঁৰ মাকৰ নাম মৰিয়ম নহয়নে? আৰু তেওঁৰ ভাই যাকোব, যোচে, চিমোন আৰু যিহূদা? আৰু তেওঁৰ ভনীয়েকসকল, তেওঁলোক সকলোৱে আমাৰ লগত নাইনে?’. কিন্তু তেওঁলোকে তেওঁক মুক্তিদাতা বা মচীহ হিচাপে চিনি নাপালে.

দক্ষিণ আমেৰিকাত এটা থলুৱা জনগোষ্ঠী আছিল; নিষ্ঠুৰ স্বভাৱৰ সৈতে; আৰু পৃথিৱীৰ বাকী অংশৰ লগত কোনো ধৰণৰ সংস্পৰ্শ নোহোৱাকৈ. পৰ্যাপ্ত খাদ্যৰ অভাৱত সেই জনগোষ্ঠীত শিশুৰ মৃত্যুৰ হাৰ অধিক আছিল. আনকি প্ৰাপ্তবয়স্কৰ মাজতো মৃত্যুৰ হাৰ বেছি আছিল, তেওঁলোকৰ বেয়া অভ্যাসৰ বাবে. কেইবাজনো লোকে তেওঁলোকক শিক্ষিত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল; স্বাস্থ্যৰ বিষয়ে সজাগতা অনা; আৰু তেওঁলোকক অধিক সভ্য কৰি তুলিবলৈ. কিন্তু জনজাতিসকলে তেওঁলোকক কাঁড় মাৰি হত্যা কৰিছিল.

ঈশ্বৰৰ মানুহ জিম ইলিয়টে তেওঁলোকৰ প্ৰতি অতি দয়া কৰিছিল আৰু তেওঁ তেওঁলোকক কেনেবাকৈ সহায় কৰিব বিচাৰিছিল. গতিকে, তেওঁ ঈশ্বৰৰ আন কিছুমান মন্ত্ৰীৰ সৈতে তেওঁলোকৰ অঞ্চললৈ গৈছিল, তেওঁলোকৰ লগত ঈশ্বৰ আৰু তেওঁৰ প্ৰেমৰ বিষয়ে কথা পতাৰ উদ্দেশ্যেৰে. কিন্তু সকলোকে জনগোষ্ঠীৰ লোকে হত্যা কৰিলে আৰু তেওঁলোকৰ মৃতদেহ নদীত পেলাই দিলে.

কেইমাহমানৰ পাছত জিম ইলিয়টৰ পত্নীয়ে স্বামীৰ শ্বহীদ হিচাপে মৃত্যু হোৱা ঠাইখনলৈ গৈছিল আৰু শুভবাৰ্তা প্ৰচাৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল, এগৰাকী জনজাতীয় যুৱতীৰ সহায়ত. তাই তেওঁলোকক কালভাৰীৰ ক্ৰুচৰ ওচৰলৈ লৈ গ’ল; আৰু খ্ৰীষ্ট যীচুৰ দ্বাৰাই পাপৰ ক্ষমাৰ বিষয়ে তেওঁলোকক শিকাইছিল. তেওঁলোকৰ বাবে মৌলিক শিক্ষা আৰু স্বাস্থ্যৰ ব্যৱস্থাও কৰিলে. সেই ভদ্ৰমহিলাগৰাকীৰ ইমানেই ডাঙৰ আৰু ত্যাগমূলক প্ৰচেষ্টা আছিল, তেওঁৰ স্বামীক হত্যা কৰাসকলৰ ওচৰলৈ হাত আগবঢ়োৱা আৰু তেওঁলোকক পিতৃৰ প্ৰেমত অনা.

মানৱজাতিৰ প্ৰতি দয়া কৰিবলৈ ৰজাসকলৰ ৰজা আৰু প্ৰভুৰ প্ৰভু প্ৰভু যীচুৰ প্ৰেম আৰু বলিদান বহুত বেছি আছিল; স্বৰ্গৰ পৰা পৃথিৱীলৈ নামি আহিবলৈ; এই জগতৰ পাপ আৰু অভিশাপ ভাঙিবলৈ; আৰু মানুহক চয়তানৰ বন্ধনৰ পৰা মুক্ত কৰিবলৈ. কিন্তু জগতখনে তেওঁৰ চিৰন্তন পৰিকল্পনা বুজি নাপালে; তেওঁলোকে তেওঁক চিনি নাপালে. তেওঁলোকে তেওঁক কেৱল এজন কাঠমিস্ত্ৰীৰ পুত্ৰ হিচাপেহে দেখিছিল, তেওঁক উপহাস কৰিছিল আৰু শেষত তেওঁক ক্ৰুচত ক্ৰুচত দিছিল.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আপোনাৰ জীৱনৰ আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ উদ্দেশ্য হ’ব লাগে খ্ৰীষ্ট যীচুক জনা. তেওঁ মানুহৰ ৰূপ লৈ, সমগ্ৰ জগতৰ বাবে নিজকে পাপৰ বলি হিচাপে অৰ্পণ কৰিলে. তেওঁ হৈছে “পাছদিনা যোহনে যীচুক তেওঁৰ ওচৰলৈ অহা দেখি ক’লে, “সৌৱা চোৱা, ঈশ্বৰৰ মেৰ-পোৱালি, জগতৰ পাপ বহন কৰি নিওঁতা জন!” (যোহন ১:২৯).

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “কিন্তু যীচু যে ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ খ্ৰীষ্ট, ইয়াক যেন তোমালোকে বিশ্বাস কৰা, বিশ্বাস কৰি তেওঁৰ নামত যেন জীৱন পোৱা, এই কাৰণে এইবোৰ কথা লিখা হ’ল.” (যোহন ২০:৩১).

Leave A Comment

Your Comment
All comments are held for moderation.