ছেপ্টেম্বৰ 26 – গাধএটাৰ সতেজ জোৱান!

“পাছত তেওঁ গাধৰ গালৰ এডাল কেঁচা হাড় পাই হাত মেলি সেই ডাল ল’লে, তাৰেই এক হাজাৰ লোকক বধ কৰিলে।” (বিচাৰকৰ্তাসকল ১৫: ১৫)।

এই পদটোত আমি চেমছনৰ জীৱনৰ এক অলৌকিক ঘটনাৰ বিষয়ে পঢ়িছিলো।  তেওঁৰ হাতত কোনো অস্ত্ৰ নাছিল, যেতিয়া পলেষ্টীয়সকলে তেওঁৰ বিৰুদ্ধে ওলাই আহিছিল।  ঠিক যেনেদৰে তেওঁ ভাবি আছিল যে তেওঁ কেনেকৈ হাজাৰ হাজাৰ বিদ্বেষী পলেষ্টীৰ মুখামুখি হ’ব; তেওঁ এটা গাধৰ সতেজ কঁকালৰ হাড় লক্ষ্য কৰিলে।

তামিল ভাষাত এটা প্ৰবাদ আছে, যিয়ে প্ৰায় অনুবাদ কৰে যে আনকি ঘাঁহৰ ফলকো শক্তিশালী মানুহৰ হাতত এক শক্তিশালী অস্ত্ৰ হ’ব।  এনে প্ৰবাদঅনুসৰি, এটা গাধৰ সাধাৰণ কঁকালৰ হাড় চেমছনৰ হাতত শক্তিশালী অস্ত্ৰ হিচাপে প্ৰমাণিত হৈছিল।  তাৰ লগে লগে তেওঁ এহেজাৰ পলেষ্টীয়ক হত্যা কৰিলে।  আনকি যেতিয়া তেওঁক সতেজ ৰচীৰে বান্ধি পলেষ্টীয়সকলৰ হাতত গতাই দিয়া হৈছিল, তেতিয়াও তেওঁলোকে চেমছনৰ কোনো ক্ষতি কৰিব নোৱাৰিলে।

কিমান যে আচৰিত যে তেওঁ সেই কঁকালৰ হাড়টো বিচাৰি পাইছিল।  যদি চেমচনে সেই অপ্ৰয়োজনীয় জোৱানহাড়ক এক শক্তিশালী অস্ত্ৰলৈ পৰিৱৰ্তন কৰিব পাৰে, তেন্তে প্ৰভুয়ে আপোনাক আৰু কিমান লৈ যাব আৰু তেওঁৰ কামৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰিব?  ঠিক যেনেদৰে চেমছনৰ হাতখন সেই হাড়ত জোৰেৰে ধৰি ৰাখিছিল, প্ৰভুয়েও আপোনাৰ বাহুবোৰ দৃঢ়ভাৱে ধৰি লৈছিল।

চয়তানে কিছুমান লোকৰ জীৱন কঢ়িয়াই আনে, আৰু তেওঁলোকক পাপী পথলৈ লৈ যায়।  যিয়েই তেওঁৰ হাতত থাকে, তেওঁ তেওঁলোকক চিৰন্তন দুখ আৰু নৰকৰ জুইত পৰিবলৈ বাধ্য কৰে।

কেৱল এটা তীক্ষ্ণ চুৰিৰ বিষয়ে চিন্তা কৰক।  এনে তীক্ষ্ণ চুৰি ব্যৱহাৰ কৰি, এজন শল্য চিকিৎসকে অস্ত্ৰোপচাৰ কৰিব পাৰে, পিণ্ডবোৰ আঁতৰাব পাৰে, সেইবোৰ আৰোগ্য কৰিব পাৰে আৰু ৰোগীক এক নতুন জীৱন দিব পাৰে।  যদি এজন হত্যাকাৰীৰ হাতত থাকে, তেন্তে একেটা চুৰি বহুতক হত্যা কৰিবলৈও ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি।

আমি পঢ়িছিলো যে চেমচনে এটা গাধৰ কঁকালৰ হাড় ব্যৱহাৰ কৰিছিল।  এয়া হৈছে আপোনাৰ কঁকালৰ হাড়, যি আপুনি কথা কোৱাৰ সময়ত আপোনাক সহায় কৰে।  আৰু ই ঈশ্বৰৰ বাক্যবোৰ ঘোষণা কৰাত সহায় কৰে।  আপোনাৰ কথাবোৰ ঈশ্বৰৰ ৰাজ্য গঢ়ি তোলা আৰু বিৰোধীৰ দুৰ্গধ্বংস কৰাত মূল্যৱান।

সেইদিনা চেমচনে পলেষ্টীয়সকলক এহেজাৰ লোকক হত্যা কৰি পৰাজিত কৰিছিল।  আজিও আপুনি স্বৰ্গীয় ঠাইবোৰত দুষ্টতাৰ আধ্যাত্মিক আয়োজকসকলৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিছে।  এজন মানুহে এক হাজাৰ খেদিব, আৰু দুজনে দহ হাজাৰ উৰা মাৰিব।

শাস্ত্ৰত এইদৰে কোৱা হৈছে, “চোৱা, মই তোমাক এক নতুন চোকা দাঁত থকা মৰণা মৰা যন্ত্ৰস্বৰূপ কৰিম; তুমি পৰ্ব্বতবোৰ মৰণা মাৰি গুড়ি কৰিবা, আৰু পাহাৰবোৰক তুহঁৰ দৰে কৰিবা।” (যিচয়া ৪১: ১৫)৷

ইয়াৰ উপৰিও ধ্যান ৰখাৰ বাবে পদ: “প্ৰভু যিহোৱাই এই হাড়বোৰক এই কথা কৈছে: “চোৱা! মই তোমালোকৰ ভিতৰত নিশ্বাসa সুমুৱাম; তাতে তোমালোক জীৱা” (যিহিষ্কেল ৩৭: ৫)