খোজকঢ়া 17 – মৃত্যুৰ ওপৰত জয় !

“ শেষ শত্ৰু যি মৃত্যু, তাকো ধ্বংস কৰা হ’ব.”(১ কৰিন্থীয়া ১৫:২৬).

চয়তানৰ ভাড়াতীয়া সৈন্যবাহিনীত ৰাজত্ব, ক্ষমতা, অশুচি আত্মা আৰু স্বৰ্গস্থলত থকা আধ্যাত্মিক দুষ্টতাৰ সৈন্যসমূহ অন্তৰ্ভুক্ত. ইয়াৰ ভিতৰত মৃত্যু আৰু হেডিছও অন্তৰ্ভুক্ত. প্ৰথম মানুহৰ পাপৰ কাৰণে পাপে সমগ্ৰ মানৱজাতিৰ ওপৰত নিয়ন্ত্ৰণ ল’লে.

কিন্তু প্ৰভু যীচুৱে মৃত্যুৰ ওপৰত জয়ী হৈছিল, পিতৃৰ অহৰহ আজ্ঞা পালনৰ দ্বাৰা আৰু ঈশ্বৰৰ ইচ্ছা পালন কৰি. এইদৰে তেওঁ চয়তানৰ ওপৰত জয়লাভ কৰিলে; যিজনৰ মৃত্যুৰ শক্তি আছিল, আৰু মৃত্যুক চিৰকাল গিলি পেলাইছিল (যিচয়া ২৫:৮).

তেওঁ যায়ৰৰ কন্যাক, মৃত্যুৰ পৰা জীৱনলৈ ঘূৰাই আনিলে. যেতিয়া তেওঁ নৈন নগৰলৈ আহিছিল, তেতিয়া একমাত্ৰ পুত্ৰ এগৰাকী বিধৱাৰ মৃত্যু হৈছিল আৰু তেওঁৰ মৃতদেহটো লৈ যোৱা হৈছিল. তেতিয়া প্ৰভুৱে তাইৰ ওপৰত দয়া কৰি ক’লে, “যুৱক, মই তোমাক কওঁ, উঠি যোৱা”, আৰু মৃত মানুহজন পুনৰ জীৱিত হৈ উঠিল. চাৰিদিন মৃত লাজাৰকো পুনৰ জীৱিত কৰি তুলিলে.

যীচু খ্ৰীষ্টই মৃত্যুৰ ভয়ক জয় কৰিলে. “মৃত্যুৰ ভয়ত যি সকলে গোটেই জীৱন দাসত্বত কটাইছিল, তেওঁলোকক মুক্ত কৰিব পাৰে.” (ইব্ৰী ২:১৫). তেওঁ মৃত্যুৰ শক্তি থকা চয়তানক ধ্বংস কৰিবলৈ বদ্ধপৰিকৰ আছিল, কালভাৰীৰ ক্ৰুচত মৃত্যুবৰণ কৰি. আৰু তেওঁ চিৰকাল জীয়াই আছে, আৰু তেওঁৰ হাতত হেডিছ আৰু মৃত্যুৰ চাবি আছে (প্ৰকাশিত বাক্য ১:১৮).

খ্ৰীষ্ট যীচুৰ আগমনৰ সময়ত খ্ৰীষ্টত মৃত সকলোৱে ঈশ্বৰৰ মাত শুনি পুনৰ পুনৰুত্থান হ’ব. আৰু শুকান হাড়বোৰ পুনৰ প্ৰাণ পাই উঠিব আৰু এটা ডাঙৰ সৈন্যবাহিনী হিচাপে উঠিব.

আপুনি আপোনাৰ আত্মাক পাপৰ মৃত্যুৰ পৰা নিশ্চিত আৰু ৰক্ষা কৰিব লাগিব. খ্ৰীষ্টক আপোনাৰ জীৱন হওক. যদি আপুনি সাহসেৰে ঘোষণা কৰে, “কিয়নো মোৰ বাবে জীয়াই থকা খ্ৰীষ্ট” (ফিলিপীয়া ১:২১), তেন্তে আনকি শাৰীৰিক মৃত্যুও আপোনাৰ বাবে লাভ হ’ব. পাপ আপোনাৰ জীৱনত প্ৰৱেশ কৰিব পৰা সকলো পথ আৰু উপায় সম্পূৰ্ণৰূপে বন্ধ আৰু সুৰক্ষিত কৰক. পাপৰ দ্বাৰাহে, মানুহে নিজৰ আত্মাৰ মৃত্যুৰ দুৱাৰ মুকলি কৰে. “পাপ কৰা আত্মা মৰিব” (যিহিষ্কেল ১৮:২০). “কিয়নো শাৰীৰিক চিন্তা কৰাটোৱেই হৈছে মৃত্যু” (ৰোমীয়া ৮:৬). গতিকে পবিত্ৰ আত্মাৰ শক্তিৰ দ্বাৰা এনে শাৰীৰিক মনক জয় কৰক.

হনোক আৰু এলিয়া – পুৰণি নিয়মৰ পবিত্ৰ লোকসকলে, ঈশ্বৰৰ সৈতে চলিছিল আৰু জীয়াই থকাৰ সময়তে গ্ৰহণ কৰিছিল. একেদৰে এই শেষ দিনবোৰত আপুনি প্ৰভুক প্ৰেম কৰা উচিত, তেওঁৰ হাতত ধৰি তেওঁৰ লগত খোজ দিয়া উচিত. আৰু ঈশ্বৰৰ সান্নিধ্য সদায় আপোনাৰ লগত থাকিব.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, যিহেতু প্ৰভুৱে তোমালোকক কেতিয়াও এৰি নাযায় বা এৰি নিদিয়ে বুলি প্ৰতিজ্ঞা কৰিছে, গতিকে মৃত্যু তোমালোকৰ ওচৰলৈ আহিব নোৱাৰে. তেওঁৰ লগত চলা ঈশ্বৰৰ সন্তসকলে মৃত্যু দেখা নাপাব কিন্তু ৰূপান্তৰিত হ’ব আৰু স্বৰ্গলৈ লৈ যোৱা হ’ব. “হে মৃত্যু, তোমাৰ জয় ক’ত? হে মৃত্যু, তোমাৰ হুল ক’ত?”  মৃত্যুৰ হুল পাপ আৰু পাপৰ শক্তি বিধান৷  কিন্তু ঈশ্বৰক ধন্যবাদ দিওঁ, তেওঁ আমাৰ প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ দ্বাৰাই আমাক জয় দান কৰিলে”.(১ কৰিন্থীয়া ১৫:৫৫-৫৭).

অধিক ধ্যান-ধাৰণাৰ বাবে পদ: “চাওক, মই আপোনালোকক এটি নিগূঢ়-তত্ব কওঁ, আমি সকলোৱেই নিদ্ৰিত নহ’ম; কিন্তু চকুৰ পচাৰতে ৰূপান্তৰিত হ’ম.” (১ কৰিন্থীয়া ১৫:৫১8