খোজকঢ়া 14 – বিশ্বৰ ওপৰত জয় !

“এই কাৰণে মই তোমালোকক এইবোৰ কথা ক’লোঁ, যাতে তোমালোকে মোৰ শান্তি পোৱা৷ জগতত তোমালোকে কষ্ট পাবা; কিন্তু নিৰ্ভয় হোৱা; মই জগতৰ ওপৰত জয় কৰিলোঁ.”(যোহন ১৬:৩৩).

মানুহৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিয়া এটা দুষ্ট শক্তি, হ’ল জগত আৰু ইয়াৰ কামনা. বহুতেই পৃথিৱীৰ অনুকূল হৈ জীয়াই থাকে আৰু বিভিন্ন প্ৰলোভন আৰু কামনাত পৰে, আৰু শেষত সম্পূৰ্ণ ব্যৰ্থ হৈ পৰে. জগতৰ অনুকূলে জীয়াই থকা; আৰু লৌকিক বন্ধু-বান্ধৱীৰ সৈতে পাপ-সুখত লিপ্ত হ’লে মানুহজনক ধ্বংসৰ দিশে লৈ যাব. ঈশ্বৰৰ পবিত্ৰ যাকোবে এইদৰে সতৰ্ক কৰি দিছে: “হে ব্যভিচাৰীa সকল, জগতৰ সৈতে ৰখা মিত্ৰতাই ঈশ্বৰৰ শত্ৰুতাb, ইয়াক আপোনালোকে নাজানে নে? এতেকে যি জনে জগতৰ প্ৰেমিক হবলৈ ইচ্ছা কৰে, তেওঁ নিজকে নিজে ঈশ্বৰৰ শত্ৰু কৰি লয়”(যাকোব ৪:৪)

প্ৰভু যীচুৰ জীৱন একেবাৰে নিৰ্মল আছিল; পাপৰ কোনো দাগ নোহোৱাকৈ. ই আছিল সাক্ষ্যৰ জীৱন আৰু ই এক ডাঙৰ আদৰ্শ হিচাপে কাম কৰে. এই জগতত প্ৰভু যীচুৰ জীৱন ওচৰ চাপি অহাৰ লগে লগে চয়তানে তেওঁক পৰীক্ষা কৰিবলৈ আহিল আৰু কেনেবাকৈ তেওঁৰ মাজত কিছু সংসাৰিক কামনা বিচাৰি পালে. কিন্তু প্ৰভু যীচুৱে কৈছিল: “ তোমালোকৰ সৈতে মই অধিক কথা এতিয়া নহ’ম, কিয়নো জগতৰ অধিকাৰী আহিছে; আৰু মোৰ ওচৰত তাৰ একো নাই.”(যোহন ১৪:৩০).

এই জগতত আপোনাৰ জীৱন শেষ কৰাৰ আগতে, আৰু অনন্তকাললৈ যোৱাৰ আগতে, চয়তানে আপোনাক নিশ্চয় লগ পাব. আপোনাৰ শিক্ষাৰ স্তৰ, সামাজিক বা আৰ্থিক অৱস্থা যিয়েই নহওক কিয় – তেওঁ আপোনাক লগ কৰিব আৰু কিছু অভিযোগ বিচাৰি উলিয়াবলৈ চেষ্টা কৰিব আৰু আপোনাৰ বিৰুদ্ধে অভিযোগ উত্থাপন কৰিব. সেইবাবেই শাস্ত্ৰই আমাক পৰামৰ্শ দিছে, এইদৰে কৈছে: “আপোনালোক জগতৰ অনুৰূপ নহ’ব; কিন্তু মন নতুন কৰাৰ যোগেদি ৰূপান্তৰিত হওক, তাতে আপোনালোকে পৰীক্ষা কৰি জানি লওঁক, কোনটো উত্তম, গ্ৰহণীয় আৰু সিদ্ধ, কিয়নো এয়ে ঈশ্বৰৰ ইচ্ছা৷”(ৰোমীয়া ১২:২).

কিছুমান মানুহে সাধুৰ বেশ পিন্ধে, কিন্তু গোপন পাপত জীয়াই থাকিব. সেইবাবেই ৰজা দায়ূদে বিলাপ কৰিছিল, “বাস্তৱিক প্ৰতিজন মানুহে ছাঁস্বৰূপে অহা যোৱা কৰে; তেওঁলোকে অনৰ্থক ৰূপে কেৱল হুৰামুৰা কৰে; তেওঁলোকে ধন দমাই থয়, কিন্তু কোনে তাক ভোগ কৰিব, তাক নাজানে.”(গীতমালা ৩৯:৬). কিন্তু তোমালোকে এই জগতৰ হেঁচা অনুসাৰে জীয়াই থকা উচিত নহয়, বৰঞ্চ একেবাৰে পবিত্ৰ জীৱনৰ বাবে নিজকে সমৰ্পিত কৰা উচিত. আৰু যেতিয়া আপুনি তেনেকুৱা কৰিব তেতিয়া আপুনি জয়ী জীৱন যাপন কৰিব.

ঈশ্বৰৰ পবিত্ৰ লোকসকল, বিদেশী আৰু প্ৰবাসীৰ দৰে এই জগতৰ মাজেৰে পাৰ হওক. এই পৃথিৱীখন তেওঁলোকৰ বাবে কোনো গুৰুত্ব নাই. তেওঁলোকৰ চকুৱে জগতখনলৈ নাচায়, কিন্তু স্বৰ্গৰাজ্যলৈ মূৰ তুলি চায়. আমাৰ পূৰ্বপুৰুষ অব্ৰাহামৰ দৰে তেওঁলোকেও শক্তিশালী ভেটিৰ ওপৰত নিৰ্মিত নগৰখনলৈ আগ্ৰহেৰে বাট চাই আছে. ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, অনুগ্ৰহ কৰি সেই পদটো মনত ৰাখক য’ত কোৱা হৈছে: “কিয়নো আমি যি ৰাজ্যৰ মানুহ, সেই ৰাজ্য স্বৰ্গত আছে, আৰু স্ৱর্গৰ পৰাই আহিব বুলি আমাৰ ত্ৰাণকৰ্তা প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টলৈ অপেক্ষা কৰি আছোঁ”(ফিলিপীয়া ৩:২০).

অধিক ধ্যান-ধাৰণাৰ বাবে পদ: “ মাউৰা আৰু বিধৱা সকলক তেওঁলোকৰ ক্লেশৰ কালত চাবলৈ যোৱা আৰু সংসাৰৰ পৰা নিজকে নিষ্কলঙ্কৰূপে ৰাখা, এয়েই পিতৃ ঈশ্বৰৰ আগত শুদ্ধ আৰু নিৰ্মল ধৰ্ম-কৰ্ম.”(যাকোব ১:২৭)