খোজকঢ়া 11 – যিসকলক অত্যাচাৰ কৰা হয় !

“ধাৰ্মিকতাৰ কাৰণে তাড়না পোৱা সকল ধন্য; কিয়নো স্বৰ্গৰাজ্য তেওঁলোকৰ.” (মথি ৫:১০).

খ্ৰীষ্টান জীৱন হৈছে দুখ-কষ্টৰ জীৱন; একে সময়তে ই আশাৰে ভৰা এক ধন্য জীৱন. যেতিয়া আমি আমাৰ প্ৰভু যীচুৰ কাৰণে এই জগতত দুখ-কষ্ট সহ্য কৰিম, তেতিয়া আমি স্বৰ্গৰ ধন্য আৰু চিৰন্তন ৰাজ্যত প্ৰৱেশ কৰিম.

এই পৃথিৱীত আমাৰ বাবে প্ৰভুৱে বিলাসী জীৱনৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিয়া নাই. তেওঁ স্পষ্টকৈ কৈছে যে, “জগতত তোমালোকে ক্লেশ পাব” (যোহন ১৬:৩৩). তেওঁ নিজৰ শিষ্যসকলক সকলো দুখ-কষ্ট আৰু কষ্ট সহ্য কৰিবলৈ প্ৰস্তুত কৰিছিল. শাস্ত্ৰই কৈছে, “আৰু বাস্তৱিকতে যি সকলে খ্ৰীষ্ট যীচুত ভক্তিভাবে জীৱন-যাপন কৰিবলৈ ইচ্ছা কৰে, এনে লোক সকলে তাড়না পাব”(২ তীমথিয় ৩:১২).

এবাৰ ঈশ্বৰৰ এজন সেৱকে ভাগ কৰিছিল, “মই চল্লিশটা দীঘলীয়া বছৰ কাৰাগাৰত কষ্ট ভোগ কৰিবলগীয়া হৈছিল, ঈশ্বৰৰ পৰিচৰ্যা কৰাৰ বাবে. কিন্তু কাৰাগাৰত মই কাৰাগাৰত থকাৰ আগতে যিমান অনুভৱ কৰিছিলো তাতকৈ বহু বেছি প্ৰভুৰ উপস্থিতি অনুভৱ কৰিব পাৰিছিলো. আৰু মই প্ৰভুৰ বাবে দুখ-কষ্টক আৰু অধিক আশীৰ্ব্বাদ কৰিবলৈ আকাংক্ষা কৰোঁ”.

শাস্ত্ৰত মোচিৰ বিষয়ে পঢ়ক. ইব্ৰীসকলৰ ১১ নং অধ্যায়ত কৈছে, “বিশ্বাসৰ দ্বাৰাই মোচিয়ে বয়সীয়াল হৈ ফৰৌণৰ জীয়েকৰ পুত্ৰ বুলি কোৱা হ’বলৈ অস্বীকাৰ কৰিলে, আৰু পাপৰ পাৰ হৈ যোৱা সুখবোৰ উপভোগ কৰাতকৈ ঈশ্বৰৰ লোকসকলৰ লগত দুখভোগ কৰিবলৈ বাছি লৈছিল মিচৰৰ ধনতকৈ খ্ৰীষ্টৰ অধিক ধন”

চিন্তা নকৰিব, যদি আন লোকে আপোনাৰ বিৰুদ্ধে থিয় দিয়ে, কেৱল আপুনি খ্ৰীষ্টান হোৱাৰ বাবে. প্ৰভুক স্মৰণ কৰক আৰু আপোনাৰ দুখ-কষ্ট আৰু দুখ-কষ্টত আনন্দিত হওক. আৰু তোমালোক ধন্য হ’বা; আৰু স্বৰ্গত তোমালোকৰ পুৰস্কাৰ ডাঙৰ হ’ব.

শিষ্যসকলৰ জীৱনৰ শেষ দিনবোৰলৈ চাওক. প্ৰভুৰ স্বাৰ্থত কষ্ট ভোগ কৰাটো তেওঁলোকে আশীৰ্বাদ বুলি গণ্য কৰিছিল. কিয়নো তেওঁলোকে জানিছিল যে অৱশেষত তেওঁলোকে খ্ৰীষ্টৰ সৈতে ৰাজত্ব কৰিব. তেওঁলোকে স্পষ্টকৈ জানিছিল যে ভৱিষ্যতৰ গৌৰৱ বৰ্তমানৰ দুখ-কষ্টৰ সৈতে কোনো কাৰণতে তুলনা কৰিব নোৱাৰি.

সেইবাবেই পৌল আৰু চাইলাছে প্ৰভুৰ প্ৰশংসা কৰিবলৈ আৰু প্ৰশংসা কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল, আনকি তেওঁলোকক মাৰপিট কৰাৰ সময়তো; ভিতৰৰ কাৰাগাৰত পেলোৱা; আৰু ভৰি দুখন ষ্টকত বান্ধি থোৱা. কালভাৰীৰ ক্ৰুচত দুখভোগ কৰা প্ৰভুৰ বাবে দুখভোগ কৰাৰ সুবিধাৰ বাবে তেওঁলোকে আনন্দিত হৈছিল; আৰু তেওঁলোকৰ কাৰণে নিজৰ প্ৰাণ ত্যাগ কৰিলে. শাস্ত্ৰই কৈছে, “” (গীতমালা ৩৪:১৯).

ভগৱানৰ সন্তান, আপোনাৰ জীৱনৰ আশীৰ্বাদক আকৌ এবাৰ মনত পেলাওক. প্ৰভুৰ বাক্য অপৰিৱৰ্তিত আৰু চিৰন্তন. আৰু তুমি এই জগতত আৰু অনন্তকালত ধন্য আৰু উচ্চতা লাভ কৰা.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “কিয়নো আমাৰ বাবে যি প্ৰতাপ প্ৰকাশিত হ’ব, তাৰে সৈতে বৰ্ত্তমান সময়ৰ দুখৰ তুলনা কৰিবলৈ মই কোনো বিষয় যোগ্য নহয় বুলি গণ্য কৰোঁ. ” (ৰোমীয়া ৮:১৮)