খোজকঢ়া 05 – সেইবোৰ পূৰণ হ’ব !

“ ধাৰ্মিকতালৈ ভোক আৰু পিয়াহ লগা সকল ধন্য; কিয়নো তেওঁলোক তৃপ্ত হব.”(মথি ৫:৬).

যি প্ৰভুৱে ধাৰ্মিকতাৰ বাবে ভোক আৰু পিয়াহ সৃষ্টি কৰিছিল, তেওঁ কেতিয়াও তেওঁৰ সন্তানসকলক ভোক আৰু পিয়াহত ঘূৰি ফুৰিবলৈ নিদিয়ে. তেওঁ তেওঁলোকৰ যত্ন লয় আৰু তেওঁলোকক পুষ্টি দিয়ে. ইমান ডাঙৰ আশীৰ্বাদ.

কিছুমানে পৰিত্ৰাণৰ বাবে ভোক আৰু পিয়াহত ভোগা. তেওঁলোকে ক্ৰুচৰ ওচৰলৈ আহি অনুৰোধ কৰে, ‘প্ৰভু মই আপোনাৰ পাপৰ স্বীকাৰোক্তি প্ৰদান কৰিবলৈ আগ্ৰহেৰে অপেক্ষা কৰি আছো; পাপক ঘৃণা কৰিবলৈ আৰু তোমাৰ ধাৰ্মিকতাৰ বাবে ভোক আৰু পিয়াহ থাকিবলৈ মোক সহায় কৰা’. আৰু প্ৰভুৱে অনুগ্ৰহ কৰি তেওঁলোকক পৰিত্ৰাণৰ আনন্দৰে প্ৰদান কৰে আৰু ভৰাই দিয়ে.

একেদৰে ঈশ্বৰৰ বাক্যৰ পিয়াহ আৰু ভোকত থকাটোও প্ৰয়োজন. “অ’, মই তোমাৰ নিয়মক কিমান ভাল পাওঁ! গোটেই দিনটো মোৰ ধ্যান” (গীতমালা ১১৯:৯৭). যেতিয়া আমি এনে ভোকত ঈশ্বৰৰ বাক্য খাওঁ, তেতিয়া প্ৰভুৱে ইয়াক আধ্যাত্মিক খাদ্য হিচাপে গঢ়ি তোলে – যিয়ে আমাক মান্নাৰ দৰে শক্তিশালী কৰে; আৰু মৌ আৰু মৌচাকৰ দৰে মিঠা. হয়, ভোক পিয়াহত থকা সকলে তৃপ্ত হ’ব.

যদি আমি অভিষেকৰ বাবে পিয়াহত থাকোঁ আৰু তেওঁক সুধিম, ‘প্ৰভু, আপুনি কৈছিল যে যদি কোনোবাই পিয়াহ পায়, তেন্তে তেওঁ মোৰ ওচৰলৈ আহি পান কৰক (যোহন ৭:৩৭). মই এতিয়া তোমাৰ ওচৰলৈ আহিছো প্ৰভু. মোৰ হৃদয়ৰ পৰা জীৱন্ত জলৰ নদীবোৰ ওলাই যাওক’. তেতিয়া প্ৰভুৱে নিশ্চয় আমাৰ পিয়াহ পূৰণ কৰিব, তেওঁৰ অতি আনন্দৰ নদীৰে.

এলিয়াৰ দৰে, যদি আমি আধ্যাত্মিক উপহাৰৰ বাবে ভোক আৰু পিয়াহ থাকোঁ; আৰু ঈশ্বৰৰ অনুসৰণ কৰক, ঠিক যেনেকৈ এলিয়াই ইলীচাৰ পিছত অনুসৰণ কৰিছিল, তেতিয়া প্ৰভুৱে আমাক দুগুণ উপহাৰ আৰু দুগুণ আশীৰ্বাদেৰে ভৰাই দিব. প্ৰভু যীচুৱে কৈছিল, “মই তোমালোকক অতি স্বৰূপকৈ কওঁ, মই যি যি কাৰ্য কৰোঁ, মোক বিশ্বাস কৰা জনেও তেনেকুৱা কাৰ্য কৰিব আৰু তাতকৈয়ো মহৎ মহৎ কাৰ্য কৰিব; কিয়নো মই পিতৃৰ ওচৰলৈ যাওঁ. ” (যোহন ১৪:১২). একেদৰেই তেওঁ আমাক তেওঁৰ আশীৰ্বাদেৰে ভৰাই দিব. শাস্ত্ৰই কৈছে, “তেওঁ ভোকাতুৰক ভাল বস্তুৰে ভৰাই দিলে” (লূক ১:৫৩).

যিসকলে নিজকে ধাৰ্মিক বুলি দেখুৱাইছে; যিসকল আত্মধাৰ্মিকতাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল; আৰু পৰম্পৰাগত কৰ্তব্য আৰু আচাৰ-ব্যৱহাৰত বিশ্বাসীসকলক নিশ্চয় পৰিত্যাগ কৰা হ’ব. প্ৰভু যীচুৰ ওপৰত আমাৰ বিশ্বাস ৰখাৰ পিছত, ঈশ্বৰৰ ধাৰ্মিকতাৰ বাবে ভোক আৰু পিয়াহ নোহোৱাকৈ থকাটো কিমান বিপজ্জনক!

আজি প্ৰভু যীচুৱে আপোনাক তেওঁৰ সকলো প্ৰেমেৰে মাতিছে, আৰু কৈছে, “ যীচুৱে তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “জীৱন দিওঁতা আহাৰ ময়েই; যি জন মোৰ ওচৰলৈ আহে, তেওঁৰ কেতিয়াও ভোক নালাগিব; আৰু যি জনে মোত বিশ্বাস কৰে, তেওঁৰ কেতিয়াও পিয়াহ নালাগিব. “(যোহন ৬:৩৫). “কিন্তু মই যি পানী দিম, তাক যি কোনোৱে পান কৰে, তেওঁৰ কোনো কালে পিয়াহ নালাগিব. বৰং মই যি পানী তেওঁক দিম, সেই পানী তেওঁৰ ভিতৰত অনন্ত জীৱনলৈকে বুৰবুৰাই ওলাই থকা পানীৰ ভুমুক হ’ব.” (যোহন ৪:১৪).

ঈশ্বৰৰ সন্তান, ধাৰ্মিকতাৰ ক্ষুধা আৰু পিয়াহ. ঈশ্বৰৰ ওচৰলৈ চিঞৰি তেওঁৰ সান্নিধ্য বিচাৰক. “কিয়নো তেওঁ আকাংক্ষিত আত্মাক তৃপ্ত কৰে, আৰু ভোকাতুৰ আত্মাক মঙ্গলৰ দ্বাৰা ভৰাই তোলে” (গীতমালা ১০৭:৯). কেৱল প্ৰভু যীচুৰ ধাৰ্মিকতা, যি চিৰকাল থিয় হৈ থাকিব.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “কিয়নো মই ভাগৰুৱাসকলক প্ৰাণ জুৰাৱাম, আৰু প্ৰত্যেক দুখিত প্ৰাণক পৰিতৃপ্ত কৰিম”. ” (যিৰিমিয়া ৩১:২৫).