এপ্ৰিল 29 – আপোনাৰ ঘৰত !

“ধন্য সেইসকল, যিসকলে তোমাৰ গৃহত বাস কৰিছে; তেওঁলোকে নিতৌ তোমাৰ প্ৰশংসা কৰিছে. (চেলা)” (গীতমালা ৮৪:৪).

‘ঘৰ’ শব্দটোৰ পাঁচটা গুৰুত্বপূৰ্ণ অৰ্থ বা অৰ্থ আছে. প্ৰথমতে আপুনি থকা ঠাইখনেই. তামিল ভাষাত এটা কথা আছে, যাৰ পৰা অনুমান কৰিব পাৰি যে নিগনি এটাকো নিজৰ ঘৰৰ প্ৰয়োজন. ভাড়াঘৰত থকাসকলৰ বহুতো দুখজনক অভিজ্ঞতাৰ বিষয়ে আমি সকলোৱে সচেতন. তোমালোকে য’তেই বাস কৰিবা, আমাৰ প্ৰভু যীচুৰ তেজ ঘৰ আৰু দুৱাৰৰ খুঁটাবোৰত ছটিয়াই দিবা; আৰু ই মৃত্যুৰ দূতক প্ৰৱেশ কৰাত বাধা দিব.

দ্বিতীয়তে ‘ঘৰ’, পৰিয়ালক বুজায়. পৰিয়ালত স্বামী, পত্নী আৰু সন্তান থাকে. প্ৰভুৱেই পৰিয়াল সৃষ্টি কৰা. প্ৰভু, যিয়ে আদমৰ সৈতে তুলনাযোগ্য সহায়ক দিছিল; যি প্ৰভুৱে তেওঁলোকক আশীৰ্ব্বাদ আৰু বৃদ্ধি কৰিলে, তেওঁ আপোনাৰ পৰিয়ালকো আশীৰ্ব্বাদ আৰু উচ্চ কৰিব.

তৃতীয়তে, ‘ঘৰ’ই আপোনাৰ শৰীৰলৈ আঙুলিয়াই দিয়ে. আপুনি এই শৰীৰৰ ভিতৰতে বাস কৰে; লগতে আপোনাৰ আত্মা আৰু আত্মাও. যেতিয়া আপুনি পৰিত্ৰাণ পায় আৰু যীচুক আপোনাৰ প্ৰভু আৰু ত্ৰাণকৰ্তা হিচাপে গ্ৰহণ কৰে, তেতিয়া আপোনাৰ শৰীৰ ঈশ্বৰৰ বাসস্থান হৈ পৰে. শাস্ত্ৰই কৈছে, “এই ৰহস্য:… যিটো তোমালোকৰ মাজত খ্ৰীষ্ট, মহিমাৰ আশা” (কলচীয়া ১:২৭).

চতুৰ্থতে, ‘ঘৰ’ মানে ঈশ্বৰৰ মন্দিৰ, য’ত তেওঁৰ বিশ্বাসী আৰু দাসসকলে তেওঁক আত্মা আৰু সত্যতাৰে উপাসনা কৰে. আমি তাত প্ৰভুক লগ পাওঁ; আৰু তেওঁৰ উপস্থিতি অনুভৱ কৰে. প্ৰভুৱেও আমাৰ প্ৰাৰ্থনা শুনিছে; আমাৰ সকলো প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণ কৰে; আমাক আশীৰ্ব্বাদ কৰে; আৰু তেওঁৰ মন্দিৰৰ পৰা নিখুঁত উপহাৰ লৈ আমাক উভতাই পঠায়.

ৰজা দায়ূদে কৈছে, ” মই আনন্দিত হ’লো, যেতিয়া লোকসকলে মোক ক’লে, “ব’লা, আমি যিহোৱাৰ গৃহলৈ যাওঁ.” (গীতমালা ১২২:১).

পঞ্চমতে, ‘ঘৰ’ হৈছে স্বৰ্গগৃহ বা চিৰ বাসস্থান. শাস্ত্ৰই কৈছে, “কিয়নো আমি যি ৰাজ্যৰ মানুহ, সেই ৰাজ্য স্বৰ্গত আছে, আৰু স্ৱর্গৰ পৰাই আহিব বুলি আমাৰ ত্ৰাণকৰ্তা প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টলৈ অপেক্ষা কৰি আছোঁ;e ” (ফিলিপীয়া ৩:২০).

প্ৰভু যীচুৱে কৈছিল, “মোৰ পিতৃৰ ঘৰত অনেক থকা ঠাই আছে; আৰু নথকা হ’লে তোমালোকক ক’লোহেঁতেন; কিয়নো মই তোমালোকলৈ ঠাই যুগুত কৰিবলৈ যাওঁ.  যদি মই যাওঁ আৰু তোমালোকলৈ ঠাই যুগুত কৰোঁ, তেনেহলে মই যি ঠাইত থাকোঁ, তোমালোকো সেই ঠাইতে থাকিবলৈ পাবা, এই কাৰণে মই আকৌ আহি তোমালোকক মোৰ ওচৰলৈ লৈ যাম” (যোহন ১৪:২-৩).

গীতমালা পুস্তকখন পৃথিৱীত ঈশ্বৰৰ প্ৰশংসাৰে ভৰি আছে. আৰু প্ৰকাশিত বাক্য পুস্তকখন স্বৰ্গত ঈশ্বৰৰ প্ৰশংসাৰে ভৰি আছে. ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আমি বিশ্বাসীসকলৰ সৈতে এই জগতত প্ৰভুৰ প্ৰশংসা আৰু উপাসনা কৰিম; আমিও স্বৰ্গত তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰিম.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “যিহোৱাৰ ওচৰত মই এটা বিষয় যাচনা কৰিছোঁ, মই তাকেই অন্বেষণ কৰিম: মই যেন যিহোৱাৰ সৌন্দর্য দেখা পাবলৈ, আৰু তেওঁৰ মন্দিৰত ধ্যান কৰিবলৈ মোৰ গোটেই জীৱন কাল যিহোৱাৰ গৃহত বাস কৰিব পাৰোঁ.” (গীতমালা ২৭:৪).