এপ্ৰিল 28 – পুনৰুত্থানৰ সময়ত !

“তাতে তোমাক প্ৰতিদান ৰূপে ঘুৰাবলৈ তেওঁলোকৰ একো নোহোৱাত, তুমি ধন্য হবা. কিয়নো ধাৰ্মিক সকলৰ পুনৰুত্থানত তোমাক প্ৰতিদান দিয়া হব.” (লূক ১৪:১৪).

কিছুমানে বিশ্বাস কৰে যে প্ৰভুৰ দৃষ্টিত সমাজসেৱা অধিক ধন্য; তথাপিও আন কিছুমানে সমাজ সেৱাৰ পৰা সম্পূৰ্ণৰূপে আঁতৰি থাকে আৰু আধ্যাত্মিক জীৱন আৰু পবিত্ৰতাৰ ওপৰত অধিক মনোনিৱেশ কৰে.

কিন্তু সঁচাকৈয়ে এই দুয়োটা উপাদান একেলগে আহিব লাগে – যিটো আপুনি প্ৰভুৰ প্ৰতি কৰিব পৰা সৰ্বোত্তম সেৱা. খ্ৰীষ্ট যীচুৱে দৰিদ্ৰ লোকসকলক শুভবাৰ্তা প্ৰচাৰ কৰিছিল; কিন্তু একে সময়তে তেওঁ ভোকত থকাসকলক খুৱাইছিল. গতিকে, আপোনাৰ সমাজ সেৱা আৰু সুসমাচাৰ প্ৰচাৰৰ ভাল ভাৰসাম্য থাকিব লাগে.

ধন্য জীৱনৰ কথা কওঁতে প্ৰভু যীচুৱে কৈছে, “কিন্তু যেতিয়া ভোজ পাতা, তেতিয়া দৰিদ্ৰ, কোঙা, খোৰা, অন্ধ এনে লোকক মাতিবা.  তাতে তোমাক প্ৰতিদান ৰূপে ঘুৰাবলৈ তেওঁলোকৰ একো নোহোৱাত, তুমি ধন্য হবা. কিয়নো ধাৰ্মিক সকলৰ পুনৰুত্থানত তোমাক প্ৰতিদান দিয়া হব.” (লূক ১৪:১৩-১৪).

দৰিদ্ৰ লোকক সহায় আগবঢ়োৱাটো ধন্য. লাভ কৰাতকৈ দিয়াটো অধিক ধন্য. যিজনে দুখীয়াক দয়া কৰে, তেওঁ প্ৰভুক ধাৰ দিয়ে. আনকি লৌকিক দাৰ্শনিকসকলেও কয়, যে আপুনি দুখীয়াৰ সন্তুষ্ট হাঁহিত ঈশ্বৰক দেখে. গতিকে, “অচিনাকি লোকক আতিথ্য দিবলৈ নাপাহৰিব, কিয়নো এনে কৰি কিছুমানে অজানিতে স্বৰ্গদূতক আদৰণি জনাইছে” (ইব্ৰী ১৩:২).

শাস্ত্ৰত কৈছে, “তেতিয়া ৰজাই তেওঁৰ সোঁহাতে থকাসকলক ক’ব, ‘হে মোৰ পিতৃৰ ধন্যসকল আহক, জগতৰ জন্মৰ পৰাই তোমালোকৰ বাবে প্ৰস্তুত কৰা ৰাজ্যৰ অধিকাৰী হওক; মোৰ পিয়াহ লাগিছিল আৰু তুমি মোক পানী দিছিলা; মই অচিনাকি আছিলোঁ আৰু তুমি মোক ভিতৰলৈ লৈ গ’লা; মই উলংগ আছিলোঁ আৰু তুমি মোক কাপোৰ পিন্ধিছিলা; মই অসুস্থ আছিলো আৰু তুমি মোৰ ওচৰলৈ গৈছিলা; মই কাৰাগাৰত আছিলো আৰু তুমি মোৰ ওচৰলৈ আহিলা.’

“ তেতিয়া ৰজাই তেওঁৰ সোঁফালে থকা সকলক ক’ব, ‘আহা, মোৰ পিতৃৰ আশীৰ্বাদ পোৱা সকল, জগত স্থাপন কৰাৰে পৰা তোমালোকৰ কাৰণে যুগুত কৰি থোৱা ৰাজ্যৰ অধিকাৰী হোৱা.তেতিয়া ধাৰ্মিক সকলে তেওঁক উত্তৰ দি ক’ব, ‘হে প্ৰভু আমি কেতিয়া আপোনাৰ ভোক লগা দেখি, খাবলৈ দিছিলোঁ? পিয়াহ লাগোতে পান কৰাইছিলো?”(মথি ২৫:৩৪-৩৭).

“তেতিয়া ৰজাই উত্তৰ দি তেওঁলোকক ক’ব, ‘মই তোমালোকক সঁচাকৈ কওঁ, মোৰ ভাইবোৰৰ মাজত সৰু এটিলৈকো যি কৰিছিলা, সেয়া মোলৈহে কৰিছিলা’. (মথি ২৫:৪০).

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আশীৰ্বাদ পাবলৈ হ’লে, আপোনালোকে সুযোগ পাওক বা নাপাওক, সকলো অধ্যৱসায়ৰে ঈশ্বৰৰ বাক্য প্ৰচাৰ কৰা উচিত. দ্বিতীয়তে দুখীয়া আৰু আৰ্তজনক যিমান পাৰে সহায় আগবঢ়াওক. আৰু আপুনি এই জগতত আৰু অনন্তকালত মহান আশীৰ্বাদৰ উত্তৰাধিকাৰী হ’ব.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “তেতিয়াহে তোমালোক স্বৰ্গত থকা পিতৃৰ সন্তান হ’ব পাৰিবা. কিয়নো তেওঁ দুষ্ট আৰু সৎ দুয়োৰো ওপৰত সূৰ্য উদয় হ’বলৈ দিয়ে আৰু ধাৰ্মিক অথবা অধাৰ্মিক এই দুয়োৰো ওপৰত বৰষুণ বৰষায়. ” (মথি ৫:৪৫).