এপ্ৰিল 17 – চিন!

তাৰ পাছত ঈশ্বৰে ক’লে, “পোহৰ হ’বলৈ আকাশত অনেক জ্যোতিবোৰ হওঁক; সেই পোহৰে ৰাতিৰ পৰা দিনক পৃথক কৰিব. সেইবোৰ বেলেগ বেলেগ ঋতু, দিন আৰু বছৰৰ চিন ৰূপে ব্যৱহাৰ হওঁক.” (আদিপুস্তক ১:১৪).

ঋতু, দিন আৰু বছৰ জানিবলৈ চিন অতি প্ৰয়োজনীয়. সেইবাবেই ঈশ্বৰে আকাশত থকা সৰু আৰু ডাঙৰ পোহৰবোৰ সৃষ্টি কৰিলে – আৰম্ভণি, চন্দ্ৰ আৰু সূৰ্য্য.

ঈশ্বৰে নোহৰ বাবে ৰামধেনু সৃষ্টি কৰিলে, যাতে তেওঁ আৰু কেতিয়াও জলপ্লাৱনৰ দ্বাৰা জগতখন ধ্বংস নকৰে. ঈশ্বৰে মোচিৰ লাখুটিডাল সাপৰ দৰে সলনি কৰিলে, ফৰৌণৰ আগত চিন হিচাপে. আৰু তেওঁ ইস্ৰায়েলীসকলৰ সুৰক্ষাৰ চিন হিচাপে পাচক মেৰ পোৱালিৰ তেজ কৰিলে.

বেশ্যা ৰাহাব আৰু তেওঁৰ পৰিয়ালৰ সকলো সদস্যই তেওঁৰ খিৰিকীত ৰঙা ৰছী বান্ধি ধ্বংসৰ পৰা ৰক্ষা পালে. ঈশ্বৰে সূৰ্য্যৰ ডায়েলৰ চিনটো সময়ৰ আগলৈ গৈ দিছিল, ৰজা হিষ্কিয়াৰ জীৱনত বছৰবোৰ যোগ কৰাৰ চিন হিচাপে. তেওঁ ইমানুৱেলৰ চিন হিচাপে কুমাৰীৰ ধাৰণাটোলৈ আঙুলিয়াই দিলে – আমাৰ লগত ঈশ্বৰ.

ঈশ্বৰে সূৰ্য্য, চন্দ্ৰ আৰু তৰাবোৰক আমাৰ আগমনৰ দিনটোৰ বাবে সাজু হোৱাৰ চিন হিচাপে সৃষ্টি কৰিছিল. পৃথিৱীখন এবাৰ নিজৰ চাৰিওফালে ঘূৰি থকাটো এদিন সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ চিন; আৰু পৃথিৱীয়ে সূৰ্য্যৰ চাৰিওফালে এবাৰ বিপ্লৱ সম্পূৰ্ণ কৰাটো, আৰু এবছৰ সম্পূৰ্ণ কৰাৰ চিন.

এই চিনবোৰৰ যোগেদি আমি দিন, সপ্তাহ, মাহ আৰু বছৰবোৰ জানো. আজি আমি যুগবোৰক খ্ৰীষ্টৰ আগত (খ্ৰীষ্টপূৰ্ব) আৰু আন্না ডমিনি (খ্ৰীষ্ট্র) বুলি ভাগ কৰিছো. কিন্তু এতিয়াৰ পৰা অলপ পিছতে ইয়াক প্ৰভুৰ দিনৰ আগত আৰু প্ৰভুৰ দিনৰ পিছত বুলি ভাগ কৰা হ’ব.

এবাৰ যেতিয়া শিষ্যসকলে প্ৰভু যীচুৰ লগত জলপান পৰ্বতত আছিল, তেতিয়া তেওঁলোকে তেওঁৰ দ্বিতীয় আগমন আৰু যুগৰ শেষৰ চিন বিচাৰিছিল.

প্ৰভু যীচুৱে যেতিয়া বিভিন্ন চিন বৰ্ণনা কৰিছিল, তেতিয়া তেওঁ সেই “তেতিয়া সূৰ্য, চন্দ্ৰ আৰু তৰাবোৰত নানা চিন ওলাব৷ পৃথিৱীতো, সাগৰ আৰু ঢৌৰ তৰ্জ্জন-গৰ্জ্জনৰ কাৰণে ব্যাকুল হোৱা জাতিবোৰৰ ক্লেশ হ’ব৷” বুলি উল্লেখ কৰিছিল (লূক ২১:২৫). লগতে আকাশৰ শক্তিবোৰ কঁপাই যাব বুলিও কয়.

“আৰু আত্মা আৰু কইনাই কয়, “আহা!” আৰু যি শুনিছে তেওঁ কওক, “আহা!” আৰু পিয়াহ থকা তেওঁ আহক” (প্ৰকাশিত বাক্য ২২:১৭). “যিজনে এইবোৰৰ সাক্ষ্য দিয়ে তেওঁ কয়, “মই নিশ্চয় সোনকালে আহিম” (প্ৰকাশিত বাক্য ২২:২০).

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, যিহেতু প্ৰভুৰ দিন ওচৰ চাপিছে, গতিকে সকলো যথাযথ পৰিশ্ৰম আৰু ঈশ্বৰভক্তিৰে নিজকে প্ৰস্তুত কৰা উচিত. আপুনি এতিয়া ইতিহাসৰ শিখৰত থিয় দিছে. হয়, প্ৰভু সোনকালে আহি আছে. সাজু থাকক যাতে আপুনি তেওঁক আদৰি ল’ব পাৰে আৰু ক’ব পাৰে, “তথাপিও, আহক, প্ৰভু যীচু!”.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ৰাতিপুৱা কয়, ‘আজি ডাৱঁৰীয়া হব; কিয়নো আকাশ ৰঙা ও অন্ধকাৰ হৈছে.’ আপোনালোকে আকাশৰ অৱস্থাৰ প্ৰভেদ বিচাৰ কৰিব জানে, অথচ সময়ৰ চিন বুজিব নোৱাৰে.” (মথি ১৬:৩).