এপ্ৰিল 15 – ফল আৰু বীজ !

“ঈশ্বৰে ক’লে, “ভূমিয়ে ঘাঁহ-বন, শস্য উৎপাদনকাৰী উদ্ভিদ আৰু বীজ থকা গছ উৎপন্ন কৰক; বিভিন্ন ধৰণৰ ভিতৰত গুটি থকা ফলৰ গছ স্থলভাগৰ ওপৰত গজি উঠক.” তাতে তেনেদৰেই হ’ল; ” (আদিপুস্তক ১:১১).

ফলৰ ভিতৰত গুটি থাকে. আৰু প্ৰতিটো বীজৰ জীৱন আছে, যাৰ নতুন গছ জন্ম দিয়াৰ ক্ষমতা আছে. যেনেকৈ ফল অবিহনে কোনো বীজ থাকিব নোৱাৰিলে, যিদৰে ফল নিদিয়া বিশ্বাসীয়ে প্ৰভুৰ বাবে আত্মা জয় কৰিব নোৱাৰে.

গছবোৰে ফল দিয়ে; আৰু একে সময়তে ইহঁতে নিজৰ প্ৰজাতিৰ বংশবৃদ্ধিৰ ক্ষেত্ৰত অতি বিশেষ. প্ৰভুৱে তেওঁলোকৰ ফলবোৰক জীপাল ৰঙেৰে সুন্দৰ কৰি তুলিছে; সুগন্ধি; আৰু সোৱাদ – চৰাইবোৰক আকৰ্ষণ কৰিবলৈ আৰু সেই প্ৰতিটো ফলৰ ভিতৰত কঠিন বীজ ৰাখিবলৈ. এইবোৰৰ যোগেদি তেওঁলোকে শ শ আৰু হাজাৰ হাজাৰ বৃদ্ধি কৰি সমগ্ৰ পৃথিৱীখন ভৰাই তুলিবলৈ সক্ষম হয়. সেই গছবোৰে যদি কোনো বীজ নোহোৱাকৈ ফল দিয়ে তেন্তে সেইবোৰৰ বৃদ্ধি হ’ব নোৱাৰিব আৰু সময়ত নোহোৱা হৈ যাব.

ফল-মূলীয়া বিশ্বাসীসকল: “তোমালোকৰ প্ৰভুৰ বাবে জয়ী আত্মাৰ বীজ আছেনে? আপোনালোকক ভাল খ্ৰীষ্টান হিচাপে গণ্য কৰাটোৱেই যথেষ্ট নহয়; কিন্তু তোমালোকে প্ৰভুৰ বাবে জয়ী আত্মাও হোৱা উচিত. ভাৰতৰ জনসংখ্যাৰ মাত্ৰ ৩ৰ পৰা ৪ শতাংশক খ্ৰীষ্টানসকলে প্ৰতিনিধিত্ব কৰাৰ কাৰণ কি? একেৰাহে ইমান বছৰ ধৰি আমি কিয় একে অৱস্থাতে আছো? কেৱল কাৰণ আমি প্ৰভুৰ বাবে আত্মা জয় নকৰো আৰু ঈশ্বৰৰ ৰাজ্য সম্প্ৰসাৰণ নকৰো.

ফল-মূল আৰু গুটিৰ কথা আকৌ এবাৰ ভাবি চাওক. সেই সৰু বীজটোৰ ভিতৰত প্ৰকাণ্ড গছজোপাৰ সকলো প্ৰকৃতি আৰু বৈশিষ্ট্য আছে. সঁচাকৈয়ে গছজোপাৰ সকলো অন্তৰ্নিহিত বৈশিষ্ট্য যেনে পাত, ফুল, ফল আৰু ইয়াৰ সম্পূৰ্ণ স্বভাৱ সেই ক্ষুদ্ৰ বীজৰ ভিতৰত আবদ্ধ হৈ মেৰিয়াই লোৱাটো এক বৃহৎ আচৰিত কথা. সেই বীজটোৰ ভিতৰত ইমানবোৰ বিশাল গছ আছে – ই যেন এটা সৰু বটলৰ ভিতৰত এটা বিশাল পাহাৰ পেক কৰি থৈছে৷

প্ৰতিটো বীজৰ ভিতৰত জীৱন থাকে. আৰু ইয়াত শিপাই যোৱালৈকে প্ৰয়োজনীয় সকলো পুষ্টিকৰ উপাদান থাকে. ইয়াৰ উপৰিও গছজোপাৰ কোমল অংশবোৰক সুৰক্ষা দিয়া কঠিন খোলা এটা থাকে যিবোৰ শেষত বীজৰ পৰা ওলাই আহিব. এনে বীজ সৃষ্টিৰ ক্ষেত্ৰত ঈশ্বৰৰ অসীম জ্ঞান আমি কেতিয়াও বুজিব নোৱাৰো!

“ যীচুৱে তেওঁলোকক আন এটা দৃষ্টান্ত দিলে. তেওঁ ক’লে, “স্বৰ্গৰাজ্য এটি সৰিয়হ গুটিৰ নিচিনা; সেই গুটি কোনো এজন মানুহে লৈ নিজৰ পথাৰত সিঁচিলে.  সকলো বীজৰ মাজত ই অৱশ্যে আটাইতকৈ সৰু; কিন্তু বৃদ্ধি পোৱাৰ পাছত ই শাক-পাচলিৰ গছবোৰৰ মাজত সকলোতকৈ ডাঙৰ হৈ এজোপা গছ হয় আৰু আকাশৰ চৰায়ে আহি তাৰ ডালত বাস কৰে.”(মথি ১৩:৩১-৩২).

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকলৰ ভিতৰত যিবোৰ বীজ থাকিব লাগে, সেইবোৰ হৈছে ঈশ্বৰৰ বাক্য (লূক ৮:১১). প্ৰভুৰ বাক্য হৈছে আত্মা আৰু জীৱন. যেতিয়া আপুনি ঈশ্বৰৰ বাক্যৰ বীজ সিঁচিব, তেতিয়া আপুনি প্ৰভুৰ বাবে আত্মাক জয় কৰিব পাৰে; আৰু খ্ৰীষ্ট যীচুৱে তেওঁলোকৰ জীৱনত জন্ম লয়.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আপোনাৰ জীৱনত, আৰু আপোনাৰ পৰিচৰ্যাত ঈশ্বৰৰ বাক্যৰ বীজ সিঁচিব. এইটোৱেই হৈছে প্ৰভুৰ বাবে এক ফলপ্ৰসূ জীৱন যাপনৰ পথ.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “কিন্তু কিছুমান বীজ ভাল মাটিত পৰিল, তাতে সেইবোৰ গজালি মেলি গছ হৈ বাঢ়ি এশ গুণ গুটি ধৰিলে৷” এইবোৰ কথা কোৱাৰ পাছত, তেওঁ বৰ মাতেৰে ক’লে, “যি জনৰ শুনিবলৈ কাণ আছে, তেওঁ শুনক৷”” (লূক ৮:৮).