এপ্ৰিল 11 – তেওঁ বিভাজন কৰিলে !

“এইদৰে ঈশ্বৰে জলৰ মাজত এক খালী অংশৰ সৃষ্টি কৰিলে আৰু তলত থকা জল ভাগৰ পৰা ওপৰৰ জল ভাগক পৃথক কৰিলে; তাতে তেনেদৰেই হ’ল.” (আদিপুস্তক ১:৭).

আমি দেখিবলৈ পাওঁ যে সৃষ্টিৰ প্ৰতিটো অংশতে ঈশ্বৰে পৃথক জীৱনৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিছে. প্ৰথম দিনাই তেওঁ পোহৰক আন্ধাৰৰ পৰা পৃথক কৰিলে. দ্বিতীয় দিনা তেওঁ আকাশৰ ওপৰত থকা পানীক আকাশৰ তলত থকা পানীৰ পৰা বিভক্ত কৰিলে; আৰু দুটা ভাগত বিভক্ত কৰিলে.

আমাৰ প্ৰভুৱেই সেইজন যিয়ে মেৰ পোৱালিক ভেড়াৰ পৰা পৃথক কৰে; খোলাৰ পৰা ওলোৱা ঘেঁহু. একেদৰেই তেওঁ মুমিনসকলক বিশ্বাস নকৰাসকলৰ পৰা পৃথক কৰে.

যেতিয়া ঈশ্বৰে অব্ৰাহামক মাতিছিল, তেতিয়া তেওঁক মূৰ্তি পূজাৰীৰ এটা পৰিয়ালৰ পৰা পৃথক কৰিছিল. প্ৰভুৱে অব্ৰামক ক’লে: “যিহোৱাই অব্ৰামক ক’লে, “তুমি তোমাৰ নিজৰ দেশ, তোমাৰ আত্মীয়-স্বজনa আৰু তোমাৰ পিতৃৰ ঘৰ ত্যাগ কৰি মই যি দেশ তোমাক দেখুৱাম সেই দেশলৈ যোৱা.  মই তোমাৰ পৰা এক মহাজাতি সৃষ্টি কৰিম আৰু তোমাক আশীৰ্ব্বাদ কৰি তোমাৰ নাম খ্যাতিমন্ত কৰিম; তাতে তুমি আশীৰ্ব্বাদৰ আকৰ হ’বা.”(আদিপুস্তক ১২:১-২).

প্ৰভুৱে আমাক এই জগতৰ মানুহৰ পৰা পৃথক বা বিভাজিত কৰিছে. এনে বিচ্ছেদৰ এটা মহান আৰু উদাৰ উদ্দেশ্য আছে – আমাক তেওঁৰ নিজৰ মানুহ হিচাপে প্ৰকাশ কৰা; আৰু আমাক আশীৰ্বাদ কৰিবলৈ. ঘাঁহৰ পৰা শস্য পৃথক কৰাৰ কাৰণ কি? কৰা হয়, যাতে শস্যৰ বৃদ্ধি ভাল হয়.

যেতিয়া অব্ৰাহাম নিজৰ দেশৰ পৰা গুচি গ’ল, তেতিয়া লোটেও তেওঁৰ লগত গৈছিল. অব্ৰাহামে ঈশ্বৰৰ দৰ্শন আৰু আহ্বান লাভ কৰিছিল. কিন্তু লোট অহাৰ পৰা অব্ৰাহমৰ মেৰপালক আৰু লোটৰ ৰখীয়াৰ মাজত অপ্ৰয়োজনীয় বিবাদ হ’ল. এনে পৰিস্থিতিত তেওঁলোক ইজনে সিজনৰ পৰা বিচ্ছিন্ন হৈ পৰিল. লোটে চদোম আৰু ঘমোৰা নগৰবোৰ বাছি লৈছিল; আনহাতে অব্ৰাহামে কনান ফালে যাত্ৰা কৰিলে.

বিচ্ছেদৰ জীৱন, প্ৰথমতে কষ্টদায়ক যেন লাগিব পাৰে. কিন্তু শেষত ইয়াৰ আশীৰ্বাদবোৰ আপুনি জানিব আৰু বুজিব. যেতিয়া আমি খ্ৰীষ্টৰ মাজলৈ আহিম, তেতিয়া আমি নিজকে আঁতৰাই ৰাখিব লাগিব আৰু অতীতৰ জীৱনশৈলীৰ পৰা পৃথক হ’ব লাগিব. আমাৰ পুৰণি বন্ধুত্ব, সম্পৰ্ক আৰু জীৱন-যাপনৰ ধৰণ সলনি কৰিব লাগিব. তেতিয়াহে, আমাৰ প্ৰভুৰ আগমনত আমাক পোৱা যাব.

যেতিয়া আপুনি বালি আৰু লোহাৰ কণা থকা ধূলিৰ ওপৰত চুম্বক ৰাখে, তেতিয়া ই লোহাৰ কণাবোৰক ইয়াৰ ওচৰলৈ আকৰ্ষণ কৰি বালি এৰি যাব.

আমাৰ প্ৰভুৰ আগমনও এক মহান চুম্বকৰ দৰে হ’ব. যিসকলে প্ৰভুৰ বাবে বিচ্ছেদৰ জীৱন যাপন কৰে, তেওঁলোকক খ্ৰীষ্ট যীচুৰ ফালে টানি অনা হ’ব. কিন্তু বালিৰ দৰে সংসাৰিক জীৱন যাপন কৰা সকল পিছ পৰি থাকিব.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “পুত্ৰত বিশ্বাস কৰা জনৰ অনন্ত জীৱন আছে; পুত্ৰক অমান্য কৰা জনে জীৱনৰ দৰ্শন নাপাব, কিন্তু ঈশ্বৰৰ ক্ৰোধহে তেওঁৰ ওপৰত থাকে.” (যোহন ৩:৩৬).