এপ্ৰিল 06 – পোহৰ হওক !

“ঈশ্বৰে ক’লে, “পোহৰ হওক,” তেতিয়া পোহৰ হ’ল.” (আদিপুস্তক ১:৩).

যি ঈশ্বৰ পোহৰ, তেওঁ নিজৰ সন্তানক পোহৰ দিব বিচাৰিছিল আৰু তেওঁলোকক পোহৰৰ সন্তান হিচাপে নেতৃত্ব দিব বিচাৰিছিল. সেইবাবেই সকলো প্ৰেমেৰে তেওঁ আজ্ঞা দিলে আৰু ক’লে “পোহৰ হওক”, আৰু গৌৰৱময় পোহৰ সৃষ্টি কৰিলে.

ঈশ্বৰৰ সকলো সৃষ্টিৰ ভিতৰত ‘পোহৰ’ অগ্ৰণী, কাৰণ পোহৰৰ অবিহনে সকলো সৃষ্টি আন্ধাৰত গভীৰভাৱে নিমগ্ন হৈ পৰিলহেঁতেন. এই কাৰণেই ঈশ্বৰে আন সৃষ্টিৰ আগতেও পোহৰ সৃষ্টি কৰিছিল.

পোহৰ দেখাত অক্ষম এজন অন্ধ মানুহক দেখিলে সেই ব্যক্তিজনৰ প্ৰতি আমাৰ কৰুণাত ভৰি পৰে. আনকি আমি সহানুভূতিশীল হৈ কওঁ, ‘মানুহে কেনেবাকৈ অংগ নোহোৱাকৈ জীয়াই থাকিব পাৰে, কিন্তু চকুৰ দৃষ্টিশক্তি নোহোৱাকৈ জীয়াই থকাটো নিষ্ঠুৰ’.

পোহৰ সৃষ্টি কৰা প্ৰভু ঈশ্বৰে আমাক পোহৰ চাবলৈ আৰু উপভোগ কৰিবলৈও দৃষ্টিশক্তি দিছে. প্ৰভুৱে আমাক ধুনীয়া পৰ্বত, উৰ্বৰ উপত্যকা, চৰাই-চিৰিকটি, গছ-গছনি আৰু ফুলবোৰ চাবলৈ সহায় কৰিছে.

তেওঁ আমাক স্বৰ্গ আৰু স্বৰ্গৰ ঈশ্বৰক, আমাৰ অন্তৰ্নিহিত চকুৰে চাবলৈ কৃপাও প্ৰদান কৰিছে.

পাঁচনি পৌলে কৈছে, “যীচু খ্ৰীষ্টৰ মুখত ঈশ্বৰৰ গৌৰৱ প্ৰকাশক জ্ঞানৰূপে দীপ্তি প্ৰকাশ কৰিবলৈ, যি ঈশ্বৰে ক’লে, “কিয়নো আন্ধাৰৰ মাজৰ পৰা পোহৰ প্ৰকাশিত হ’ব”, সেই ঈশ্বৰে আমাৰ হৃদয়ত পোহৰ প্ৰকাশ কৰিলে.” (২ কৰিন্থীয়া ৪:৬).

যেতিয়া এজন ব্যক্তিৰ পুনৰ জন্ম হয়, তেতিয়া প্ৰভুৱে তেওঁৰ হৃদয়ত জিলিকি উঠে আৰু এইটোৱেই হৈছে ঈশ্বৰৰ সকলো সন্তানৰ সাক্ষ্য যিসকলক মুক্ত কৰা হৈছে. সেই পোহৰতহে আমি পিতৃ ঈশ্বৰক দেখা পাওঁ; আৰু প্ৰভু যীচুক চিনি পাওক যিয়ে তেওঁৰ বহুমূলীয়া তেজ বোৱাই আমাৰ বাবে নিজকে সমৰ্পণ কৰিলে. কেৱল সেই মুক্তিৰ পোহৰৰ দ্বাৰাই, আমি তেওঁক “আব্বা, পিতৃ” বুলি কওঁ, তেওঁৰ সন্তান হিচাপে.

প্ৰভু যীচুৱে কৈছিল, “ইয়াৰ পাছত যীচুৱে আকৌ লোক সকলৰ লগত কথা কবলৈ ধৰিলে, “মই জগতৰ পোহৰ; যি জন মোৰ পাছে পাছে আহে, তেওঁ আন্ধাৰত নুফুৰি, জীৱনৰ পোহৰ পাব.” (যোহন ৮:১২). আন্ধাৰৰ পৰা পোহৰৰ আজ্ঞা দিয়া প্ৰভুৱে আপোনাৰ ওপৰত উজ্জ্বল হওক আৰু আপোনাক আৰু আপোনাৰ পৰিয়ালক তেওঁৰ গৌৰৱময় পোহৰেৰে ভৰাই তোলক!

পৃথিৱীলৈ অহা প্ৰতিজন মানুহক পোহৰ দিয়া প্ৰকৃত পোহৰে আপোনাৰ জীৱনক সম্পূৰ্ণৰূপে উজ্জ্বল কৰক! আজি মানুহৰ মাজত পোহৰ আছে; সেইটোৱেই হৈছে শুভবাৰ্তাৰ পোহৰ – খ্ৰীষ্টৰ মহিমাৰ শুভবাৰ্তাৰ পোহৰ, যি ঈশ্বৰৰ প্ৰতিমূৰ্তি (২ কৰিন্থীয়া ৪:৪).

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, শুভবাৰ্তাৰ সেই পোহৰ গ্ৰহণ কৰি সন্তুষ্ট নহ’ব. আপোনাৰ আৰু এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ দায়িত্ব আছে. সেই পোহৰটো লৈ খ্ৰীষ্ট যীচুক এতিয়াও চিনি পোৱা অসংখ্য লোকৰ ওচৰলৈ যোৱাটো আপোনাৰ কৰ্তব্য.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ কিয়নো পূর্বতে আপোনালোক যদিও আন্ধাৰত আছিল কিন্তু এতিয়া প্ৰভুত সংযুক্ত হৈ পোহৰত আছে. সেয়ে পোহৰৰ সন্তান সকলৰ দৰে জীৱন-যাপন কৰক.”(ইফিচীয়া ৫:৮).