এপ্ৰিল 05 – ওপৰলৈ তুলা !

“মোচিয়ে যেনেকৈ মৰুপ্রান্তত সাপটোক ওপৰত তুলিছিল, তেনেকৈ মানুহৰ পুত্ৰকো অৱশ্যেই ওপৰত উঠোৱা হ’ব, যাতে তেওঁত বিশ্বাস কৰা সকলোৱে অনন্ত জীৱন পাব পাৰে।” (যোহন ৩:১৪-১৫)।

মোচিৰ সময়ত ঘটা এটা ঘটনা চাওঁ আহক। যেতিয়া মোচিয়ে ইস্ৰায়েলৰ লোকসকলক মৰুভূমিলৈ নেতৃত্ব দিছিল, তেতিয়া যিহোৱাই তেওঁৰ যোগেদি বহুতো আচৰিত কাম কৰিছিল। মৰুভূমি বিচ্ছু আৰু সাপেৰে ভৰি আছে; কিন্তু প্ৰভুৱে সেই বিচ্ছু আৰু সাপবোৰৰ মুখ বান্ধি ৰাখিছিল। সেইবাবেই ইস্ৰায়েলীসকলক কোনো সাপে কামোৰা নাছিল; আৰু কোনো বিচ্ছুৰ দ্বাৰা চেপি ধৰা নহয়। তেওঁলোকে ইস্ৰায়েলীসকলৰ পৰা আঁতৰি থাকিল।

কিন্তু এদিন ইস্ৰায়েলৰ লোকসকলে ঈশ্বৰৰ দাস মোচিৰ বিৰুদ্ধে গুৰুগুৰু কৰিবলৈ ধৰিলে। তেওঁলোকে ঈশ্বৰৰ বিৰুদ্ধে আৰু মোচিৰ বিৰুদ্ধে কথা ক’লে: “আৰু লোকসকলে ঈশ্বৰ ও মোচিৰ বিৰুদ্ধে ক’বলৈ ধৰিলে: বোলে, “মৰুভূমিত মৰিবলৈ তোমালোকে মিচৰৰ পৰা আমাক কেলেই উলিয়াই আনিলা?” কিয়নো আহাৰো নাই পানীও নাই আৰু আমাৰ মনে এই সামান্য আহাৰ ঘিণ কৰিছে।” (গণনা পুস্তক ২১:৫)।

আৰু যিহোৱাই মোচিৰ বিৰুদ্ধে তেওঁলোকৰ সকলো গুণগুণনি শুনি আছিল। ইস্ৰায়েলীসকলে গম পোৱা নাছিল যে যিহোৱাই গুণগুণাই ঘৃণা কৰে। যদিও প্ৰভুৱে তেওঁলোকক পুষ্টি দিছিল আৰু নেতৃত্ব দিছিল; আনকি তেওঁ তেওঁলোকক স্বৰ্গদূতসকলৰ খাদ্য দিয়াৰ পিছতো; তেওঁ শিলৰ পৰা পানী যোগান ধৰাৰ পিছতো তেওঁলোকে নিজৰ গুণগুণনি চলি থাকিল।

তেওঁলোকৰ গুণগুণনিৰ বাবেই অগ্নিময় সাপৰ মুখ ঢিলা হৈ পৰিল। আৰু সেই সাপবোৰে লগে লগে গুণগুণাই থকাসকলক আক্ৰমণ কৰি কামোৰাবলৈ ধৰিলে। বেদনা সহ্য কৰিব নোৱাৰিলে; আৰু বহুতে প্ৰাণ হেৰুৱালে।

এই ঘটনাৰ জৰিয়তে আমি জীৱনৰ শিক্ষা লোৱাটো প্ৰয়োজন। যেতিয়া আমি প্ৰভুৰ দৃষ্টিত নম্ৰভাৱে জীয়াই থাকোঁ, তেতিয়া প্ৰভুৱে আমাৰ চৌপাশৰ লোকসকলৰ মুখ বান্ধি ৰাখে; আৰু সাপৰ বিষৰ ওপৰত চেক লগাই দিয়ে। প্ৰভুৱে সিংহৰ মুখ বান্ধি জুইৰ উত্তাপ নিৰ্বাপিত কৰে। কিন্তু যি মুহূৰ্তত আমি ঈশ্বৰৰ দাসসকলৰ বিৰুদ্ধে গুণগুণনি আৰম্ভ কৰোঁ, সেই মুহূৰ্ততে আমি ঈশ্বৰৰ কৃপা হেৰুৱাই পেলাওঁ। আমি নিজেই অগ্নিময় সাপৰ মুখ খুলি থাকিম। আৰু যেতিয়া তেওঁলোকে আমাক আক্ৰমণ কৰে তেতিয়া আমি যন্ত্ৰণা সহ্য কৰিব নোৱাৰিম।

ঈশ্বৰৰ দাসসকলৰ বিৰুদ্ধে গুৰুগুৰু কৰাটো সেই মুহূৰ্তত আনন্দদায়ক যেন লাগিব পাৰে। কিন্তু সত্যটো হ’ল: ই ঈশ্বৰৰ হৃদয়ত গভীৰভাৱে আঘাত দিব। আৰু এই কাৰ্য্যৰ দ্বাৰা আপুনি নিজেই নিজৰ আৰু আপোনাৰ পৰিয়ালৰ ওপৰত অভিশাপ কঢ়িয়াই আনিব। প্ৰভুৱে এইটোও কৈছে যে মানুহে কোৱা প্ৰতিটো অসাৰ কথাৰ হিচাপ দিব লাগে।

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, নিজকে পৰীক্ষা কৰক। প্ৰভুৰ ফালে চোৱা; তেওঁৰ ক্ষমা বিচাৰিব আৰু লগতে যিসকলৰ বিৰুদ্ধে আপুনি কথা কৈছে তেওঁলোকৰ পৰাও।

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “তেওঁৰ ফালে যেতিয়া লোকসকলে চায়, তেওঁলোক তেতিয়া জ্যোতিষ্মান হৈ উঠে। তেওঁলোকৰ মুখ লাজত কেতিয়াও বিবৰ্ণ নহব।” (গীতমালা ৩৪:৫)।