এপ্ৰিল 03 –প্ৰথম দিনটো !

“ আদিতে ঈশ্বৰে আকাশ-মণ্ডল আৰু পৃথিৱী সৃষ্টি কৰিলে. “(আদিপুস্তক ১:১).

আমাৰ প্ৰেমময় ঈশ্বৰ যাৰ চিৰন্তন উদ্দেশ্য মানুহৰ বিষয়ে, কেৱল মানৱ জাতিৰ বাবেই আকাশ-পৃথিৱী সৃষ্টি কৰিলে. স্বৰ্গ মানে কেৱল আকাশৰ বিশাল বিস্তৃতি নহয়; কিন্তু সমগ্ৰ স্বৰ্গ আৰু ইয়াৰ আধ্যাত্মিক বাহিনীও. আনকি ঈশ্বৰে মানুহ গঠন কৰাৰ আগতেই তেওঁ মানৱজাতিৰ সেৱা কৰিবলৈ স্বৰ্গীয় স্বৰ্গদূতৰ বাহিনী সৃষ্টি কৰিছিল.

পৃথিৱীৰ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ বিজ্ঞানীয়েও এটাও নতুন পৰমাণু সৃষ্টি কৰিব নোৱাৰে. মানুহে ইতিমধ্যে ঈশ্বৰে যি সৃষ্টি কৰিছে তাক বিভিন্ন ৰূপলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিবলৈহে সক্ষম. কাৰণ ঈশ্বৰে সৃষ্টিশীল শক্তি স্বৰ্গদূত বা মানুহক প্ৰদান কৰা নাই.

এটা একক পৰমাণু সৃষ্টি কৰিবলৈ ইয়াৰ বাবে লাখ লাখ টন ইন্ধন আৰু অসীম একক বিদ্যুতৰ প্ৰয়োজন হ’ব. সমগ্ৰ পৃথিৱীতে এটা নতুন পৰমাণু সৃষ্টিৰ বাবে সেই ধৰণৰ ধন আৰু সম্পদ খৰচ কৰিব পৰা এজন ধনী মানুহও নাই. সেই ধৰণৰ জ্ঞান থকা বিজ্ঞানীও গোটেই পৃথিৱীতে নাই. আমাৰ প্ৰভু এজন মহান ঈশ্বৰ.

আকাশ সৃষ্টি কৰা প্ৰভু ঈশ্বৰ কিমান শক্তিশালী আৰু মহিমাময়; সূৰ্য্য আৰু চন্দ্ৰ; আৰু তৰাৰ বৃহৎ সংখ্যা! চকুৰে যি দেখা পালোঁ; আৰু অদৃশ্য সকলো প্ৰভু ঈশ্বৰে সৃষ্টি কৰিছে. শাস্ত্ৰই কৈছে, “তোমালোকৰ সৃষ্টিকর্তাই তোমালোকৰ স্বামী; তেওঁৰ নাম বাহিনীসকলৰ যিহোৱা. ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ ঈশ্বৰ জনা তোমালোকৰ মুক্তিদাতা; তেওঁ সমগ্র পৃথিবীৰ ঈশ্বৰ বুলি প্রখ্যাত.” (যিচয়া ৫৪:৫).

বাইবেলৰ প্ৰথম পদত আমাক সৃষ্টিকৰ্তা ঈশ্বৰৰ সৈতে পৰিচয় কৰাই দিয়া হৈছে, আৰু কোৱা হৈছে: “(আদিপুস্তক ১:১). আৰু সেই একেই গৌৰৱময় বুলি জনাটো আমাৰ বাবে কিমান ডাঙৰ আনন্দ আৰু গৌৰৱ; ভয়ংকৰ আৰু শক্তিশালী ঈশ্বৰ আমাৰ প্ৰিয় পিতৃও! কেতিয়াও পাহৰি নাযাব যে একেজন সৃষ্টিকৰ্তা ঈশ্বৰ আজিও আপোনাৰ জীৱনত আশ্চৰ্য্য সৃষ্টি কৰিবলৈ সক্ষম.

“কিন্তু এতিয়া, হে যাকোব, তোমাক সৃষ্টি কৰা প্ৰভুৱে এইদৰে কৈছে: “ভয় নকৰিবা, কিয়নো মই তোমাক মুক্ত কৰিলোঁ; মই তোমাক তোমাৰ নামেৰে মাতিছো; তুমি মোৰ” (যিচয়া ৪৩:১). তেওঁৰ দৰে শক্তিশালী আৰু গৌৰৱময় কোনো দেৱতা আছেনে? আৰু তেওঁৰ দৰে আপোনাক প্ৰেম কৰিব পৰা কোনো নাই.

সকলো সৃষ্টিই প্ৰভুৰ প্ৰশংসা কৰে. আপুনিও তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰিবনে? “আৰু স্বৰ্গত, পৃথিৱীত, পৃথিৱীৰ তলত থকা প্ৰত্যেক জীৱ আৰু সাগৰত থকা সকলো প্ৰাণী আৰু তাত থকা সকলোকে কোৱা শুনিলোঁ: “আশীৰ্বাদ, সন্মান, মহিমা আৰু শক্তি যিজনৰ ওপৰত বহি আছে সিংহাসন, আৰু মেৰ পোৱালিলৈ, চিৰকাললৈকে!” (প্ৰকাশিত বাক্য ৫:১৩).

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “এতেকে কোনো যদি খ্ৰীষ্টত আছে, তেনেহলে তেওঁ নতুন সৃষ্টি. পুৰণিবোৰ লুপ্ত হ’ল; চাওক, নতুন হ’ল.” (২ কৰিন্থীয়া ৫:১৭).