এপ্রিল 26 – আপুনি কাক উপাসনা কৰা উচিত?!

“হে মহাৰাজ, ৰাজ্যৰ সকলো প্ৰধান বিষয়া, আঞ্চলিক অধ্যক্ষ, প্রাদেশিক অধ্যক্ষ, পৰামৰ্শদাতা, আৰু দেশাধক্ষ্যসকলে একেলগে আমি আলোচনা কৰিছোঁ আৰু সিদ্ধান্ত লৈছোঁ যে, মহাৰাজে এটা আজ্ঞা জাৰি কৰি তাক পালন কৰিবলৈ জোৰ দিয়া উচিত; সেয়ে এই যে, হে মহাৰাজ, যি কোনো মানুহে ত্ৰিশ দিনৰ বাবে আপোনাৰ বাহিৰে আন কোনো দেৱতা বা মানুহৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰে, সেই জনক সিংহৰ গাতত পেলোৱা হ’ব।” (দানিয়েল ৬: ৭)৷

আমি বাস কৰা পৃথিৱীখনত এনে বহুতো লোক আছে যিয়ে প্ৰশংসা আৰু তোষামোদ কৰিব বিচাৰে।  তেওঁলোকে আনকি আনৰ প্ৰশংসা পাবলৈ টকা আৰু সময় ব্যয় কৰিব।

বহুতো ৰাজনৈতিক নেতাই বিচাৰিব যে তেওঁলোকৰ অনুগামীসকলে তেওঁলোকক প্ৰশংসা কৰি শ্ল’গান দিব, আৰু তেওঁলোকক মালা পিন্ধাব আৰু উচ্চ প্ৰশংসা কৰিব বিচাৰিব।  তেওঁলোকে সদায় আশা কৰিব যে মানুহৰ এটা ডাঙৰ গোট তেওঁলোকৰ চাৰিওফালে থাকিব আৰু তেওঁলোকৰ বাবে কাম কৰিব।  তেওঁলোকে এনে সহকৰ্মীসকলক প্ৰস্তুত আৰু ৰক্ষণাবেক্ষণ কৰিবলৈ বৃহৎ পৰিমাণৰ ধন ব্যয় কৰে।

আমি প্ৰসিদ্ধ ৰাজনৈতিক নেতাসকলৰ মূৰ্তি স্থাপনৰ প্ৰথাও দেখিছোঁ, যাৰ শিলালিপিবোৰ সন্মানীয়, সন্মানীয়, সন্মানীয় ইত্যাদি বুলি উল্লেখ কৰা হৈছে।  আমি তেওঁলোকৰ অনুগামীসকলক এনে নেতাসকলৰ সন্মুখত প্ৰণাম আৰু নমস্কাৰ কৰা ও প্ৰত্যক্ষ কৰিছো।

কিন্তু ঈশ্বৰৰ সন্তানসকলে কেতিয়াও এনে বৃথা আৰু ঘৃণনীয় কাৰ্য্যৰ প্ৰতি ভাল পোৱা উচিত নহয়।  তেওঁলোকে বুজি পোৱা উচিত যে এনে ধৰণৰ প্ৰথাবোৰ কিমান মূল্যহীন, আৰু ই কেনেকৈ অনন্তকালৰ দৃষ্টিভংগীৰ বিপৰীতে।  কিয়নো, পুৰুষসকল কেৱল নশ্বৰ আৰু কোনো উপাসনাৰ যোগ্য নহয়।  গতিকে ঈশ্বৰৰ সন্তানসকলে কেতিয়াও এনে বৃথা গৌৰৱ বিচৰা উচিত নহয়।  শাস্ত্ৰই আমাক এইটোও সতৰ্ক কৰি দিছে যে যিসকলে নিজৰ মহিমা ৰক্ষা কৰে, তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ মহিমাক লাজত পৰিণত কৰিব (হোচেয়া ৪: ৭)।

তেতিয়া আমাৰ সন্মান আৰু উপাসনাৰ যোগ্য কোন?  আমি কাক উপাসনা কৰা উচিত?  দানিয়েলৰ দিনত যদিও সকলোৱে কেৱল ৰজাৰ সন্মুখত নমস্কাৰ কৰিব লাগে, তথাপিও দানিয়েলে কেতিয়াও সেই আদেশৰ বিষয়ে চিন্তা কৰা নাছিল।  “যেতিয়া দানিয়েলে সেই বিধানৰ নথী-পত্ৰ চহী হোৱা বুলি জানিলে, তেতিয়া তেওঁ নিজৰ ঘৰলৈ গল; সেই সময়ত তেওঁৰ ওপৰ-কোঁঠালিৰ খিড়িকিবোৰ যিৰূচালেমৰ ফালে খোলা আছিল, আৰু তেওঁ আগেয়ে দিনটোত তিনিবাৰ আঁঠু কাঢ়ি নিজৰ ঈশ্বৰৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰাৰ দৰেই তেওঁ প্রাৰ্থনা কৰিলে আৰু ধন্যবাদ দিলে” (দানিয়েল ৬: ১০)৷  ঈশ্বৰে দানিয়েলৰ এই কাৰ্য্যক কেনেকৈ সন্মান কৰিলে সেই বিষয়েও আপুনি চিন্তা কৰা উচিত।  যেতিয়া দানিয়েল সমস্যাত পৰিছিল আৰু সিংহৰ গুহাত পেলাই দিয়া হৈছিল, তেতিয়া ঈশ্বৰে সিংহৰ মুখ বন্ধ কৰি দিছিল আৰু তেওঁলোকক আঘাত কৰাত বাধা দিছিল।

ঈশ্বৰৰ সন্তান, আপোনাৰ পৰিস্থিতি যিয়েই নহওঁক, এজন মানুহক কেৱল এজন পুৰুষ হিচাপে সন্মান কৰে।  বৃথা গৌৰৱ আৰু তোষামোদৰ পিছত নিবিচাৰিব, আৰু আনক কেৱল এজন সহ-মানুহ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিব দিব।  আপোনাৰ সকলো হৃদয়েৰে প্ৰভুৰ উপাসনা কৰক।  যিহেতু ঈশ্বৰ কেৱল আপোনাৰ সন্মানৰ যোগ্য, তেওঁক অকলে উপাসনা কৰক।

অধিক ধ্যানৰ বাবে শ্লোক: “তেওঁ গাতৰ ওচৰ পাই দুখেৰে দানিয়েলক মাতিলে। ৰজাই দানিয়েলক ক’লে, “হে জীৱন্ত ঈশ্বৰৰ দাস দানিয়েল, তুমি সদায় যি জনাক সেৱা কৰা, তোমাৰ সেই ঈশ্বৰে সিংহবোৰৰ পৰা তোমাক ৰক্ষা কৰিব পাৰিলে নে?” (দানিয়েল ৬: ২০)৷