আগস্ট 19 – ফলপ্ৰসূ দ্ৰাক্ষালতা!

“তোমাৰ গৃহৰ ভিতৰৰ অন্তঃপুৰত তোমাৰ ভার্যা ফলৱতী দ্ৰাক্ষালতাৰ নিচিনা হ’ব; তোমাৰ মেজৰ চাৰিওফালে তোমাৰ সন্তান সকল জিত গছৰ পুলিৰ নিচিনা হ’ব।” (গীতমালা ১২৮: ৩)।

ইস্ৰায়েলসকলে তিনি প্ৰকাৰৰ উদ্ভিদক গুৰুত্বপূৰ্ণ বুলি বিবেচনা কৰে।  প্ৰথম আৰু সৰ্বাধিক হৈছে জলফাই গছ, যি তেওঁলোকৰ আধ্যাত্মিক জীৱনৰ পৰিচায়ক।  দ্বিতীয়তে, ডুমুর গছ, যি তেওঁলোকৰ ৰাজনৈতিক জীৱনক বুজায়।  আৰু তৃতীয়তে, আঙুৰৰ দ্ৰাক্ষালতা, যি তেওঁলোকৰ পাৰিবাৰিক জীৱনসূচায়।

ইস্ৰায়েলসকলে তেওঁলোকৰ সন্মুখৰ চোতালত আঙুৰৰ দ্ৰাক্ষালতা প্ৰৱণ কৰে আৰু ইয়াৰ ফল প্ৰদান কৰি তেওঁলোকৰ বাবে সুখ কঢ়িয়াই আনিব।  যেতিয়া সূৰ্য গৰম হয় তেতিয়া তেওঁলোকে সেই আঙুৰৰ দ্ৰাক্ষালতাৰ ছাঁৰ তলত বহিব।

ওপৰোক্ত পদটোত প্ৰভুয়ে কৈছে যে “তোমাৰ পত্নী ফলপ্ৰসূ দ্ৰাক্ষালতাৰ দৰে হ’ব”, আৰু ইংগিত দিয়ে যে কেনেকৈ এগৰাকী পত্নী পৰিয়ালত আশীৰ্ব্বাদৰ মূৰ্তি।  তামিল ভাষাত, ই ঘৰৰ চাৰিওফালে ফলপ্ৰসূ দ্ৰাক্ষালতা বুলি কয়, আনহাতে ইংৰাজীত, ইয়াক ‘ঘৰৰ কেন্দ্ৰত’ বা ‘ঘৰৰ ভিতৰৰ আদালতত’ বুলি অনুবাদ কৰা হয়।

পৰিয়ালএটাৰ পত্নী, ঘৰৰ ভিতৰত আৰু বাহিৰত ফলপ্ৰসূ দ্ৰাক্ষালতাৰ দৰে আৰু তাইৰ স্বামী আৰু সন্তানৰ বাবে আনন্দ কঢ়িয়াই আনে।  এগৰাকী পত্নীৰ প্ৰথম দায়িত্ব হৈছে ঘৰৰ ভিতৰত, আৰু তেওঁ স্বামীৰ যত্ন লোৱা আৰু সন্তানক ডাঙৰ-দীঘল কৰাৰ বৃহৎ দায়িত্ব লয়।  এই ভেটিটোৱে তাইৰ সন্তানক ভৱিষ্যতে তেওঁলোকৰ জীৱনত উৎকৃষ্ট হোৱাৰ পথ প্ৰশস্ত কৰে।

এসময়ত এজনী সৰু ছোৱালী আছিল, যি হতাশ হৈছিল, কিয়নো তাইৰ মাতৃয়ে তাইক যি বিচাৰে সেয়া দিয়া নাছিল।  সেই নিশা তাই ঈশ্বৰৰ ওচৰত আন্তৰিকতাৰে প্ৰাৰ্থনা কৰি কৈছিল, ‘প্ৰভুমোৰ পিতৃ-মাতৃক আৰু কোনো সন্তান প্ৰদান নকৰিব, কিয়নো আপুনি তেওঁলোকক ইতিমধ্যে দিয়া ল’ৰা-ছোৱালীবোৰক কেনেকৈ ডাঙৰ-বঢ়াব লাগে তেওঁলোকে নাজানে’।  যদি আপুনি শিশুসকলক ডাঙৰ-ডাঙৰ কৰাত বিফল হয়, যেতিয়া তেওঁলোক সৰু হয়, ই ডাঙৰ হ’লে হে বেদনা আৰু দুখৰ সৃষ্টি কৰিব।

পত্নীক ফলদায়ক দ্ৰাক্ষালতাৰ সৈতে তুলনা কৰি শাস্ত্ৰই আমাক এগৰাকী পত্নীৰ উৎকৃষ্টতা আৰু গুণৰ বিষয়ে কয়।  আঙুৰৰ দ্ৰাক্ষালতাই ঘৰৰ গোটেই সীমাত ইয়াৰ ডালবোৰ উলিয়াই দিয়ে।  একে ধৰণে, পৰিয়ালৰ পত্নীয়ে একাধিক দায়িত্ব চম্ভালিব লাগিব, যাৰ ভিতৰত আছে সন্তান কঢ়িয়াই অনা আৰু আত্মীয়সকলক আতিথ্য দিয়া।  মহিলাসকল অতুলনীয়ভাৱে আতিথ্য বঢ়োৱাৰ সৈতে সমৃদ্ধ।  আপোনাৰ ওচৰলৈ অহা লোকসকলক উষ্ম অভ্যৰ্থনা জনোৱা আৰু তেওঁলোকক প্ৰভুৰ ওচৰলৈ লৈ যোৱাটো আপোনাৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ কৰ্তব্য!  আপোনাৰ পৰিয়ালটো ইমান আশীৰ্ব্বাদপূৰ্ণ নেকি?  নে আপুনি কিছু সংশোধন কৰিব লাগিব?  ঈশ্বৰৰ সন্তান, আপোনাৰ পৰিয়ালক প্ৰভুৰ দ্বাৰা আশীৰ্ব্বাদ কৰা হওঁক!

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “বীৰৰ হাতত কাঁড়বোৰ যেনে, যুবা সন্তান সকলো তেনে।(গীতমালা ১২৭: ৪)।